Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Ο διαδηλωτής

Το περιοδικό Time, που στο τελευταίο φύλλο της χρονιάς χρησιμοποιεί το εξώφυλλό του για να χαρακτηρίζει τα ισχυρά πολιτικά πρόσωπα και τους ιδιώτες, στο τελευταίο φύλλο του 2011, οι συντάκτες του εξαναγκάσθηκαν να επιλέξουν σαν το «πρόσωπο της χρονιάς» «το διαδηλωτή». Αναμφίβολα, ο κοινός άνδρας και η γυναίκα αλλάζουν τον πολιτικό χάρτη του κόσμου, αμφισβητώντας τα κυρίαρχα οικονομικά και πολιτικά μοντέλα της νεοφιλελεύθερης εποχής. Με το αντίο του, το 2011 πρόσφερε γεγονότα σαν αυτά με τις θυελλώδεις και ιστορικές κινήσεις των ανθρώπων, που ζεσταίνουν την ψύχρα του χειμώνα και κρατάν ζωντανή την ελπίδα και την υπόσχεση για τη νέα χρονιά που ανατέλλει μπροστά μας για μια κοινωνία δίκαιη, σοσιαλιστική.
Σε όλο τον κόσμο, οι άνθρωποι αψήφησαν τους ρόλους και τις προσδοκίες που τους κατανέμουν οι κυβερνήτες τους και οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Σε όλο τον αραβικό κόσμο, οι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους κατά χιλιάδες και με αποφασιστικότητα ανέτρεψαν δικτάτορες που υποστηρίζονταν από τους ιμπεριαλιστές.
Στις ΗΠΑ, οι άνθρωποι βγήκαν μπροστά με το "Occupy Wall Street", στον Παρθενώνα του παγκόσμιου καπιταλισμού και στο σπίτι των μέγιστων εταιρειών και τραπεζών. Αμφισβήτησαν την απόλυτη ανατροπή και τον εμπαιγμό της δημοκρατίας από την εξουσία των τραπεζών-εταιρειών, απέρριψαν τους πολέμους, την τραπεζική, εταιρική λεηλασία και ιμπεριαλιστικό έλεγχο και εξέφρασαν τη βαθιά απογοήτευση τους για την προεδρία Ομπάμα που προδίδει τις προσδοκίες τους. Εκτοπίζοντας τη σοβινιστικό, ακροδεξιό, "Κόμμα του Τσαγιού", ​​με τη λαϊκή φαντασία, το " Occupy Wall Street " κίνημα πήρε δύναμη και έδωσε νέα ώθηση προς τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και προκαλεί ζυμώσεις στις γραμμές των εργαζομένων. Σαφώς απέχει από το οργανωμένο λαϊκό κίνημα αλλά δημιουργεί προϋποθέσεις και γεννά ελπίδες για την Λαϊκή Δημοκρατία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στην Ευρώπη, η κρίση του χρέους έχει σαν ίζημα μια σοβαρή κρίση για την άρχουσα τάξη, με μαζικές διαμαρτυρίες των ανθρώπων ενάντια στα μέτρα λιτότητας, στην Ελλάδα, την Ιταλία, τη Βρετανία, την Ισπανία ενάντια στις περικοπές και την επιβολή των προθέσεων του ΔΝΤ.
Στη Ρωσία, οι άνθρωποι είναι στους δρόμους κατά της νοθείας των εκλογών.
Η Ινδία, επίσης, έγινε μάρτυρας το 2011, με άνευ προηγουμένου μαζικές και σημαντικές λαϊκές διαμαρτυρίες κατά της διαφθοράς. Εκτός από τη διέγερση κατά της διαφθοράς για το θέμα Lokpal, είδαμε επίσης τη γενναία αντίσταση κατά της εταιρικής λεηλασίας από το έργο της POSCO στην Odisha* και των εργαζομένων αγροτών στη Maruti.
Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζουν οι λαοί και τα κινήματα στη νέα χρονιά που μας περιμένει;
Ήδη, η Αραβική Άνοιξη αντιμετωπίζει νέα προβλήματα.
Στην Αίγυπτο, ακόμα οι στρατιωτικοί  που αντικατέστησαν το Μουμπάρακ κυβερνάνε και εμφανίζονται φονταμενταλιστικές δυνάμεις να κερδίζουν τις εκλογές. Οι άνθρωποι όμως δεν έχουν ακόμα αφήσει έρημη την πλατεία Ταχρίρ και δεν παραιτήθηκαν από τις φιλοδοξίες τους για μια βαθύτερη και πιο γνήσια δημοκρατία.
Η δολοφονία του Καντάφι, με τις ΗΠΑ να προσπαθούν να αποκτήσουν ερείσματα στην Αφρική, μέσω Λιβύης, απειλούν να διακόψουν ή να επισκιάσουν τη δημοκρατική αφύπνιση στην περιοχή.
Στις ΗΠΑ, το καθεστώς Ομπάμα, ο οποίος προσυπέγραψε τις δολοφονίες του Οσάμα και του Καντάφι και τη φυλάκιση του πληροφοριοδότη των Wikileaks Μπράντλεϊ Μάνινγκ, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, μπαίνει σε μια αντιτρομοκρατική νομοθεσία η οποία προβλέπει την επ' αόριστον κράτηση χωρίς απαγγελία κατηγορίας ή δίκη. Πράγμα που παραπέμπει στο Μεσαίωνα. Με την έναρξη του χειμώνα, η πραγματική «κατοχή» του Πάρκου Ζουκότι ανοίγει το δρόμο σε νέες μορφές διαμαρτυρίας. Ανακαταλαμβάνουν ή αποκλείουν τα σπίτια διαδηλωτές σε φτωχές συνοικίες, εκφράζουν αντοχή, σε επιθέσεις της κυβέρνησης. Αντιστέκονται στις τράπεζες που η απληστία, τους οδήγησε να κάνουν τις ΗΠΑ πρώτη χώρα σε ποσοστό αστέγων.
Στην Ελλάδα, ο ΓΑΠ πέρασε το μνημόνιο - σε νόμο της κυβέρνησής του που ήταν μια παρωδία των προσδοκιών των ανθρώπων. Αποχώρησε μετά από μια φαρσοκωμωδία που ακολούθησε την παρωδία από το Καστελόριζο. Μια αποτελεσματική παράνομη αντισυνταγματική αντιλαϊκή εκτροπή. Η Συγκυβέρνηση εξασφαλίζει τον έλεγχο της Κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επιλογής του Παπαδήμου, στερεί με τον Παπαδήμο κάθε ανεξάρτητη έρευνα και καλά κρατούν οι κύριοι ένοχοι για διαφθορά - συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών και των βουλευτών - από την αρμοδιότητα του Παπαδήμου τους.
Η αίσθηση ότι στις εκλογές θα ηττηθεί η συγκυβέρνηση ΠΝΛ (Πασοκ-ΝΔ-ΛαΟΣ) οδηγεί στην αποφυγή του δημοψηφίσματος, ενορχηστρώνοντας φασαρίες με παρακρατικούς απέναντι στο ογκούμενο ταξικό κίνημα, εξαντλώντας την φαντασία τους και την αυταρχικότητά τους με αποτέλεσμα την αναβολή του μοιραίου.
Δεδομένου ότι πέντε κράτη της ΕΕ πάνε με ή χωρίς εκλογές σε διοίκηση τεχνοκρατών τραπεζιτών, η ΠΝΛ και η αντιδημοκρατική εκτροπή είναι πιθανό να είναι ένα σημαντικό ζήτημα για την επιβίωση του συστήματος του κεφαλαίου. Ωστόσο, η συμπεριφορά των περισσότερων κομμάτων της αντιπολίτευσης για το θέμα ΠΝΛ ήταν και είναι επίσης προδοσία. Τα περισσότερα μέρη συμφώνησαν στη παραμονή στην ΕΕ έξω από την λογική της μέχρι τώρα κεντρικής νομοθεσίας. Το σύστημα προσπαθεί να εκτονώσει την λαϊκή δυσαρέσκεια μ' ένα διάτρητο επιχείρημα (κίνημα) φεντεραλισμού (δεν πληρώνω - αγανακτισμένοι). Οι περισσότεροι, επίσης, συνωμότησαν με τον κυβερνώντα συνασπισμό στη διατήρηση των διεφθαρμένων επιχειρήσεων, την εκκλησία, το στρατό και οι βουλευτές έχουν συμπεριφορά στο Κοινοβούλιο μακρυά από την αρμοδιότητά τους κατά της διαφθοράς και υπέρ του νόμου.

Η οπισθοδρόμηση με το μαύρο μέτωπο που έτσι εύστοχα χαρακτηρίστηκε το ΚΚΕ την κυβέρνηση Π.Ν.Λ. προωθεί θύελλα στο Κοινοβούλιο, με το Μνημόνιο 2. Η κίνηση με επικεφαλής τον Παπαδήμο δεν τελείωσε το 2011 με ένα ενθαρρυντικό σημάδι. Η πρόκληση, για όλες τις γνήσιες δυνάμεις κατά της οπισθοδρόμησης, αρχίζει να προκαλεί αντίσταση και να προσχωρούν σ' αυτήν και πρόσωπα της δεξιάς. Όλο και μεγαλύτερες μάζες οριστικοποιούνται προερχόμενες από την εργατική τάξη αλλά και μεγάλα τμήματα της μεσαίας τάξης που προλεταριοποιείται ραγδαία. Είναι σαν να στηρίζουν τον αγώνα του Ελληνικού λαού για να εξασφαλίσει το πέρασμα του σε μια πραγματικά αποτελεσματική και γνήσια λαϊκή εξουσία. Η βασική πρόκληση είναι να αναλάβουν ρόλους στους αγώνες εναντίον της εξαθλίωσης και μετά να αμφισβητήσουν τις πολιτικές που ενισχύουν την εταιρική λεηλασία και την εκτροπή από την ήδη κουτσή δημοκρατία. Εάν αυτή η πρόκληση δεν αναγνωρίζεται, ακόμη, από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, οι συνεπείς ταξικές δυνάμεις, το πιο αποτελεσματικό ΠΑΜΕ αναδεικνύονται εκ των πραγμάτων ως η μόνη λύση και ο κορμός της συσπείρωσης της αντεπίθεσης και της αμφισβήτησης των θυελλών που έρχονται. Το Κοινοβούλιο, οι δικαστές και τα λοιπά θεσμικά όργανα της δημοκρατίας, καταλήγουν να υπονομεύονται από την εξουσία των τραπεζών - εταιρειών.
Σε όλο τον κόσμο (Worldwide), τα λαϊκά κινήματα έχουν αρχίσει να αμφισβητούν τα όρια της κυρίαρχης πολιτικής άρχουσας τάξης.
Οι κυρίαρχοι πολιτικοί σχηματισμοί δεν είναι πια σε θέση να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες των ανθρώπων και φουντώνουν διαμαρτυρίες κατά των οικονομικών πολιτικών που ευνοούν το κεφάλαιο, που προωθούν τους πολέμους και επιβάλλουν την αύξηση των τιμών, τις περικοπές στους μισθούς, την έλλειψη στέγης και την ανεργία για τους ανθρώπους. Όλα αυτά γίνονται μέρος του πολιτικού λόγου. Αυτή είναι η πικρή πρότασή τους. Είναι μια αποτυχημένη πολιτική για το λαό μας αλλά και είναι μια βαθιά κρίση του καπιταλιστικού συστήματος που οδηγεί σε αδιέξοδο. Η πασαρέλα των οικονομολόγων στα πάνελ των ΜΜΕ δεν πείθει κανέναν. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι καθημερινά διαψεύδονται. Αλλά και οι ξένοι "σοφοί" γίνονται καθημερινά ψεύτες, αλλάζοντας δεχόμενοι την εκ των πραγμάτων αποτυχία των προτάσεών τους. Αντ' αυτού διαρκώς επιβάλλουν αντιλαϊκά μέτρα και προσπαθούν να ρεφάρουν στην πλάτη του λαού μας.
Στην Ελλάδα επίσης, το λαϊκό κίνημα κατά της εξαθλίωσης θα χάσει την αποτελεσματικότητα και την ορμή του, αν δεν ξεπεράσει δυναμικά τις πολιτικές της άρχουσας τάξης. Με όλα αυτά πράγματι, να πως για την καταπολέμηση της εξαθλίωσης, πρέπει να επιδιώξει να χτίσει τα νέα θεμέλια της λαϊκής δημοκρατίας, και αναζητήσει πέρα από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα εναλλακτικές λύσεις. Οι επαναστατικές αριστερές δυνάμεις, κερδίζοντας έμπνευση και δύναμη από το παγκόσμιο κύμα των αγώνων των ανθρώπων, θα παίξουν βασικό ρόλο και θα πρέπει να κινητοποιηθούν με τον ερχομό του νέου έτους.
Η νέα δανειακή σύμβαση που πέρασε στην Βουλή (26-27 Οκτωβρίου;), είναι μια παρωδία που προδίδει τις φιλοδοξίες των αγώνων του λαού για μια αποτελεσματική καταπολέμηση του εξαθλιωτικού νόμου των ξένων. Το νομοσχέδιο που πέρασαν οι ΠΝΛ είναι εντελώς ξεδοντιασμένο. Η τρόικα, η συνεργασία των αστικών κομμάτων ΠΝΛ έχουν σχεδιάσει να δημιουργήσουν μια κυβέρνηση που θα εξασφαλίσει εύκαμπτη χρεωκοπία. Η χρεωκοπία είναι στερημένη από τη δυνατότητα ή το μηχανισμό να διεξαγάγει ανεξάρτητη οικονομική πολιτική. Την όλη διαδικασία της χρεωκοπίας έχουν αναλάβει η ΕΚΤ ή/και το ΔΝΤ που διατηρούν σαφώς τον έλεγχο στη σημερινή Κυβέρνηση. Η γραφειοκρατία και η αναποτελεσματικότητα συχνά εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς σε προγράμματα κοινωνικού χαρακτήρα που επηρεάζουν άμεσα τη μάζα του λαού και είναι έξω από την αρμοδιότητα της σημερινής Βουλής.
Τον τελευταίο καιρό, τα χειρότερα κρούσματα διαφθοράς είναι τα αδικαιολόγητα πλεονεκτήματα των τεραστίων επιχειρήσεων και των τραπεζών που ακόμα και στην ώρα της κρίσης χαρίζεται ζεστό χρήμα και φοροαπαλλαγές. Ακόμη και σε εταιρείες που έχουν διατηρηθεί συζητηθεί εντός της Βουλής για τα σκάνδαλα διαφθοράς. Διάφορες προτάσεις κυκλοφορούν, συμπεριλαμβανομένου του σχεδίου χρεωκοπίας και της πρότασης του κόμματος της Αριστεράς (ΚΚΕ), που παρουσιάζουν λεπτομερείς διατάξεις για να απαλειφθεί  η εταιρική ασυδοσία. Αλλά η κυβέρνηση ΠΝΛ δεν έχει υιοθετήσει τις προτάσεις αυτές με απώτερο φανερό πλέον σκοπό να πληρώσει ο λαός το βάρος της καπιταλιστικής χρεοκοπίας. Επί του ζητήματος αυτού, στο Κοινοβούλιο και στο ΠΑΣΟΚ ήταν αρκετά ενωμένοι! Το ΠΑΣΟΚ, ψηφίζοντας ντροποποιήσεις, φέρνοντας επιχειρήσεις υπό την αρμοδιότητα της Τρόικας, έχει αποκαλύψει την κενότητα των απόψεών του για την καταπολέμηση της διαφθοράς.
Από το Βατοπέδι, στο σκάνδαλο των προμηθειών για την κολοσσιαία ​​απάτη του συστήματος C4i, υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις μαζικών δωροδοκιών που δέχτηκαν υπάλληλοι στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας. Αλλά αυτές οι δυνάμεις έχουν παραμείνει έξω από αρμοδιότητα του ελέγχου της Βουλής (υποβρύχια). 
Κόμματα όπως η ΝΔ , το ΠΑΣΟΚ, και το ΛαΟΣ, κατά τη διάρκεια συζήτησης στο κοινοβούλιο υποστήριξαν το Μνημόνιο 2 και έχουν πλέον συνεργήσει με την κυβέρνηση Παπαδήμου σε απόφαση να πέσει στα μαλακά η χρεωκοπία.  
Η κυβέρνηση ΠΝΛ, βαθιά βυθισμένη σε τεράστιες απάτες με υψηλόβαθμους υπουργούς της, ακόμη και τον πρώην Πρωθυπουργό, έχει συνωμοτήσει με άλλες διεφθαρμένες πολιτικές δυνάμεις για να περάσουν μια διάσωση-παρωδία με το ΔΝΤ. Η πτώση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, η φτώχεια καλεί τους ανθρώπους να οργανώσουν ογκώδεις διαδηλώσεις στη χώρα με το ΠΑΜΕ στις 17 Ιανουαρίου, καίγοντας το ομοίωμα του "μίστερ Χρεοκοπία" σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Ο δείκτης ανεργίας έχει ανέβει στο 1 εκατομύριο ψυχές. Επαναλαμβάνει να μας θυμίζει τη δέσμευσή μας να εντείνουμε την καταπολέμηση της αδικίας με αγώνες που αμφισβητούν την εταιρική αρπαγή της γης μας και των πόρων που είναι η ρίζα της χειρότερης διαφθοράς σήμερα.

Μια διαμαρτυρία οργανώθηκε στο Σύνταγμα της Αθήνας, όπου το κυβερνητικό νομοσχέδιο του Μνημονίου 2 ανατράπηκε στη συνείδηση με συμμετοχή χιλιάδων διαδηλωτών. Μάταια, με προβοκάτορες οι κυβερνητικοί επιχείρησαν την αλλοίωση και την τρομοκράτηση της λαϊκής θέλησης. Διαδηλωτές με πλακάτ και συνθήματα έθεσαν απαιτητικούς όρους για την ένταξη των επιχειρήσεων των βουλευτών και του στρατού υπό τον έλεγχο του λαού, μαζί με μια ανεξάρτητη διαδικασία επιλογής της άρνησης του χρέους. Οι διαδηλωτές εξέφρασαν επίσης συνθήματα κατά των κομμάτων της ΕΕ όπως το ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛαΟΣ, ΣΥΝ. Τα κόμματα αυτά, παρά τις πολιτικές τοποθετήσεις τους, παρά τη φιλολαϊκή φιλολογία, είναι παρόντα για να αποτρέψουν τυχόν μέτρα που θα περιόριζαν την απεξάρτηση από τις εταιρίες που λεηλατούν και χαλιναγωγούν το λαό. Με την διεφθαρμένη συμπεριφορά των βουλευτών και τη συμμετοχή τους στο μαύρο μέτωπο ΠΝΛ ενεργούν ως πρόθυμα πιόνια των εταιρικών συμφερόντων  στο εσωτερικό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

---------------------
*POSCO (Κορεάτικη) στην Ινδία
Τον Ιούνιο του 2005, η POSCO υπέγραψε ένα μνημόνιο συμφωνίας με το κράτος της Ορίσα στην Ινδία. Στο πλαίσιο της συμφωνίας, η POSCO σχεδιάζει να επενδύσει στις ΗΠΑ 12 δισεκατομμύρια δολάρια για να κατασκευάσει ένα εργοστάσιο με τέσσερις υψικαμίνους, ένα εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας με ετήσια παραγωγική ικανότητα 12 εκατομμύρια τόνους χάλυβα. Στρώθηκε για να ξεκινήσει την παραγωγή το 2010. Η κυβέρνηση υποσχέθηκε επίσης να παρέχει συνολικά 600 εκατομμύρια τόνους πηγές σιδήρου και θα επιτρέψει την POSCO να χρησιμοποιεί σιδηρομετάλλευμα από αυτές τις πηγές για τα επόμενα 30 χρόνια. Εάν το σχέδιο προχωρήσει, θα είναι η μεγαλύτερη άμεση ξένη επενδύση στην Ινδία, όντας το μεγαλύτερο στον κόσμο σε αναξιοποίητες περιοχές εργοστάσιο χάλυβα.
Ωστόσο, το έργο δεν μπόρεσε να προχωρήσει λόγω της έντονης αντίδρασης των κατοίκων της περιοχής. Το ομοσπονδιακό κράτος και οι κυβερνήσεις παράνομα προσπαθούν να λάβουν τις γαίες και τα δάση για το έργο, κατά παράβαση του νόμου περί δασών. Το έργο θα ωφελήσει μόνο την εταιρεία, ενώ εκτοπίζονται περισσότεροι άνθρωποι από ό, τι θα απασχολεί, καταστρέφοντας το περιβάλλον ληστεύοντας τους ορυκτούς πόρους της Ινδίας σε πολύ χαμηλή τιμή.  

2 σχόλια:

Poe είπε...

Ευγε Γκεκουδι, πολυ καλό άρθρο

Gekoudi είπε...

@Poe Ευχαριστώ πολύ!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...