Lemon socialism

Ψευτοσοσιαλισμός - Lemon socialism, είναι ένας υποτιμητικός όρος για την κυβέρνηση που στηρίζει τον ιδιωτικό τομέα, τις εταιρείες του οποίου η επικείμενη κατάρρευση θεωρείται ότι απειλεί την ευρύτερη οικονομική σταθερότητα.

Δεν πρόκειται για συγκυριακό φαινόμενο εντός σοσιαλισμού.

Μάλλον, δείχνει την αποτυχία, την διαφθορά του συστήματος της ελεύθερης αγοράς (καπιταλισμός), η οποία θα εμποδίσει ελαττωματικές εταιρείες «lemon-λαμόγια» να αποτύχουν. 


Οι πιο συχνές παρεμβάσεις της κυβέρνησης που έχουν λάβει τον όρο, περιλαμβάνουν εγχύσεις κεφαλαίου της κυβέρνησης του κεφαλαίου, σε bailouts* και ορισμένο κυβερνητικό έλεγχο επί της εταιρείας, της λήψης αποφάσεων, μέχρι ακόμα και την κρατικοποίηση.

Η ιστορία

Η κυβέρνηση προσπαθεί να στηρίξει τον καπιταλισμό, με τον σοσιαλισμό, με τη μέθοδο αυτή παίρνει τον έλεγχο των χειρότερων βιομηχανιών-τραπεζών, υπονομεύοντας έτσι τον «ανταγωνισμό». Κοινωνικοποιεί (σοσιαλιστικό μέτρο) τις ζημιές των πλουσίων, ενώ αφήνει τους καπιταλιστές να κρατήσουν τα κέρδη. Παρομοίως, συνέβη στην μετα-κομμουνιστική κοινωνία, κρατικοποιημένες βιομηχανίες που είχαν το λίγο κεφάλαιο για να «εκσυγχρονιστούν» με απώτερο στόχο την ιδιωτικοποίηση.

Η έκτακτη οικονομική σταθεροποιητική πράξη του 2008, στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει αναφερθεί ως παράδειγμα Lemon socialism.

Η προέλευση

Ο Mark J. Green πιστεύει ότι επινόησε τον όρο σε ένα άρθρο του 1974, εκεί συζητείται η χρησιμότητα της εταιρείας Con Edison. Ωστόσο, εκφράζεται το συναίσθημα στην παροιμία «Σοσιαλισμός για τους πλούσιους και καπιταλισμός για τους φτωχούς ", η οποία ήταν σε χρήση από τη δεκαετία του 1960. Η έννοια της ιδιωτικοποίησης των κερδών και κοινωνικοποίηση των ζημιών χρησιμοποιείται τουλάχιστον έως το 1834 και ο Andrew Jackson 's την αναφέρει στο κλείσιμο της δεύτερης τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών.

Για τους κομουνιστές 

αυτό λέγεται ξεκάθαρα κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός. Το κράτος παίζει το ρόλο του πυροσβέστη και παρεμβαίνει στις αντιθέσεις και στα προβλήματα των καπιταλιστικών εταιριών για να διατηρήσει την εξουσία και να σώσει το σύστημα.

Συνώνυμα

Ψευτοσοσιαλισμός, επίσης, αναφέρεται σε εκφράσεις όπως «ιδιωτικοποίηση των κερδών και κοινωνικοποίηση των ζημιών» και «σοσιαλισμός για τους πλούσιους και καπιταλισμός για τους φτωχούς» και παραλλαγές τους.

Το κατόρθωμα αυτό απαιτεί την επέκταση της φτώχειας και η φτώχεια καλοπέραση.

Στην Ισλανδία , ο «Ψευτοσοσιαλισμός» έγινε γνωστός σαν "Sósíalismi andskotans", που σημαίνει "σοσιαλισμός του διαβόλου", ένας όρος που επινοήθηκε από τον Vilmundur Jonsson (1889-1971, γενικός χειρουργός της Ισλανδίας), τη δεκαετία του 1930 για να επικρίνει τους ισχυρισμούς του καπιταλισμού.

Vilmundur Jonsson, παλιόφιλος της τράπεζας (Landsbanki), η οποία συζητήθηκε την εποχή που ανανεώθηκε το νόμισμα της Ισλανδίας (2008-2009 χρηματοπιστωτική κρίση) .

ΠΑΣΟΚ Καπιταλισμός μίνι φούστα

Η έννοια Ψευτοσοσιαλισμός (Lemon socialism), ή ακριβέστερα «συντροφικός καπιταλισμός», είναι επίσης γνωστή και σαν Pilsfaldakapítalismi , που σημαίνει «καπιταλισμός μίνι φούστα», pilsfaldur είναι ο ποδόγυρος της φούστας, και ο όρος αναφέρεται σε παιδιά που προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από τις φούστες των μαμάδων τους». Αφού τα κάνουν σκατά (Junk), επικρίνουν την υποτιθέμενη έλλειψη διαφάνειας στις συναλλαγές (δράση κερδοσκόπων) και απροθυμούν να ασχοληθούν με τις κακές συνέπειες από μόνες τους, στρουθοκαμηλίζοντας για την ταξική τους επιλογή.

________________________________________

*Η κατάσταση στην οποία μια επιχείρηση, άτομο ή κυβέρνηση προσφέρει χρήματα σε προβληματικές δραστηριότητες, προκειμένου να αποφευχθούν οι συνέπειες που προκύπτουν από την πτώση της επιχείρησης. Bailouts μπορεί να λάβουν τη μορφή δανείων, ομόλογα, μετοχές ή μετρητά. Μπορούν ή δεν μπορούν να απαιτήσουν την επιστροφή.

Bailouts παραδοσιακά συνέβησαν σε βιομηχανίες ή επιχειρήσεις, κράτη και μπορούσαν να εκληφθούν ως να μην είναι πλέον βιώσιμες, ή απλά διατηρούν τεράστιες ζημίες. Συνήθως, οι εταιρείες αυτές απασχολούν ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Αυτό οδηγεί ορισμένους να πιστεύουν ότι θα υπάρξει τεράστιο άλμα στην ανεργία, αν η επιχείρηση πάει πάσο.

Σοσιαλισμός για τους πλούσιους και καπιταλισμός για τους φτωχούς (η επόμενη ανάρτησή μου)