Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Πολιτική επιστράτευση ναυτεργατών (Νο.2)

Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιστρατεύει τους απεργούς ναυτεργάτες. Μια πράξη αυταρχισμού που δεν ταιριάζει με την δημοκρατία.
Το 1943, οι Έλληνες, εκτός από την πείνα, αντιμετώπιζαν και  την πολιτική επιστράτευση.  Στις 23 Φεβρουαρίου δημοσιεύεται στα «Γερμανικά Νέα» η διαταγή του στρατηγού Σπάιντελ για την πολιτική επιστράτευση των Ελλήνων. Οι κατοχικές δυνάμεις σκόπευαν να στείλουν Έλληνες στην Γερμανία σε καταναγκαστικά έργα και στο μέτωπο της Ρωσίας. 

Το ίδιο βράδυ ο κατοχικός πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος και ο υπουργός Εργασίας Νικόλαος Καλύβας (παλιός συνδικαλιστής και σοσιαλιστής, που εκτελέστηκε στις αρχές του 1944 από την ΟΠΛΑ), έσπευσαν να δημοσιεύσουν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως σχετικό διάταγμα με τίτλο «Περί υποχρεωτικής εργασίας του αστικού πληθυσμού της Ελλάδος».
Οι Έλληνες αντέδρασαν αμέσως. 24 Φεβρουαρίου χιλιάδες ξεχύνονται στους δρόμους της Αθήνας βροντοφωνάζοντας «Κάτω η επιστράτευση» και τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο. Μία ομάδα διασπά τον αστυνομικό κλοιό και καταστρέφει το γραφείο του κατοχικού πρωθυπουργού Λογοθετόπουλου στη Βουλή. Μία άλλη, αφού διασπά τους καραμπινιέρους, πυρπολεί το Υπουργείο Εργασίας (Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα), όπου είχε γίνει ο σχεδιασμός για την επιστράτευση.
Στις συγκρούσεις, τρεις διαδηλωτές σκοτώνονται και τριάντα τραυματίζονται σοβαρά.
Τις επόμενες μέρες το αυθόρμητο δίνει τη θέση του στο οργανωμένο. Τηλεφωνητές, εργάτες, δημόσιοι υπάλληλοι και μαθητές κατεβαίνουν στους δρόμους. Η αντίδραση κατά της επιστράτευσης φουντώνει.


28 Φεβρουαρίου η κηδεία του εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά στις μετατρέπεται σε αντικατοχική διαδήλωση.
5 Μαρτίου συγκροτείται μεγάλη διαδήλωση κατά της πολιτικής επιστράτευσης. Πρωί έγιναν μεγάλες συγκεντρώσεις στο κέντρο. Γρήγορα μετατράπηκαν σε διαδηλώσεις, που ενώθηκαν σε μια μεγάλη δυναμική διαμαρτυρία.
Μπροστά στην ογκούμενη λαϊκή αντίδραση, οι κατακτητές αναγκάζονται να ακυρώσουν την πολιτική επιστράτευση στις 10 Μαρτίου. Πρόκειται για μεγαλειώδη στιγμή της Εθνικής Αντίστασης, ένα πρωτοφανές γεγονός σε όλη την Ευρώπη. Ο Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος αντικαταστάθηκε από τους Γερμανούς με τον Ιωάννη Ράλλη τον Απρίλιο του 1943.


Τυχαίο; Δεν νομίζω. Κάντε μια απλή αντικατάσταση που λέμε στα μαθηματικά...

Οποιαδήποτε ομοιότητα με σημερινά γεγονότα είναι συμπτωματική;

Επεισόδιο με τον Olli Rehn στο υπουργείο...

Ο Olli Ilmari Rehn (ΔΝΤ) έκανε μια αιφνιδιαστική επίσκεψη στον 1ο όροφο του υπουργείου οικονομικών.
Μετά από μια γρήγορη ξενάγηση αντιλαμβάνεται ότι κάποιος στεκόταν κοντά του, χωρίς να κάνει τίποτα.
Γύρισε θυμωμένος και κόκκινος, πλησίασε το νεαρό και τον ρώτησε:
• Olli Ilmari Rehn: "Ποιός είναι το μισθός σου, νεαρέ;"
• Νεαρός: "Περίπου 800 ευρώ κύριε", απάντησε ο νεαρός, ατάραχος.
Ο επίτροπος έβγαλε 800 ευρώ από την τσέπη του, τα έδωσε ο νεαρό και φώναξε: "Πάρ 'τα, και άφησέ μας τώρα, και να μην ξανάρθεις"! Ο νεαρός τον ευχαρίστησε και χαμογελαστός έφυγε.
Μετά την ανάκτηση της ηρεμίας του, ο Olli Rehn, γυρίζει στον Παπακωνσταντίνου και τον ρωτά:
• Olli Ilmari Rehn: "Πώς μισθώνετε ένα τέτοιο άθλιο άτομο στο υπουργείο;"
Ο Παπακωνσταντίνου απαντά: "Μα, αυτός δεν δουλεύει εδώ. Είναι το αγόρι που έφερε την πίτσα" ...

Ετοιμάστε τρία κονδύλια!

Ένας διαχειριστής χώρας διανύει την πρώτη εβδομάδα στο νέο αξίωμα...
Την τελευταία ημέρα ο αποχωρών του είπε:
"Έχω αφήσει τρία αριθμημένα κονδύλια στο συρτάρι.
Ανοίξτε έναν φάκελο αν αντιμετωπίζετε μια κρίση που δεν μπορείτε να λύσετε."
...

Τρεις μήνες μετά, υπάρχει το μείζον δράμα, όλα πάνε στραβά - τα συνηθισμένα δηλαδή - καθώς και ο διαχειριστής αισθάνεται πολύ να απειλείται από όλα.
Θυμάται τα λόγια στην αποχώρηση του προκατόχου του και ανοίγει τον πρώτο φάκελο.
Το μήνυμα μέσα λέει: "φταίει ο προκάτοχός σας!" "Σωστά" λέει και παίρνει το κονδύλιο."
...
Περίπου μισό χρόνο αργότερα, αντιμετωπίζει μια βουτιά στα οικομικά, σε συνδυασμό με σοβαρά προβλήματα στην αγορά.
Ο διαχειριστής ανοίγει γρήγορα το δεύτερο φάκελο.
Διαβάζει το μήνυμα: "Ανασχηματισμός!" Αυτό κάνει, παίρνει το κονδύλιο, γίνεται γρήγορα ριμπάουντ.
...
Τρεις μήνες αργότερα, κατά την επόμενη κρίση του, ανοίγει το τρίτο φάκελο.
Το μήνυμα λέει μέσα "Ετοιμάστε τρία κονδύλια".

Μαϊμούδες για 10 ευρώ

Κάποτε σε ένα χωριό, εμφανίστηκε ένας άντρας και ανακοίνωσε στους χωρικούς ότι θα αγόραζε μαϊμούδες για 10 ευρώ τη μία. 
Οι χωρικοί βλέποντας ότι υπήρχαν πολλές μαϊμούδες τριγύρω, βγήκαν έξω στο δάσος και ξεκίνησαν να τις πιάνουν.


Ο άντρας αγόρασε χιλιάδες στην τιμή 10 ευρώ και καθώς η προσφορά άρχισε να μειώνεται, οι χωρικοί σταμάτησαν την προσπάθειά τους. 
Τότε τόνισε, ότι θα τις αγοράζει με 20 ευρώ. Με αυτή την ανανεωμένη προσφορά οι χωρικοί ξεκίνησαν να κυνηγούν πάλι μαϊμούδες.


Σύντομα η διαθέσιμη ποσότητα μειώθηκε και ο κόσμος άρχισε να επιστρέφει στις φάρμες τους. 
Η προσφορά αυξήθηκε σε 25 ευρώ και η προμήθεια των πιθήκων έγινε τόσο μικρή, που χρειαζόταν προσπάθεια για να δεις μια μαϊμού, πόσο μάλλον να την πιάσεις!


Ο άντρας αυτός ανακοίνωσε ότι τώρα θα αγόραζε μαϊμούδες για 50 ευρώ! Ωστόσο, επειδή έπρεπε να κατέβει στην πόλη για δουλειές, άφησε το βοηθό του να αγοράζει για λογαριασμό του...


Με την ευκαιρία της απουσίας του αφεντικού, ο βοηθός είπε στους χωρικούς: 
"Κοιτάξτε όλες αυτές τις μαϊμούδες στο μεγάλο κλουβί που έχει μαζέψει το αφεντικό μου. Σας τις πουλώ για 35 ευρώ και στην επιστροφή του αφεντικού από την πόλη, μπορείτε να του τις πουλήσετε για 50 ευρώ τη κάθε μία."
...


Οι χωρικοί μάζεψαν όλες τις οικονομίες τους και αγόρασαν όλες τις μαϊμούδες.
...


Δεν είδαν ποτέ τον άντρα ούτε τον βοηθό του, 
μόνο μαϊμούδες παντού!
...


Τώρα ξέρετε καλύτερα πώς λειτουργεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). 

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ


Προς απάσας τας αρχάς που διοικούν το χωρίον Ματαράγκα Καρδίτσης:
Δήμαρχο, ιερέα του χωριού, Δάσκαλο και άπαντας τους προύχοντας του χωριού.
Ηλθα εις Ματαράγκαν κατόπιν διαταγής του Διοικητού μου μετά ενός χωροφύλακος προς επιβολήν της τάξεως από άκρου εις άκρον του χωρίου άνευ χρονοτριβής και άμεσα.
Διότι προχθές στο σιργιάνη μετά την θίαν και Ιεράν Λειτουργίαν εν τω Ναό όταν έπεζαν τα κλαρίνα και τα όργανα ο Κώστας (ας μην αναφέρο το όνομά του) χόρεβε σινέχια μπροστά χορίς να αφίνη και τους άλους να χορέψουν μπροστά με κατά σινέπια και παραξιγιθίκατε και πλακοθίκατε στο ξίλο με τα παλούκια και τα μαχέρια με αποτέλεσμα να τραβματιστούν πολλοί άνθροποι.
● ● ●

Πάραφτα να εφαρμόσετε απάσας τας εξίς διαταγάς μου:
1) Αν ξανασιμβή τιάφτη πράξης εν τω χωρίο να γνορίζετε ότι θα σας συλλάβω και άνεφ χρονοτριβής αμέσος θα σας κλείσο στη φυλακή. Οταν πέζουν τα κλαρίνα και τα μουσικά όργανα στο σιργιάνη στο πανιγίρη και στο γάμο πρέπη να χορέβουν μπροστά άπαντες που επιθυμούν να χορέψουν και όχι μόνο ο ίδιος άνθροπος. Αφτό είνε γαηδουριά.
2) Μου αναφέρθηκε ότι ο γάηδαρος του χαντζόπουλου τον Σεπτέμριο μπίκε στο καλαμπόκ του Βάϊου (ας μην αναγράψο το επίθετο) και ο Βάϊος εκνεβρίστηκε και κάρφοσε τον γάηδαρο με τιν αξάλη στο ένα καπούλη. Καταλαβένετε ο γάηδαρος δεν είναι ο όνος αλά ο Βάϊος. Ανεφ πολόν σκέψεον καταλάβένη κανής ότι το κεφάλη δεν έχη μιαλό αλά κολοκιθόσπορο. Απαγορεύετε να ξαναγίνη εκ νέου τέτιο απαράδεκτο ή παρόμιο πράγμα.
3) Πίγα στο μαγαζή για καφέ και από έξο βρομούσε κατρουλιό. Απαγορεύετε να κατουράτε έξω στον τίχο του μαγαζιού.
4) Απαγορεύετε το βρισίδιν το φονασκίν και εντός του καφενίου το ανεμίζιν διότι είναι χιμόνας και εσθάνετέ τις αποφορά από τι βρόμα. Οστις επιθιμή να ανεμιστή να εξέρχετε έξοθεν του καφενίου.
5) Ιδα πολλές γυνέκες να πιάνουν τη σιγγούνα μετά του υποκαμίσου να το τραβούν προς τα έμπροσθεν να ανίγουν τα πόδια και να ουρούν ορθίος. Το τιούτον είναι απαράδεκτο και πρέπη άνεφ χρονοτριβίς να τις βρακόσετε άπαξ και διαπαντός.
6) Οταν λίαν προΐαν πάτε τα γελάδια στο γελαδάρη και γιρίζοντας πρέπη ανιπερθέτος να μαζέβετε τις βονιές των ζώον από το δρόμο, το ίδιο να κάνετε και το βράδη διότι δεν έχη που να πατίση όστις βαδίζη εις τας οδούς του χωριού. Και εκτός του τιούτου σας χριάζοντε οι βονιές να ζεστένεστε στο μπουχαρί το χιμόνα με τα κρία.
7) Σε κάθε πανιγίρι αποκριές πάσχα και γάμους που βαδίζη καλοντιμένος ο κόσμος και πάι στην Εκλισία και μετά χορέβη στο σιργιάνια και στους γάμους πρέπη άπαντα τα σκυλιά να είναι δεμένα διά χονδρόν αλισίδεον και σχινίον προς αποφιγήν ατιχιμάτων εκ τον σκιλοδακομάτων.
8) Να μην πίνετε πολί ινοπνεβματόδη ποτά τσίπουρα και ίνους και μετά ξερνοβολάτε και κάνετε χαζαμάρες.
9) Να τιρίσετε άνεφ αντιρίσεοσ και χρονοτριβής την άνοθεν τάφτην διαταγήν μου άνθροπη σκύλη και γινέκες διότι όπιος συληφθή παραβάτις θα τον σιλάβο θα τον κλίσο στο σχολίο και αλίμονό του θα τον ταράξο και θα τον μαβρίσο στο ξίλο.
● ● ●
Να με σινχορίτε αν έκανα κάπιο σιντακτικό λάθος καθότι τελίοσα και εγώ τρίτη του Δημοτικού σχολίου διότι δεν με έστιλε ο πατέρας μου από το χωρίον εις την Λάρισσαν, για να μάθο περισσότερα γράμματα. Σαν γκαραγκούνις που είμε και εγώ λαβένετε άπαντες τας γραφάς μου τας οπίας θέλετε δεν θέλετε θα τας τιρίσετε ερθέτος.
Εν Ματαράγκα τη 8η Δεκεμβρίου 1907
Ο Διοικητής του Χωρίου
Νικόλαος Παπακωνσταντίνου
Υπονωματάρχης
"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Μαθήματα πρωθυπουργίας

Θέλετε μια Δημοκρατική Συμμαχία;
Θέλετε να βοηθήσετε έναν Biker;
Χρειαζόμαστε περίπου 14 πρόθυμους δανειστές.
Τους παράσχουμε καλή ντεμοντέ φιλοξενία.
Στους ποδηλάτες;
Θα χρειαστούν διαμονή, φαγητό, ύδωρ ενδεχομένως κάποια τοπική συγκοινωνία και πράσινη πεποίθηση. Τα μαθήματα είναι ταχύρυθμα.
.
Α, και μιλάμε ποδηλάτης:
Όχι  Biker.
Ενδιαφέρεστε; 
Θέλετε ή χρειάζεστε περισσότερες πληροφορίες; 
Επιτρέψτε μου να σας πω ότι μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού, 
δεν χρειαζόμαστε την τρόικα, θα τα κάνουμε όλα μόνοι μας :-)

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Οι νεο-Ιακωβίνοι - Γιατί οι νεοσυντηρητικοί απεχθάνονται τα φώτα της δημοσιότητας

Προς τον ανώνυμο αναγνώστη-σχολιαστή: αυτή τη φορά έκανα καλή μετάφραση και δε σηκώνω σχόλιο. Πιστεύω να κατάλαβες ότι είμαι ψαγμένος. Έφαγα αρκετό χρόνο αν και γράφω αύριο τρία τεστ στο σχολείο. 


Οποιαδήποτε ομοιότητα των νεοσυντηρητικών με τους δικούς μας νεοΠΑΣΟΚτσήδες είναι τελείως συμπτωματική; Τυχαίο; 


Σίγουρα δεν είναι η μετριοφροσύνη που κάνει τους νεοσυντηρητικούς να κρυφτούν από τα φώτα της δημοσιότητας. Αλλιώς πως θα εξηγούσαμε το σοκ του Joshua Muravchik όταν ξαφνικά ανακάλυψε ότι εισάγοντας τον όρο “νεοσυντηρητικός” στο  Lexis-Nexis (βάση δεδομένων) θα προκαλούσε ματαίωση της έρευνας επειδή “ο αριθμός των άρθρων ξεπερνά τις δυνατότητες του προγράμματος”;


Αυτό είναι το τόσο μοναδικό για τους νεοσυντηρητικούς: οποιοδήποτε άλλο πολιτικό κίνημα θα καλωσόριζε τη δημοσιότητα. Αλλά όχι αυτοί. Α όχι: ακριβώς το αντίθετο. Μέχρι πολύ πρόσφατα, οι περισσότεροι νεοσυντηρητικοί αρνούνταν την ίδια τους την ύπαρξη ως συνεκτική ομάδα. 
Ο Irving Kristol, συγγραφέας του “Νεοσυντηρητισμός: Η Αυτοβιογραφία μιας Ιδέας” είναι ο μόνος του είδους του που αποκάλυψε τη φύση του, και, ως τέτοιος, του ανατέθηκε η ευθύνη, του να πει τα πράγματα με το όνομα τους όπως σ' αυτό το πρόσφατο μανιφέστο. Αλλά οι νεοσυντηρητικοί ξεχώρισαν, ας πούμε, με την ίδια τους την επιτυχία: όχι φτιάχνοντας ένα μαζικό κίνημα, αλλά εισχωρώντας στα κορυφαία κλιμάκια της κυβέρνησης  των ΗΠΑ. Όπως η μεγάλη “νίκη” στο Ιράκ αποδεικνύεται καθαρά Πύρρειος, οι άνθρωποι ζητούν εξηγήσεις. Το “πώς βρεθήκαμε σ' αυτό το τέλμα” γρήγορα γίνεται: “ποιος μας έσυρε μέσα;”


Ένας εκπληκτικός αριθμός από ιδεολογικά διαφορετικούς συγγραφείς κατέληξε σε μια απλή απάντηση: οι νεοσυντηρητικοί. Καλύπτοντας το φάσμα από αριστερά προς τα δεξιά περιλαμβάνονται οι Michael Lind, Elizabeth Drew, Pat Buchanan, Joshua Micah Marshall, Jim Lobe, Paul Craig Roberts, για να αναφέρουμε μερικούς. Αλλά ο Muravchik, γράφοντας στο Commentary [Σεπτέμβριος 2003], διαμαρτύρεται ότι οι νεοσυντηρητικοί είναι απλά φιλελεύθεροι που ανέπτυξαν “επιφυλάξεις” για τη Μεγάλη Κοινωνία και ένα Δημοκρατικό κόμμα που μαλάκωσε κατά τον ψυχρό πόλεμο. Αυτοί που κάνουν θεωρίες συνωμοσίας έφτιαξαν έναν μπαμπούλα, κατά τον Muravchik, μια “μοχθηρή” και “μυστήρια, συγκαλυμμένη ομάδα, σχεδόν μια σέχτα της οποίας ο σκοπός είναι να χειραγωγήσει την πολιτική των ΗΠΑ για απώτερους σκοπούς”. Ο Muravchik γελάει με την ιδέα ότι οι νεοσυντηρητικοί δε χρωστούν τίποτα στη λατρεία του Leo Strauss, φιλοσόφου του “ευγενούς ψέματος” ή στον Leon Trotsky, του οποίου η κληρονομιά πληροφόρησε πρωτο-νεοσυντηρητικούς όπως οι Max Shachtman, Philip Selznick, και Irving Kristol.


Θα περάσω, για την ώρα, στο θέμα της σύνδεσης με τον Strauss, μιας και δεν μπόρεσα ποτέ να διαβάσω ούτε ένα βιβλίο του ολόκληρο. Μου έχουν πει ότι είναι βαρετός επίτηδες, γιατί, βλέπεις μόνο λίγοι αρκετά επίμονοι θα πιάσουν το πραγματικό – εσωτερικό – του νόημα. Αυτό μάλλον ταιριάζει σε μια φιλοσοφία που, απ' όσο μπορώ να καταλάβω, στηρίζεται στην υπεροχή της εξαπάτησης. Προφανώς αυτή η μεθοδολογία είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα αυτών που μας είπαν ψέματα για τον πόλεμο.


Στο θέμα του αν οι νεοσυντηρητικοί έχουν αριστερές ρίζες, νοιώθω πιο ικανός να σχολιάσω. Ο Μuravchik περιφρονεί το “κυνήγι προγόνων” ως “τυπικό του τρόπου που γίνονται οι πιο πρόσφατες αναλύσεις νεοσυντηρητικών ιδεών”, αλλά σίγουρα ένας τρόπος για να καταλάβεις μια ιδέα, είναι να περιγράψεις την ιστορία της. Νωρίτερα παραπονιόταν ότι “λίγοι απ' αυτούς που γράφουν σήμερα επικριτικά για τον νεοσυντηρητισμό μπήκαν στον κόπο να ορίσουν ποια είναι τα δόγματά του”. Μετά αλλάζει γνώμη και διακηρύττει ότι κάθε προσπάθεια για την κατανόηση της εξέλιξης αυτών των ιδεών στο χρόνο κατά κάποιον τρόπο δεν ισχύει. Το επιχείρημά του, πράγματι, βασίζεται στο “Προχώρα, δεν υπάρχει τίποτα για να δεις εδώ”.


Αλλά υπάρχουν πολλά για να δούμε, πρώτο και κύριο το Τροτσκιστικό DNA που είναι ενσωματωμένο στις εξωτερικές πολιτικές προδιαγραφές του νεοσυντηρητισμού. Ακόμα κι αν ο Muravchik είχε δίκιο – που δεν έχει – όταν λέει ότι “Μπορώ να σκεφτώ μόνο μια κύρια φιγούρα νεοσυντηρητικού που δεν έχει σημαντική συνάφεια με τον Τροτσκισμό” - οι παραλληλισμοί μεταξύ του τροτσκισμού και του νεοσυντηρητισμού είναι κραυγαλέοι. 


Οι Τροτσκιστές ισχυρίζονταν ότι η Κομμουνιστική επανάσταση του 1917 δεν μπορούσε και δεν πρέπει να περιλαμβάνεται στα όρια της Σοβιετικής Ένωσης. Οι σημερινοί νεοσυντηρητικοί χρησιμοποιούν το ίδιο επιχείρημα  για την ανάγκη της επέκτασης του αμερικάνικου συστήματος μέχρι οι ΗΠΑ να γίνουν ένας “παγκόσμιος ηγεμόνας”, όπως λέει ο Bill Kristol (γιος του Irving Kristol), ο εκδότης της Weekly Standard. Ο Trotsky ισχυριζόταν ότι ο σοσιαλισμός σε μια χώρα είναι αδύνατον να γίνει και καταδικασμένος στην αποτυχία: τριγυρισμένο από καπιταλισμό, περικυκλωμένο από εχθρούς που σχεδιάζουν διαρκώς την πτώση του, το “εργατικό κράτος” δεν θα επιβίωνε αν δεν εξαπλωνόταν. Οι νεοσυντηρητικοί χρησιμοποιούν ένα παρόμοιο επιχείρημα όταν συζητάνε για φιλελεύθερη δημοκρατία. Αντιμέτωπη με έναν ισλαμικό κόσμο καθόλα αντίθετο στον μοντερνισμό, η δυτική φιλελεύθερη δημοκρατία πρέπει να εμφυτευθεί στη Μέση ανατολή με τη βία – ή αλλιώς να ηττηθεί στον “πόλεμο της τρομοκρατίας”. Επέκταση ή θάνατος είναι η γενεσιουργός αρχή, και οι νεοσυντηρητικοί έφεραν αυτή την Τροτσκιστική νοοτροπία μαζί τους από τα αριστερά.


Η ιδέα ότι ο Irving Kristol είναι ο μοναδικός πρώην-Τροτσκιστής στις τάξεις των νεοσυντηρητικών πρέπει να είναι κάποιου είδους αστείο. Κι αν είναι έτσι, δεν είναι πετυχημένο. Ο Albert Wohlstetter, ο παππούλης αυτών που ο Lind ονομάζει “αμυντικούς διανοούμενους” - και του οποίου το όνομα δόθηκε σε ένα συνεδριακό κέντρο κοντά στα Κεντρικά των Νεοσυντηρητικών, το  American Enterprise Institute,  στην Washington, D.C. – ήταν μέλος του League for a Revolutionary Party(LRP), μιας Τροτσκιστικής ομάδας που ιδρύθηκε στα 1930 από τον B. J. Field, έναν εργατοσυνδικαλιστή που πρωτοστάτησε στην απεργία των ξενοχειοϋπαλλήλων στη Νέα Υόρκη το 1934.  (Ένας στενός συνεργάτης του στο Rand Corporation  μου το επιβεβαίωσε.) Οι Gertrude Himmelfarb, Seymour Martin Lipset, Martin Diamond, ήταν όλοι μέλη του Εργατικού Κόμματος του Max Shachtman, και μετά διασπάστηκαν στη δική τους φράξια, τους  "Shermanites," που στήριξαν ένα φαινομενικά επαναστατικό σοσιαλιστικό δόγμα το οποίο ήταν, παρ' όλα αυτά, ομολογουμένως “αντι-μπολσεβίκικο”. Και ο  Sidney Hook, που ποτέ δεν αποκήρυξε τον σοσιαλισμό και  του απονεμήθηκε και το Μετάλλιο της Ελευθερίας από τον Ronald Reagan: αυτός τι είναι, συκωτάκι ψιλοκομμένο; (chopped liver – συνταγή της εβραϊκής κουζίνας)


Δεν λέμε ότι η Τροτσκιστική κληρονομιά των νεοσυντηρητικών είναι και κανένα μεγάλο μυστικό. Ακόμα και ο Jonah Goldberg το ξέρει. Τα απομνημονεύματα της Jeanne Kirkpatrick για την εκπαίδευσή της  στο Young Peoples' Socialist League (YPSL, known as Yipsels) ήταν σε δημόσια θέα μέχρι που οι Σοσιαλδημοκράτες  των ΗΠΑ τα κατέβασαν από το site τους.


Μιλώντας για το YPSL, ο Muravchik είναι ο πρώην πρόεδρος αυτής της οργάνωσης, αν λέει ότι ξέρει μόνο έναν νεοσυντηρητικό ηγέτη με ρίζες στο Τροτσκιστικό κίνημα, τότε μάλλον θα πρέπει να συστηθεί στον εαυτό του. 


Ο Muravchik περιφρονεί τον όρο Shachmanite για να περιγράψει τις προηγούμενες πολιτικές του πεποιθήσεις – αλλά είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι ο πρώην πρόεδρος(1968 –73) της Σοσιαλδημοκρατικής νεολαίας, θα μπορούσε να ήταν κάτι άλλο από υποστηρικτής του Max Shachtman. Σύμφωνα με τη χρονολογία στο βιβλίο του Peter Druckers του 1994 ,  Ο Max Shachtman και η αριστερά του, το 1965 "το YPSL επανασυστάθηκε υπό τον έλεγχο του Shachtman."


Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι απλά βάφω κόκκινο τον Muravchik, αλλά, τον καιρό που έγινε πρόεδρος , η νεολαία είχε εγκαταλείψει το επαναστατικό της “παραστράτημα” όπως τονίζει ο Drucker και είχε γίνει ένα σκαλοπάτι για εκκολαπτόμενους καριερίστες:
"Ο Shachtman επέκτεινε το AFL-CIO δίκτυό του βοηθώντας τους νέους υποστηρικτές του να βρουν θέσεις εργασίας στο προσωπικό της Ένωσης. Το 1965, μετά την κατάρρευση του YPSL (1964), το επανασύστησε με τους δεξιούς του οπαδούς σε ηγετικές θέσεις. Η νέα οργάνωση είχε μια αμυδρή σκιά του ανεξάρτητου πνεύματος που είχαν οι προηγούμενες νεολαίες που είχε ιδρύσει ο Shachtman. Ακόμα και ο Tom Kahn, που είχε γίνει μέλος της νεολαίας του Shachtman σε μια εποχή που ήταν πιο δραστήρια, λυπόταν που τώρα η οργάνωση είχε λίγες έντονες συζητήσεις. Αλλά οι συζητήσεις δεν ήταν πλέον ο κύριος στόχος της οργάνωσης. Ο κύριος στόχος ήταν  να πάρει τους νέους ανθρώπους που στα 1960 είχε αρχίσει να ριζοσπαστικοποιεί, να τους προσφέρει ανοσία ενάντια στην ανατρεπτική έλξη της Νέας Αριστεράς, και να τους  εκπαιδεύσει για το AFL-CIO ή άλλες σοσιαλδημοκρατικές καριέρες."


Η μετά-Τροτσκιστική ιδεολογία που αναπτύχθηκε από τον Max Shachtman, ήρθε σε ρήξη με τον Τρότσκι για το ποια ήταν η φύση της Σοβιετικής Ένωσης, πήρε δική της ζωή κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου. Εξελισσόμενη από έναν ορθόδοξο Τροτσκιστή, αργότερα υποστήριξε το “τρίτο στρατόπεδο” - “Ούτε Ουάσινγκτον, ούτε Μόσχα!” - και κατέληξε εγκάρδιος υπερασπιστής του ψυχρού πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της επέμβασης στον Κόλπο των Χοίρων και του πόλεμου του Βιετνάμ. Πιστοί στην εξάπλωση της “παγκόσμιας δημοκρατίας” οι πρώην οπαδοί του Shachtman σύντομα συγχωνεύτηκαν σε μια ισχυρή διανοουμενίστικη δύναμη που εύκολα κατέλαβε τα πνευματικά ιδρύματα της Δεξιάς στην πορεία τους από το ένα άκρο του πολιτικού φάσματος στο άλλο. Το ανεξίτηλο αποτύπωμα της Τροτσκιστικής κληρονομιάς τους είναι μια ηθική εναντίωση: συνδυασμένη με πνευματική επιθετικότητα και μια ικανότητα για γραφειοκρατική φαγωμάρα, οι νεοσυντηρητικοί με εξουσία γίνονται δεινοί αντίπαλοι. 


Το υπόλοιπο της διατριβής του Muravchik είναι μια προσπάθεια πασαλείμματος των επικριτών των νεοσυντηρητικών με τη βούρτσα του αντισημιτισμού. Το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς τους επικριτές είναι οι ίδιου Εβραίοι, σύμφωνα με τον Muravchik, απλά αποδεικνύει ότι έχουν “απώτατους σκοπούς”. Μιας και δεν κατονομάζει αυτούς τους σκοπούς, ή δεν προσπαθεί να τους περιγράψει, ο αναγνώστης μένει να αναρωτιέται. Αν ο Muravchik θέλει να αρνηθεί πως οι νεοσυντηρητικοί ακολουθούν τη γραμμή του κόμματος του Likud με την ίδια προθυμία που ο παλιός Κομμουνιστικός στρατός κάποτε ακολουθούσε τη γραμμή της Σοβιετικής Ένωσης, τότε λοιπόν τον προκαλώ να μου υποδείξει μία μοναδική περίπτωση στην οποία ένας εξέχων νεοσυντηρητικός κατέκρινε την κυβέρνηση του Ισραήλ. Σε κάθε διαμάχη μεταξύ του Ισραήλ και των ΗΠΑ, πότε κάποιος νεοσυντηρητικός πήρε το μέρος των αμερικάνων; Η απάντηση είναι: ποτέ. 


Ο Muravchik θεωρεί μεγάλης σημασίας την εβραϊκή καταγωγή πολλών νεοσυντηρητικών, και προσπαθεί να εξομοιώσει τους αντι-νεοσυντηρητικούς με τους αντι-σημιτιστές. Αλλά ο εθνικός παράγοντας είναι ένα ιστορικό ατύχημα: ο πραγματικά σημαντικός παράγοντας είναι ο πνευματική ιστορία της νεοσυντηρητικής ιδέας, ειδικά όπως αυτή συνδέεται με την Αμερικάνικη εξωτερική πολιτική. 


Ανιχνεύοντας την πνευματική καταγωγή της νεοσυντηρητικής πίστης στις Τροτσκιστικές της ρίζες, οι επικριτές της τονίζουν, προειδοποιώντας, ότι σαν επανάσταση είναι ουτοπική, είναι δογματική, είναι βίαια, χαρακτηριστικά που κληρονόμησε από τον αδίστακτο Τρότσκι. Ο σκοπός που αποκαλύπτονται οι ακροαριστερές προελεύσεις των νεοσυντηρητικών είναι για να αποδειχθεί ότι με κανέναν τρόπο δεν αποτελούν μια συντηρητική δύναμη. Δεν υπάρχει τίποτα συντηρητικό στην δημιουργία μια εκστρατείας για την κατάκτηση της Μέσης ανατολής και το ξερίζωμα των τοπικών καθεστώτων. Οι νεοσυντηρητικοί είναι στην πραγματικότητα, όπως το θέτει ένας από τους επικριτές, νεο-Ιακωβίνοι. Το δικό τους επαναστατικό πλάνο, παραβιάζει τις επιταγές των Ιδρυτών – και η επιτυχία του σημαίνει την ανατροπή της Δημοκρατίας.


– Justin Raimondo

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

HEAVEN ON EARTH : THE RISE AND THE FALL OF SOCIALISM

Προσπάθειες από μιλιταριστές για να επηρεάσουν την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Ενώ η κυβέρνηση του χρέους  κάνει το χρέος της. Το ΔΝΤ εκτός από την οικονομική διάσταση έχει και άλλες εξαρτήσεις φαίνεται. 

Ανήμερα της επετείου του πολυτεχνείου η κρατικοπασοκική ΕΡΤ αντί να κάνει αφιέρωμα στο πολυτεχνείο βάζει σε επανάληψη το τρίτο επεισόδιο της αντικομουνιστικής προπαγάνδας. 


Χτες, ενώ έβλεπα τηλεόραση αργά το βράδυ, είδα ένα πρόγραμμα στο κρατικό κανάλι ΝΕΤ, στις 00:15 και αηδίασα. Έδειχνε σκηνές με πτώματα, παρουσιάζοντας τα ως θύματα του «κακού» κομμουνισμού. Παρουσίαζε τον κομμουνισμό σαν το τέρας που θα φάει τον κόσμο και έκανε ατελείωτη προβοκάτσια με αναληθή στοιχεία και πλεκτάνες που παραπέμπουν περισσότερο στο ΤΗΛΕΑΣΤΥ παρά σε κρατικό κανάλι που πληρώνουν οι έλληνες πολίτες, ή οι γονείς μου. Έκανε σφοδρότατο αντικομμουνισμό, μέσω από προπαγάνδα χειρότερη του Γκέμπελς, που χρησιμοποιήθηκε από τις ΗΠΑ προς τα τέλη του Μεσοπολέμου. Αυτή η προπαγάνδα ήθελε να πείσει το λαό της Αμερικής πως ο κομμουνισμός είναι κάτι το τρομερό και πως θα καταστρέψει τη Γη. Δεν υπερβάλλω. Η προπαγάνδα αυτή στόχευε επίσης και στα παιδιά, μέσα από περιοδικά ή κόμικ ευρείας ανάγνωσης. Η κρατική συνδρομητική ΝΕΤ μετατρέπεται σε VOA (Voice Of America)[=Φωνή της Αμερικής]
Η σειρά αυτή, στο τέλος της, μας δείχνει «φάτσα φόρα» τον αετό, σύμβολο του Αμερικάνικου Λευκού Οίκου και της CIA.
Ψάχνοντας, ανακαλύπτω πως ο Σεναριογράφος αυτής της «ιστορικής» σειράς είναι ένα φιλοπόλεμο στοιχείο και πιστός υπηρέτης του Λευκού Οίκου, του οποίου τα στοιχεία παραθέτω παρακάτω:

Joshua Muravchik

Πρώην πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Λίγκας Νέων: 

O Joshua Muravchik είναι ένας πρώην ακτιβιστής του Σοσιαλιστικού Κόμματος ΗΠΑ. Τα συγγράμματά του για τη δημοκρατία και τον αντικομουνισμό είναι βασικοί προάγγελοι του νεοσυντηρητισμού για δεκαετίες. Ένας πρώην μελετητής στο American Enterprise Institute (AEI) - όπου ειδικεύτηκε στη πολιτική για "των Ηνωμένων Εθνών", τον νεοσυντηρητισμό, την ιστορία του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού, την αραβο-ισραηλινή διένεξη, και την παγκόσμια δημοκρατία, την τρομοκρατία, και το "Δόγμα Bush" - Ο Muravchik υπήρξε ωμός υποστηρικτής της επιθετικής πολιτικής «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» και έχει υπερασπιστεί ένθερμα την στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν. Το 2006 λέει σε άρθρο για τους Los Angeles Times, αρχίζει με τη γραμμή, "πρέπει να βομβαρδιστεί του Ιράν."

============================================================

Ο Muravchik είναι ένας "παραγωγικός" συγγραφέας, που έχει δημοσιεύσει διάφορα βιβλία, συμπεριλαμβανομένων των Heaven on Earth (2002), σχετικά με την άνοδο και την πτώση του σοσιαλισμού που χρησίμευσε ως βάση για ένα ντοκιμαντέρ PBS με τον ίδιο τίτλο, και το μέλλον του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ( 2005), γεγονός που συνηγορεί για μια εντυπωσιακά μεταρρύθμιση και λιγότερη επιρροή των Ηνωμένων Εθνών.

============================================================

Ο Muravchik, διαχειριστής στο Freedom House και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του εβραϊκού Ινστιτούτου για υποθέσεις εθνικής ασφάλειας, υπηρέτησε, μεταξύ άλλων, κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Μπους, σχετικά με Συμβουλευτική Επιτροπή για τη Δημοκρατία στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μαζί με: Vin Weber και Carl Gershman του National Endowment for Democracy, Lorne Craner του Διεθνούς Ρεπουμπλικανικού Ινστιτούτου, και Clifford του Ιδρύματος για την Άμυνα της Δημοκρατίας.

Η επιτροπή που δημιουργήθηκε το 2006, "για να συμβουλεύει τον Υπουργό και του Διοικητή της Αμερικανικής Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης, για την εξέταση θεμάτων που αφορούν την προώθηση της δημοκρατίας στη διαμόρφωση και την εφαρμογή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και της ξένης βοήθειας - εισέπραξε τα δυσμενή σχόλια των μέσων ενημέρωσης, τον Απρίλιο του 2007, μετά  έδιωξε τον Τύπο σε μία από τις συνεδριάσεις του. Αναφέρθηκε η Washington Post, «Περίπου το ένα τρίτο της διαδρομής μέσα από τη συνάντηση, και όχι πολύ καιρό μετά την υφυπουργό Πάουλα Ντομπριάνσκι καυχιόταν στις τηλεοπτικές κάμερες ότι «η σημερινή μας συνεδρίαση στο σύνολο, είναι ανοικτή για το κοινό» και στον Τύπο, Αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ διέταξαν τους δημοσιογράφους να αποχωρήσουν. «Αυτός είναι ο τρόπος που ήθελαν να συμβεί, και αυτός είναι ο τρόπος που πρόκειται να γίνει», εξήγησε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Γκονζάλο Gallegos. ... Ο εκπρόσωπος αρνήθηκε να πει ποιος θα ήταν. «Έχεις πρόβλημα; Ο Gallegos το αμφισβητηθεί. "Γράψτε ένα γράμμα."

2,80

2,80 τα διόδια Μαλγάρων
Την επομένη των εκλογών
Τυχαίο;

Ο Ατάραχος

Ατάραχος,

Θα σας δείξω σε μια στιγμή σιωπηλά, ένα θαύμα. 


Εδώ. Στο Ιντερνετοπαι(έ)διο.


Είναι ένα έργο τέχνης από τον έμπειρο του είδους, που αποτελείται από προσεκτικά τοποθετημένα μπιτ σε ένα ενιαίο αρχείο xml.
Αυτή η οπτική πανδαισία είναι μια γενναιοδωρία που μου παρέχει ο φίλτατος blogger. Πιθανώς γιατί πρόσφατα αποκάλυψα ότι είναι ο εμπνευστής μου, σε σειρά λατρευτών αναρτήσεών μου, εμπνευσμένες από τα πορτραίτα της οικογένειας των μπλόγκερς. 
Βαμμένο με τον μυστηριώδη XML Editor. Στο κομμάτι δεξιά του, έχει τους συμπλέκτες (
links), από την αρχική ευθυγράμμιση μέσω της προβολής ακίνητων και κινητών μπάνερς. 
Με την εντολή: «Δημοσίευση ανάρτησης», περνά στην προβολή του ναυπηγείου όπου κατασκευάζεται η γαλέρα μου(http:/gekoudi.blogspot.com). 

Να πώς λειτουργεί αυτός ο πίνακας: πρώτον, ο πίνακας έλεγχου γίνεται το Αμάλθειο Κέρας, το γυάλινο χείλος, που μας οδηγεί σε ένα μαγικό κόσμο με εικόνες και κείμενα.
Μια μεγάλη γραβάτα με χοντρό κόμπο σας προκαλεί, ίσως και με καλόπιασμα ένα συγκρατημένο γέλιο να σύρουμε με τον πόντικα το βέλος προς τα κάτω για να δούμε το τέλος της ανάρτησης και τα τυχόν σχόλια των αναγνωστών. Πριν τα μάτια σας να συναντήσουν τα άβολα βλέμματα των αναγνωστών, συναντάμε έναν επικεφαλή κέρσορα, που η μόνη κατάλληλη περιγραφή του, είναι "ζωηρός". Αναβοσβήνει διαρκώς και μου λέει «γράφε».
Μόλις τα βλέμματα τον συναντούν, ο πιτς φυτίλης (κέρσορας) χαζογελώντας μετατρέπει  το γέλιο, σε κρύο χαμόγελο και το πρόσωπό του αρχίζει να ακτινοβολεί απογοήτευση και την αίσθηση της ανησυχίας. Ξαφνικά παρατηρείται ότι είναι εύπλαστος, επίτηδες, και του λείπει ο ορισμός. Αρνείται να αποδεχτεί άλλα μαθήματα, καθώς και η παρουσία του παίρνει μια πνευματική ποιότητα. 

Θεωρία μου; Κομψός βλόγκερ είναι ο γνώστης της
xml?>. Είναι σε θέση να προσφέρει την ίδια προσοχή στον εαυτό του όπως η γαλέρα μου (θεωρητικά αριστερή). Ο κομψός βλόγκερ είναι προφανώς ένας άνθρωπος της πλώρης, κοιτάει μπροστά. Ελέγχει τις ενέργειες του από την χλεύη, και έχει εμπιστοσύνη στα bit του (ή ίσως αυτό είναι απλά μια σκιά). Ποιος θα μπορούσε να ανταποκριθεί στα πρότυπά του, με άκαμπτο πηγούνι; 

Οκ, ίσως και να διαφωνώ. Ίσως η αντίφαση είναι απλώς και μόνο επειδή η τελική εικόνα είναι μωσαϊκό από δύο ή τρεις διαφορετικές αναφορές ή φωτογραφίες.
Boooring? 

Λοιπόν, εάν έχετε τα πάντα, έτσι κατάλαβα, τότε έχω μια ολόκληρη σειρά από ερωτήματα για σας ...
Πώς, συγκεκριμένα, είναι όλα αυτά τα συναφή μνημόνια;
Ποιος είναι ο μπλε και ποιος ο πράσινος; Ο μπλε είναι ο στρουμφ και ο πράσινος είναι ο ET;
Γιατί εξωτερικά φοράει μαύρα ενώ στη μέση φαίνεται να έχει χρώμα;
Τι είναι αυτή η καρφίτσα στο πέτο; Βραβείο; Όραμα; Χρέος;
Είναι η κυρία με τα μεγάλα της μάτια στην πραγματικότητα ανασχηματισμός ή πρόωρες εκλογές; 

Χάρη Ανθήμου, για τα πολλά κρασιά. Boutari Wines.

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Ανακάλυψη


«Δύο πράγματα είναι ατελείωτα: το σύμπαν και η βλακεία του ανθρώπου, όμως για το σύμπαν δεν είμαι ακόμα σίγουρος». Αυτή η φράση, που αποδίδεται στον Άλμπερτ Αϊνστάιν, εκφράζει μια πανάρχαια ιδέα. Άλλωστε ο πρώτος βλάκας της ιστορίας δεν ήταν άλλος από τον Αδάμ, που έχασε τον Παράδεισο, για να φάει ένα μήλο με  υπόδειξη ενός φιδιού.
Ερευνητές σε ένα σημαντικό ερευνητικό κέντρο έχουν ανακαλύψει το βαρύτερο στοιχείο που είναι γνωστό στην επιστήμη. Αυτή η τρομαχτική νέα ανακάλυψη έχει ονομαστεί δοκιμαστικά Adaministratium. 


Αυτό το νέο στοιχείο δεν έχει κανένα πρωτόνιο ή ηλεκτρόνιο, κατά συνέπεια έχει ατομικό αριθμό 0. Εντούτοις, έχει 1 νετρόνιο, 125 βοηθητικά νετρόνια, 75 νετρόνια κακίας, και 111 βοηθητικά νετρόνια βλακίας, που δίνουν του μια ατομική μάζα 312. Αυτά τα 312 μόρια διατηρούνται τη συνοχή από μια δύναμη αποκαλούμενη "διανοητική καθυστέριση". 
Αυτά, περιβάλλονται από τις απέραντες ποσότητες λεπτών σωματιδίων αποκαλούμενων "κλεψοβολέψ" ή κατ' άλλους "γλύψιους". Δεδομένου ότι δεν έχει κανένα ηλεκτρόνιο, το Adaministratium είναι αδρανές. Εντούτοις, μπορεί να ανιχνευθεί δεδομένου ότι εμποδίζει κάθε αντίδραση με την οποία μπαίνει σε επαφή. Σύμφωνα με τους ανακαληπτές, ένα μικρό ποσό Adaministratium προκαλεί μια αντίδραση αν ληφθεί πάνω από τέσσερις ημέρες. Για να ολοκληρωθεί, κανονικά θα έπαιρνε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο. Το Adaministratium έχει μια κανονική ημιζωή περίπου τριών ετών δεν αποσυντίθεται αλλά αντ' αυτού υποβάλλεται σε μια αναδιοργάνωση στην οποία μια μερίδα των βοηθητικών νετρονίων, τα νετρόνια κακίας, και τα βοηθητικά νετρόνια βλακείας ανταλλάσσουν τις θέσεις. Στην πραγματικότητα, η μάζα ενός δείγματος Adaministratium θα αυξηθεί πραγματικά με την πάροδο του χρόνου, δεδομένου ότι με κάθε αναδιοργάνωση μερικοί από τους διανοητικώς καθυστερημένους γίνονται αναπόφευκτα νετρόνια, διαμορφώνοντας τα νέα ισότοπα. 


Αυτό το χαρακτηριστικό της προώθησης διανοητικώς καθυστερημένων οδηγεί μερικούς επιστήμονες για να σκεφτούν ότι Adaministratium διαμορφώνεται όποτε οι διανοητικώς καθυστερημένοι φθάνουν σε μια ορισμένη ποσότητα στη συγκέντρωση. Αυτή η υποθετική ποσότητα αναφέρεται ως «κρίσιμο τέλμα του υποκριτή».

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Το μετέωρο βήμα του τυχοδιωκτισμού. ΠαΣοΚΝουΔουΣύν

Τυχοδιωκτισμός είναι τρόπος ενέργειας σύμφωνα με τον οποίο ο δράστης κινητοποιείται από συμφεροντολογικά ελατήρια κι όχι από το χρέος προς μια πάγια αρχή.
Είναι το σωσίβιο του τοπικού Συνασπισμού. Ο ελιγμός και η αξιοποίηση συγκυριών κάθε είδους προκειμένου να επιτευχθούν προσωπικά συμφέροντα. H συμμόρφωση προς την αστική νομιμότητα, άρα η εγκατάλειψη της επανάστασης (με μαρξιστικούς όρους).
 Όλος ο κόσμος κατηγορεί τα δύο μεγάλα κόμματα για τις αρνητικές επιπτώσεις τους πάνω στην Ελληνική οικονομία κοινωνία αρχίζει όμως να συνειδητοποιεί ότι υπάρχουν και άλλες ιδεολογικές μορφές που στηρίζουν την μια και μοναδική αλήθεια της κυρίαρχης ιδεολογίας και την διατήρησή της ακόμα λίγο στην εξουσία.

Μια από αυτές τις ερμαφρόδιτες μορφές είναι και ο καιροσκοπισμός. Αυτή γίνεται σήμερα μια μέθοδος. Τοπικά έτσι έχουμε μια όσμωση των δυο υποψηφιοτήτων στη Β. Πιερία. Βλέπουμε λοιπόν τον ΣΥΝ με το Πασοκ και εκατέρωθεν τα δυο κόμματα να ανταλλάσουν και να «εμπλουτίζουν» τους συνδυασμούς τους και οι δυο  να κρύβουν το κεφάλι στην άμμο, σαν την στρουθοκάμηλο, πίσω από τον μανδύα του ανεξάρτητου ή του υπερκομματικού.
Φαινομενικά, δεν είναι και τόσο αντιληπτός διότι συνδυάζεται εύστοχα με τον τοπικισμό, εμφανίζεται σαν τοπικό φαινόμενο, σαν τοπική ιδιαιτερότητα και συνεπώς δεν ξεχωρίζει στο τοπικό επίπεδο. Επιπλέον προσφέρει πολλές δυνατότητες όσον αφορά στην έλλειψη θεωρητικής ιδεολογίας.
Με το πρόσχημα πλουραλισμού των απόψεων κάθε ατόμου, ο καιροσκοπισμός παρουσιάζεται σαν εναλλακτική λύση της επιβίωσης στην εξουσία.
Άβουλος, ακίνδυνος για το σύστημα, αφού η στάση του αποκαλύπτεται να καθορίζεται από την πλειοψηφία πριν από κάθε εκλογική διαδικασία.
Ο καιροσκοπισμός λειτουργεί με το μοντέλο του φύλλου πάνω στο ρυάκι: πάει με το ρεύμα του.
Καβάλα στο δελφίνι πάει όπου τον πάει. («Καβάλα στο δελφίνι τον κόσμο γύρισα…» που λέει και ο Κόκοτας)
Η εξέλιξή του είναι η ροή του ρεύματος.
Εύκολος αφού ο καιροσκοπισμός βασίζεται αποκλειστικά στη μίμηση.
Ανύπαρκτος αφού είναι σαν είδωλο στον καθρέπτη.
Είναι σαν την εικονική πραγματικότητα δεν προσφέρει τίποτα που να διαφέρει απ' ό,τι υπήρχε. Ακόμα και στην σπάνια περίπτωση όπου υπάρχει μια δραστηριότητα, δεν ανατρέπει κανένα δεδομένο και συμβαδίζει απόλυτα με την σημερινή άδικη κοινωνία.
Ο καιροσκοπισμός είναι καθαρός διότι δεν αφήνει ποτέ το ίχνος του.
Πανταχού παρών διότι ανύπαρκτος στην ουσία, ο καιροσκοπισμός είναι ο επαγγελματικός συμβιβασμός. Σαν ρητορεία δεν δίνει την αλήθεια αλλά μόνο την άποψη.
Με τον καιροσκοπισμό δεν υπάρχει ανικανότητα εφόσον δεν υπάρχει καν βούληση δημιουργίας και όλα καθορίζονται ακατάστατα.
Ο καιροσκοπισμός προκαλεί την απόλυτη αδράνεια που καταπολεμά κάθε δημιουργική προσπάθεια.
Το καλό είναι ότι ο καιροσκοπισμός δεν γράφει ιστορία, παρά λήθη.
Στην ελληνική μυθολογία η Λήθη ήταν θυγατέρα της Έριδας και προσωποποίηση της λήθης, δηλαδή της λησμονιάς. Μάνα των τριών Χαρίτων.
Η  Λήθη ρυάκι στον Άδη, που έπιναν οι νεκροί για να ξεχάσουν την επίγεια ζωή τους. Είναι αδελφή του Θανάτου και του Ύπνου.

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Κλοπυπαστάδα του κ. Πολύζου.

Τα κείμενα παρατίθενται ως έχουν με copy and paste, 
τα σχόλια δικά σας.

http://polyzos10.blogspot.com/2010/11/7.html
ΔΕΥΤΈΡΑ, 1 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2010

Τι Δήμαρχο επιλέγουμε στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου στη Βόρεια Πιερία

Είναι γεγονός ότι μπαίνουμε στην τελική ευθεία διενέργειας των κρίσιμων δημοτικών εκλογών και ανάδειξης του νέου Δημάρχου που θα αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που θέτει ο Καλλικράτης.
Οι εκλογές αυτές γίνονται σ' ένα νέο αυτοδιοικητικό περιβάλλον αλλά και σε δύσκολη οικονομική συγκυρία. Λίγες μέρες πριν τις κάλπες οι πολίτες αντιλαμβάνονται πολύ καλά ποιοί διατυπώνουν ουσιαστικές προτάσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και ποιοί αδρανούν απλώς φωνάζοντας και όποιος ακούσει.
  Το διακύβευμα των εκλογών είναι ποιόν Δήμαρχο θα εκλέξουμε και ποιά δημοτική αρχή θα επιλέξουμε, για να οργανώσει εξαρχής τον νέο Δήμο και να αντιμετωπίσει τα καθημερινά προβλήματα των δημοτών συνδράμοντας στην δημιουργία προϋποθέσεων δημιουργικής βιώσιμης ανάπτυξης.
Ποιός είναι εκείνος ο Δήμαρχος που έχει τις ικανότητες να ορθοποδήσει τον νέο Δήμο και να κινήσει τις διαδιασίες δημιουργικής συνεργασίας των υπό συνένωση δημοτικών ενοτήτων. Να θέσει τις βάσεις της υγιούς ισόρροπης ανάπτυξης.
Ποιός είναι, ακόμη, εκείνος ο Δήμαρχος που έχει το σθένος να απαιτεί πόρους για έργα και να συγκρουστεί για το καλό του τόπου. Έναν Δήμαρχο που με ορθούς χειρισμούς δεν αφήνει χρέη αλλά αυξάνει τα Ταμεία με πρόσθετες χρηματοδοτήσεις.
Ποιός είναι, τέλος εκείνος ο Δήμαρχος, που με την πολιτική του διαδρομή αποδεικνύει ότι έχει την εμπειρία, την εντιμότητα, την εργατικότητα, το δημοκρατικό ήθος, την αφοσίωση και την αποφασιστικότητα να επιβάλλει διαφάνεια παντού.

Γιατί εμείς, ως υπερκομματικό αυτοδιοικητικό σχήμα που αποτελεί συνάντηση διαφορετικών πολιτικών ρευμάτων, ποικίλων κοινωνικών φορέων και κινημάτων, έχουμε μάθει να αναζητούμε συνθέσεις και να συζητούμε δημοκρατικά.
Γιατί εμείς έχουμε πολύτιμη εμπειρία από την συμμετοχή μας, από θέσεις ευθύνης, σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και έχουμε συμβάλλει στην υλοποίηση μεγάλων έργων. Οικοδομήσαμε πρότυπο τον Δήμο Κολινδρού με έργα ποιότητας ζωής και αναπτυξιακές προοπτικές.
Γιατί εμείς δοκιμαστήκαμε και καταφέραμε. Αξιολογούμε την δράση μας στοχεύοντας πάντα στο καλύτερο.
Αλλά και γιατί δίπλα στα έμπειρα και καταξιωμένα στελέχη του συνδυασμού μας, συμμετέχουν στο ριζικό ανανεωμένο ψηφοδέλτιο μας, πολλά νέα στελέχη, βγαλμένα απο την κοινωνία και τους καθημερινούς αγώνες της, με ανιδιοτελή διαθεση προσφοράς στα κοινά και με υψηλή την αίσθηση του δημόσιου συμφέροντος.
Γιατί εμείς δεν συγκροτήσαμε το ψηφοδέλτιο μας με βάση προσωπικές ή κομματικές προτιμήσεις και σκοπιμότητες.
Αλλά το συγκροτήσαμε αποδεχόμενοι τις αρχές, τις θέσεις, τις προτάσεις που αποτυπώνονται σ' ένα συλλογικά επεξεργασμένο, συνεκτικό, ριζοσπαστικό πρόγραμμα δράσεων, το οποίο αποτελεί το συμβόλαιο τιμής και μεταξύ μας και με τον λαό.
Ο καιρός έφτασε, οι δημότες επέλεξαν.

Ευάγγελος Πολύζος
Αναρτήθηκε από Ευάγγελος Πολύζος στις 2:42 π.μ.



http://pskotiniotis.blogspot.com/2010/10/blog-post_23.html
ΣΆΒΒΑΤΟ, 23 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2010

Τι Δήμαρχο και τι Δημοτική Αρχή θέλουμε

Μπαίνουμε πια στην τελική ευθεία των δημοτικών εκλογών.
Οι εκλογές αυτές βεβαίως και γίνονται σ΄ένα περιβάλλον, που διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από το μνημόνιο και τις επιπτώσεις του. Οι πολίτες όμως αντιλαμβάνονται πολύ καλά ποιοι διατυπώνουν ουσιαστικές προτάσεις για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του μνημονίου σε τοπικό επίπεδο και ποιοι, αντίθετα,  πρεσβεύουν μια αυτοδιοίκηση αδρανή και απαθή στις επιπτώσεις του, εξαντλούμενοι σε μια υποκριτική «αντιμνημονιακή» ρητορεία.   Όπως και αντιλαμβάνονται  ότι οι δημοτικές εκλογές γίνονται πρώτα και κύρια  για τις πόλεις μας και την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής, για  τις δημοτικές πολιτικές που πρέπει να εφαρμοστούν, για τα πρόσωπα που μπορούν να τις ασκήσουν αποτελεσματικά.
Το διακύβευμα των δημοτικών εκλογών είναι ποιον Δήμαρχο θα εκλέξουμε, ποια δημοτική αρχή θα επιλέξουμε, για να οργανώσει εξαρχής το νέο ενιαίο Δήμο Βόλου και να αντιμετωπίσει τα καθημερινά προβλήματα της πόλης,  των μικρότερων αστικών κέντρων και των χωριών, που συνιστούν και το μεγάλο βραχνά των συμπολιτών μας.
Ποιος είναι εκείνος ο Δήμαρχος που έχει τις ικανότητες να ορθοποδήσει τον νέο Δήμο Βόλου, τον πρώτο σε πληθυσμό Δήμο της Θεσσαλίας, με χαρακτηριστικά που σε μεγάλο βαθμό προσομοιάζουν και με αυτά των παλαιών πλέον Νομαρχιών.
Ποιος είναι, ακόμη, εκείνος ο Δήμαρχος που έχει τη γνώση, τη θέληση και την εμπειρία να αναζητήσει συγκεκριμένους τρόπους για να αμβλυνθούν οι  συνέπειες της πρωτοφανούς, αλλά όχι πρωτόγνωρης, οικονομικής κρίσης, που πλήττει και την  περιοχή μας. Να δημιουργήσει ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας. Να ηγηθεί μιας τιτάνιας προσπάθειας για  βιώσιμη ανάπτυξη, με βάση τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής μας.
Ποιος είναι, τέλος, εκείνος ο Δήμαρχος, που με την πολιτική του διαδρομή αποδεικνύει ότι έχει το δημοκρατικό ήθος και την αποφασιστικότητα να   επιβάλλει τη διαφάνεια παντού. Την  αξιοκρατία παντού.
Να καθαρίσει το τοπίο παντού.
Ναι! Κυριολεκτικά αυτό που απαιτούν οι καιροί είναι:
ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΠΑΝΤΟΥ.
Στους δρόμους και τις πλατείες. Στο νερό και τον αέρα. Στη διαχείριση των οικονομικών και τις προσλήψεις. Στη λειτουργία του Δήμου και των υπηρεσιών. Στη συναλλαγή και την εξυπηρέτηση των πολιτών.
Εμείς μπορούμε.
Γιατί εμείς, ως αυτοδιοικητικό σχήμα που αποτελεί συνάντηση διαφορετικών πολιτικών ρευμάτων, πολύχρωμων κοινωνικών φορέων και κινημάτων και ποικίλων αυτοδιοικητικών σχηματισμών,  έχουμε μάθει να  αναζητούμε συνθέσεις, και  να συζητούμε δημοκρατικά, έξω από στείρους μονοκομματικούς φανατισμούς.
Γιατί εμείς έχουμε πολύτιμη εμπειρία από τη συμμετοχή μας, από θέσεις ευθύνης, σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης όλων των βαθμίδων. Απ’ τη μικρή Κοινότητα μέχρι την αιρετή Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.
Γιατί εμείς δοκιμαστήκαμε και τα καταφέραμε. Αξιολογούμε τη δράση μας, αλλά δεν αποδεχόμαστε τους αφοριστικούς μηδενισμούς.
Αλλά και γιατί δίπλα στα  έμπειρα και καταξιωμένα στελέχη του συνδυασμού μας, συμμετέχουν, στο ριζικά ανανεωμένο ψηφοδέλτιό μας, πολλά νέα στελέχη, βγαλμένα από την κοινωνία και τους καθημερινούς αγώνες της, με ανιδιοτελή διάθεση προσφοράς στα κοινά και με υψηλή την αίσθηση του δημοσίου συμφέροντος.
Γιατί εμείς δεν συγκροτήσαμε το ψηφοδέλτιό μας με βάση προσωπικές ή κομματικές προτιμήσεις και σκοπιμότητες.
Αλλά το συγκροτήσαμε αποδεχόμενοι τις αρχές, τις θέσεις, τις προτάσεις που αποτυπώνονται σ’ ένα συλλογικά επεξεργασμένο, συνεκτικό, ριζοσπαστικό πρόγραμμα δράσεων, το οποίο αποτελεί το συμβόλαιο τιμής και μεταξύ μας και με το λαό.
Εμείς μπορούμε, ο λαός θέλει.

Αναρτήθηκε από Πάνος Τρ. Σκοτινιώτης στις 8:54 μ.μ.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...