ΠΑΣΟΚ: Ζείτε στον κόσμο σας ή δημοκρατία;

ΔΕΝ είναι δημοκρατία να ακούμε από την συνδρομητική ΕΡΤ τα διαγγέλματα της πολιτικής ηγεσίας Παπούλια, ΓΑΠ, Σαμαρά μόνο, που βγήκαν σαν βρεγμένες γάτες να κλαψουρίσουν για τα χάλια τους και όχι τις ευχές σε τελική ανάλυση για τον καινούργιο χρόνο από όλους τους επικεφαλής των κομμάτων.

Κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ εξακολουθούν να ζουν στον κόσμο τους. Το ΠΑΣΟΚ στην επαρχία έχασε 10% από το ’09 και συνολικά (επικράτεια) -1.000.000.
Με τις ψήφους που πήρε το ΠΑΣΟΚ μαζί με τους Μπουτάρηδες, δεν μπορεί να μείνει στην κυβέρνηση. Με το 1/6 των ψήφων της Ελλάδας η πολιτική του Μνημονίου δεν μπορεί να σταθεί. Η παραμονή στην κυβέρνηση του Γαπ γίνεται ηλεκτρική καρέκλα όχι μόνο η παραμονή αλλά και η πολιτική επιβίωση του είναι ένα ζητούμενο. Ο ΓΑΠ με δική του ευθύνη οδηγήθηκε σε απομόνωση με τους γνωστούς άγνωστους άνοστους.
Για να κυβερνηθεί η χώρα  χρειάζεται:
Άλλη πολιτική.
Άλλους πολιτικούς, ανθρώπους.
Η ανάπτυξη της χώρας και το ξεπέρασμα της κρίσης απαιτεί πραγματική πολιτική και όχι εικονική αναπαράσταση. Ούτε αυταπάτες. Όχι ατελέσφορη πολιτική.
Δημοκρατία. 

Σχεδιασμένη οικονομία.
Ανεξάρτητο πολιτικό σύστημα. 

Ο ΓΑΠ, στις επόμενες εκλογές διαπλεκόμενος, ας ρωτήσει τον Καραμανλή τι έπαθε το ‘07. 

Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται δημοκρατία, για να φτιάξει την πολιτική του και στην καλύτερη περίπτωση να επιβιώσει όχι φυσικά να κυβερνήσει. 

Μια πολιτική που να την εγκρίνουν τουλάχιστον τα μέλη του.

Η Αριστερά πήρε στην Αττική, 44,6% όσο ο δικομματισμός 44,5%. Στην επικράτεια η Αριστερά πήρε 30% του συνόλου των ψήφων. Στην Αττική, το ΚΚΕ αύξησε τις ψήφους του κατά 50% από 10,2% σε 14,2%. Οι τρεις του ΣΥΡΙΖΑ πήραν 12,2% από 6,8. Αύξηση παρουσίασε και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, με το 2,3% της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Όλα αυτά μας δείχνουν πως υπάρχει ένα πολιτικό μποτιλιάρισμα με εμφανή τρεχάλα προς τα αριστερά ένα ρεύμα που εμποδίζεται από τις παλινωδίες και ανακολουθίες ηγετίσκων στην αριστερά. 

Το ΚΚΕ

Αναδεικνύεται το ΚΚΕ μια σταθερή πολιτική αξία που αποτελεί  και τη μόνη αφετηρία και διέξοδο στην μαζική μελαγχολία και δυστυχία που έρχεται.

Αν γινόταν λοιπόν εκλογές τώρα θα είχαμε με βάση το τελευταίο γκάλοπ της Κάπα Research:

ΠΑΣΟΚ          22,2-32,55%
ΝΔ                 20,2-29,62%
ΚΚΕ                8,7-12,76%
ΛΑΟΣ                   4-5,87%
ΣΥΡΙΖΑ              3,3-4,84%
ΔΣ                     2,8-4,11%
ΔΑ                     2,3-3,37%
ΟΙΚ                    2,4-3,52%
ΑΛΛΟ               2,3-3,37%
Σύνολο--------------    100%

Δεν λέω για τις έδρες γιατί φαίνεται με γυμνό μάτι το αποτέλεσμα.

Στη γραμμή και στοιχηθείτε λοιπόν, αριστεροί.

Καλή χρονιά με δραχμή χωρίς μνημόνια.

Το παγκόσμιο ρολόι του χρέους

Το παγκόσμιο ρολόι του χρέους

κλικ στο χάρτη.

Μήπως κάποιοι λένε ψέματα;

Χριστούγεννα.

Το Νησί των Χριστουγέννων είναι σε μια περιοχή της Αυστραλίας στον Ινδικό Ωκεανό. Απέχει 2.600 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Δυτικής Αυστραλέζικης 
πόλης του Περθ, 
360 χιλιόμετρα νότια 
της Ινδονησιακής πρωτεύουσας, Τζακάρτα, και 975 χιλιόμετρα των Κόκος (Κίλινγκ).


Έχει πληθυσμό 1.403 κατοίκους που ζουν σε διάφορες "ζώνες διακανονισμού" στο βόρειο άκρο του νησιού: Flying Fish Cove (επίσης γνωστό και ως Kampong), Silver City , Poon Saan και Drumsite.


Απομονωμένο νησί με ελάχιστη ανθρώπινη διαταραχή, έχει οδηγήσει σε ένα υψηλό επίπεδο ενδημισμού μεταξύ πανίδας της χλωρίδας, η οποία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους επιστήμονες και τους φυσιολάτρες. Το 63% των χιλιομέτρων της 135 τετραγωνικών είναι Αυστραλό εθνικό πάρκο. Υπάρχουν μεγάλες περιοχές των πρωτογενών δασών των μουσώνων.
Παρήγαγε Φωσφόρο, που έχει εξορυχθεί στο νησί εδώ πολλά χρόνια.

Το Νησί των Χριστουγέννων είναι μια μικρή ημιαυτόνομη κτήση της Αγγλίας που αποδόθηκε στην Αυστραλία και βρίσκεται στον Ινδικό Ωκεανό με έκταση 135 km² και πληθυσμό 1.402 κατοίκων, με βάση εκτιμήσεις για τον Ιούλιο του 2007. Το όνομα της πρωτεύουσας είναι The Settlement (Ο καταυλισμός/οικισμός).
Διακυβέρνηση:
Αρχηγός Κράτους είναι η Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, που εκπροσωπείται από το Γενικό Διοικητή της Αυστραλίας. Ο Νηλ Λούκας είναι Διοικητής και αρχηγός κυβερνήσεως, από τις 30 Ιανουαρίου του 2006. Ο Διοικητής διορίζεται από το Γενικό Κυβερνήτη της Αυστραλίας.
Διαδίκτυο


Το domain name του νησιού είναι .cx (jure.ath.cx) ενώ το παράδοξο είναι ότι οι Internet hosts του νησιού είναι περισσότεροι από τους κατοίκους του (2.193 hosts) ενώ είναι υπερπενταπλάσιοι από τους χρήστες του Διαδικτύου (464 χρήστες).

Κήρυξη πολέμου

Όταν το ΚΚΕ μιλάει για κήρυξη πολέμου στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα, και κυριολεκτεί και ακριβολογεί. Δε μιλάει με κούφια λόγια και δε χρησιμοποιεί λέξεις για λόγους ρητορικής και εντυπωσιασμού. Ποτέ δεν το έκανε και δεν πρόκειται να το κάνει.

Οι θέσεις του, τα συνθήματά του, η πολιτική και η τακτική του είναι αποτέλεσμα επιστημονικής ανάλυσης, μελέτης του συνόλου των παραγόντων που καθορίζουν τις εξελίξεις και γενικά και ειδικά σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Μελέτης και γενίκευσης της πείρας του, αλλά και της διεθνούς πείρας.


Είναι, σε τελευταία ανάλυση, το αποτέλεσμα της μελέτης όλων των παραγόντων που συνθέτουν τη σύγχρονη ταξική πάλη και την εξέλιξή της.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι όλες οι θέσεις και προβλέψεις και σε θεωρητικό και πολιτικό - πρακτικό επίπεδο στα πιο φλέγοντα προβλήματα της εποχής μας δικαιώνονται από τη ζωή, από τις εξελίξεις.
Αναφέρουμε χαρακτηριστικά: Τις θέσεις του για την ΕΕ, για το ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας, για την καπιταλιστική οικονομική κρίση σχετικά με τις αιτίες και το χαρακτήρα της, για τις αιτίες ανατροπής του σοσιαλισμού, για το ρόλο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και αριστοκρατίας κ.ά.
Επιβάλλεται, επομένως, οι θέσεις και τα συνθήματα του Κόμματος να αναλύονται, να αφομοιώνονται και να μετατρέπονται σε δράση και μάλιστα σε αντιστοιχία με τη βαρύτητα και την ακρίβεια του περιεχομένου που περικλείουν.
Εχουμε ευθύνη να ακριβολογούμε και στη δράση και πάνω απ' όλα δεν έχουμε δικαίωμα να προσπερνάμε χωρίς να βασανίζουμε θέσεις, τοποθετήσεις, συνθήματα.
Πρακτικά σημαίνει να κάνουμε όλοι ό,τι πρέπει και ατομικά και συλλογικά, για να μεταφράζονται συνθήματα και θέσεις σε άνοδο της οργάνωσης της εργατικής τάξης, σε ισχυροποίηση της κοινωνικής συμμαχίας, σε άνοδο κυρίως της πολιτικής συνείδησης και πάλης. Σε οργάνωση του ταξικού πολέμου.
Οταν, λοιπόν, μιλάμε για κήρυξη πολέμου δεν πρέπει να προσπερνάμε αυτήν την τοποθέτηση ως ένα ακόμη σύνθημα, ως μια ακόμη τοποθέτηση ρουτίνας. Συνειδητοποίηση του περιεχομένου αυτού του συνθήματος σημαίνει κήρυξη συναγερμού, διάταξη μάχης, σχέδιο δράσης, εμπλοκή στον πόλεμο πιο βαθιά.
Για τι είδους πόλεμο μιλάμε, επιγραμματικά:
Πόλεμο οικονομικό: Το μονοπωλιακό κεφάλαιο μπροστά στην κρίση και στην απειλή μείωσης κερδών και απώλειας θέσεων στον ανταγωνισμό και σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο γίνεται ασύγκριτα επιθετικό και απαιτεί απόλυτη επικράτηση και κυριαρχία απέναντι στην εργασία με φωτιά και τσεκούρι.
Αυτός ο πόλεμος είναι μπροστά μας. Πόλεμος για πλήρη υποταγή της εργατικής τάξης στις αξιώσεις του κεφαλαίου για κατακόρυφη αύξηση της απλήρωτης εργασίας, με την απειλή της πείνας. Ηγέτης αυτού του πολέμου, εκ μέρους της αστικής τάξης, σήμερα είναι η σοσιαλδημοκρατία, ο Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ με τη συμπαράταξη και στήριξη της ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί την κρίση με τον πιο αδίστακτο τρόπο, για να ανατρέψει ριζικά τις σχέσεις κεφαλαίου - εργασίας προς όφελος του κεφαλαίου. Θέλει, στην κυριολεξία, να περάσει αλυσίδες στην εργατική τάξη.
Εδώ ταιριάζει πλήρως το διαχρονικό σύνθημα «τις αλυσίδες ή τα όπλα». Οπλα εδώ είναι η δύναμη της οργάνωσης της ενιαίας πάλης της εργατικής τάξης στα κύρια μέτωπα στους μονοπωλιακούς ομίλους, στις μεγάλες επιχειρήσεις.
Τώρα πρέπει να λυθούν ζητήματα που δε λύθηκαν σε προηγούμενα χρόνια. Να μπούμε τώρα στον πόλεμο. Να αποκρούσουμε το σχέδιο αλυσοδέματος και στην πορεία ανατροπή όλης της εξουσίας των πλουτοκρατών. Να γίνουν τα εργοστάσια, οι τράπεζες, κ.λπ. ιδιοκτησία του λαού.
Πόλεμο ανάσχεσης και συντριβής του κινήματος της εργατικής τάξης, με κυρίαρχο στοιχείο την προβοκάτσια: Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα αντιδρούν, αντιστέκονται, οργανώνονται, ανασυγκροτούν το κίνημά τους, χαράζουν το δικό τους δρόμο, διδάσκονται από την πείρα τους. Αυτή η διαδικασία έχει ξεκινήσει με την πρωτοπόρα δράση και τις ριζοσπαστικές ιδέες του ΚΚΕ. Ενισχύεται η τάση αφύπνισης και απεγκλωβισμού δυνάμεων από ιδεολογήματα και δεσμούς με την αστική τάξη και τα κόμματά της.
Το χειραγωγημένο και εξαγορασμένο συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται σε κρίση, οδηγείται σε χρεοκοπία. Δεν μπορεί να εγκλωβίζει, όπως πριν, την ταξική πάλη στο συμβιβασμό και την υποταγή.
Μπροστά σε αυτήν την προοπτική, έχει ξεκινήσει ο πιο ύπουλος, ο πιο βρώμικος, συχνά αθέατος και πιο επικίνδυνος πόλεμος, στο βαθμό που δεν αποκαλύπτονται και δεν εξουδετερώνονται οι μηχανισμοί που κινούνται σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Πρόκειται για τον πόλεμο της προβοκάτσιας, ως στοιχείο τρομοκράτησης και ανάσχεσης μιας ορμητικής ανόδου της ταξικής πάλης, δηλαδή του οργανωμένου και με συνείδηση σκοπών κινήματος. Η αστική τάξη δεν τρομάζει μόνο μπροστά στην απώλεια κερδών και θέσεων στην αγορά, τρομάζει το ίδιο μπροστά και στην άνοδο της ταξικής πάλης και στην αμφισβήτηση της εξουσίας της. Θέλει να προλάβει αυτήν την αναμέτρηση. Δεν πρέπει κανένας να παρασύρεται από την επιφανειακή δημοκρατικοφάνεια της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού.
Εχουν στηθεί μηχανισμοί, υπάρχουν σχέδια, εκπαιδεύονται δυνάμεις και θεωρητικά και πρακτικά. Εχουν στηθεί επιτελεία. Γίνονται ασκήσεις. Η δολοφονία στη ΜΑΡΦΙΝ δεν είναι ένα τυχαίο περιστατικό. Οι ορδές που πρωταγωνιστούσαν στη Βουλή, τα γνωστά συνθήματα δεν ήταν απλά αγανακτισμένοι πολίτες, όπως θέλουν να τους παρουσιάζουν.
Το ίδιο σκηνικό, που ήταν στημένο και στην πρόσφατη απεργία, δεν ήταν επίσης τυχαίο. Ανάμεσα στους διάφορους αγανακτισμένους κυκλοφορούσαν σε διατεταγμένη υπηρεσία άνθρωποι της αστυνομίας και άλλων υπηρεσιών. Οι κουκουλοφόροι αξιοποιούνται και εντάσσονται στο σχέδιο. Διάφοροι μηχανισμοί είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία και για κάθε είδους προβοκάτσιες και αποπροσανατολισμό.
Τι επιδιώκουν στη φάση αυτή. Να παγιδεύσουν το κίνημα σε παραπλανητικούς στόχους (φταίνε οι 300, να πάει κάποιος φυλακή, φταίει ο ένας ή ο άλλος δημοσιογράφος, ο ένας ή ο άλλος πολιτικός, κ.λπ.) και σε μορφές πάλης περιθωριακού χαρακτήρα, ή σε άκαιρες και τυφλές αναμετρήσεις. Θέλουν να εκτονώσουν το κίνημα με πράξεις εντυπωσιακές που ταυτόχρονα μπορούν να δράσουν τρομοκρατικά και αποπροσανατολιστικά.
Το σκηνικό είναι στημένο. Εκθειάζεται η κουκούλα, το δήθεν αυθόρμητο, το «ακαθοδήγητο» κίνημα. Βαθυστόχαστες αναλύσεις κάνουν την εμφάνισή τους από διάφορους εκπαιδευτικούς για το εξεγερτικό μήνυμα του Δεκέμβρη, κ.ά. Αξιοποιείται ένα ιδιαίτερο κοινωνικό στρώμα που θεωρούσε τον εαυτό του προνομιακό συνομιλητή της κυβέρνησης. Τα διάφορα μικροαστικά στοιχεία που δέχονται ισχυρά πλήγματα. Εξαγριώνονται, πανικοβάλλονται και καθώς δεν έχουν ούτε τη θέληση, ούτε την πείρα της εργατικής τάξης για οργανωμένο, πειθαρχημένο και σχεδιασμένο αγώνα, εύκολα μπορούν να παρασυρθούν και να στηρίζουν διάφορες ενέργειες, από την τυφλή βία μέχρι την απαίτηση βίας στο κίνημα και την υποταγή.
Πέρα από την αυξημένη επαγρύπνηση και την περιφρούρηση του κινήματος επιβάλλεται να αποκαλυφθούν, να καταγγελθούν στις γραμμές της εργατικής τάξης όλα αυτά τα σχέδια. Να αποκαλυφθούν και να απομονωθούν οι διάφοροι μηχανισμοί.
Πόλεμος στο ΚΚΕ: Ο πόλεμος με το ΚΚΕ ποτέ δεν είχε σταματήσει, ειδικά μετά το '90 - '91. Σήμερα, αυτός ο πόλεμος κλιμακώνεται και είναι το κύριο μέτωπο. Είναι πόλεμος σε εξέλιξη και αναπτύσσεται με όλα τα μέσα, ιδεολογικά, πολιτικά, τρομοκρατικά, οικονομικά, υπονομευτικά, προβοκάτσιας, κ.λπ.
Θα περιοριστούμε στο ζήτημα αυτό σε ένα ιδιαίτερο και δοκιμασμένο όπλο σε βάρος του ΚΚΕ. Την αξιοποίηση του οπορτουνιστικού ρεύματος μέσα στο εργατικό κίνημα στον πόλεμο με το ΚΚΕ, την ιδεολογία και την πολιτική του, την πρακτική του δράση, ανάλογα κάθε φορά με τις συνθήκες, ενισχύοντας πότε το δεξιό οπορτουνισμό, πότε τον «αριστερό».
Πάντα, σε όλη την Ιστορία του διεθνούς εργατικού κινήματος και του ελληνικού, η αστική τάξη είχε ως βασικό της στήριγμα τον οπορτουνισμό για την αντιμετώπιση του επαναστατικού κινήματος, μέχρι τη διάλυσή του στη μία ή στην άλλη χώρα.
Το έχουμε ζήσει πολύ καλά αυτό το σχέδιο. Το αντιμετωπίσαμε, βγήκαμε νικητές.
Σήμερα, μπροστά στην άνοδο της ταξικής πάλης, μπροστά στην προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού, συνδικαλιστικού κινήματος και άνοδο του ρόλου του ΚΚΕ στην πολιτική πάλη, επιλέγεται, για άλλη μια φορά, η χρησιμοποίηση του οπορτουνιστικού χώρου, από τα διάφορα διαλυμένα κομμάτια του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ ως τις διάφορες γκρούπες, συχνά ετερόκλητες που απαρτίζουν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Παρά τις διαφορές που έχουν στις γραμμές τους, επιχειρείται να ανασυνταχθούν πάνω στο έδαφος της πάλης με το ΚΚΕ και την πολιτική του.
Είναι σχέδιο. Δε σημαίνει, για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα, ότι όλοι όσοι ακολουθούν αυτές τις δυνάμεις είναι πράκτορες ή άνθρωποι στην υπηρεσία της αστικής τάξης. Το ότι αυτός ο χώρος κηδεμονεύεται και είναι υπονομευόμενος από διάφορα κέντρα είναι πέρα για πέρα βέβαιο.
Ποια είναι τα πιο χαρακτηριστικά και καθοριστικά στοιχεία που αξιοποιούνται από το σύστημα.
Είναι η μανιασμένη πάλη τους ενάντια στο σοσιαλισμό του 20ού αιώνα, ο μηδενισμός του, η υιοθέτηση όλων των εχθρικών και σοσιαλδημοκρατικών θεωριών ενάντια στο σοσιαλισμό. Είναι ακριβώς αυτό το στοιχείο που συνδέει όλους αυτούς τους χώρους.
Δεν ενοχλείται το σύστημα από ορισμένες αντικαπιταλιστικές κορόνες ή όψιμες προσαρμογές στη θέση τους για την ΕΕ. Ξέρει ο αντίπαλος πολύ καλά να αξιολογεί τις θέσεις της μιας ή της άλλης δύναμης. Από τους χώρους αυτούς δε διατρέχει κανέναν κίνδυνο.
Οι δυνάμεις αυτές, στο κύριο πρόβλημα της σύγχρονης ταξικής πάλης, που είναι η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας των κεφαλαιοκρατών, έχουν πάρει διαζύγιο, καθώς και από το εργατικό κράτος. Η πάλη γύρω από αυτά τα ζητήματα έκρινε, σε τελευταία ανάλυση, την υπόθεση του σοσιαλισμού. Εδώ κρίνεται και σήμερα η προοπτική του εργατικού κινήματος.
Είναι η εμπειρία τους στη φραξιονιστική πάλη για την υπονόμευση του ΚΚΕ, τόσο των δυνάμεων που εντάχθηκαν στον ΣΥΝ, όσο και αυτών που εντάχθηκαν στο ΝΑΡ που είναι η βασική δύναμη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι δυνάμεις αυτές έχουν κι εδώ ένα στοιχείο που τους ενώνει. Την πάλη τους, που αγγίζει τα όρια του μίσους, ενάντια στο ΚΚΕ.
Από τη θέση αυτή πολέμησαν κάθε καινοτόμα, ριζοσπαστική, πρωτότυπη προσπάθεια και θέση του ΚΚΕ. Από τη θέση του απέναντι στην ΕΕ ως την πρωτοβουλία του για την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος με τη δημιουργία του ΠΑΜΕ.
Ποιος πρωτοστάτησε στον πόλεμο ενάντια στο ΠΑΜΕ; Είναι οι δυνάμεις του ΣΥΝ και του ΝΑΡ. Με ποιες θέσεις; Με τις θέσεις της ΠΑΣΚΕ, με τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ, με τις θέσεις της εργοδοσίας. Γιατί η δημιουργία του ΠΑΜΕ αυτές τις δυνάμεις και τα συμφέροντα έχει ως στόχο.
Σήμερα, μπροστά στη χρεοκοπία της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, με τις οποίες συνεργάζονται και δεν έκοψαν ποτέ τους δεσμούς τους, σηκώνουν τη σημαία της πάλης ενάντια στο ΠΑΜΕ με κάλπικα συνθήματα, ούτε με τη ΓΣΕΕ, ούτε με το ΠΑΜΕ. Ποιος έχει συμφέρον από έναν τέτοιο πόλεμο; Μόνο το κεφάλαιο, η κυβέρνηση, οι μηχανισμοί τους.
Το κάλπικο, επίσης, σύνθημα για ενότητα, όλοι μαζί, χρησιμοποιείται για ένταση της φραξιονιστικής και διασπαστικής τακτικής, τέχνη που την έχουν σπουδάσει καλά.
Επιδιώκεται να συντονιστούν και να αξιοποιηθούν αυτές οι δυνάμεις, γιατί έχουν ακριβώς διαπρέψει σε ένα καίριο ζήτημα. Στην πολιτική σύγχυση και στο συμβιβασμό με την κυρίαρχη πολιτική και στην αποδιοργάνωση του κινήματος, όπου διατηρούν ορισμένες θέσεις.
Αυτός ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Το κίνημα έχει και τη δύναμη και την πείρα να ξεχωρίσει κάθε τίμιο στοιχείο από τους πεμπτοφαλαγγίτες και εξ επαγγέλματος φραξιονιστές. Το ΠΑΜΕ δεν είναι μια παράταξη. Είναι κίνημα Σωματείων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων για την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, για την ενότητα της εργατικής τάξης σε ταξική κατεύθυνση και προοπτική. Οποιος πιστεύει σε αυτήν τη γραμμή πάλης βάζει πλάτη στους τόπους δουλειάς, στα Σωματεία και όχι με τη δημιουργία παραμάγαζων και υπονομευτική δράση σε βάρος του ΠΑΜΕ.
Στο κίνημα εντάσσονται και θα εντάσσονται συνεχώς νέες δυνάμεις με διαφορετικά επίπεδα συνείδησης, αλλά και εμπειρίας από ταξικούς αγώνες. Εχουμε ευθύνη οι δυνάμεις αυτές να μην εγκλωβίζονται σε επιφανειακές αναλύσεις και αποσπασματικούς στόχους πάλης.
Εχουμε ευθύνη για την καθοδήγηση της εργατικής τάξης και αυτή είναι η ευθύνη μας, να οργανώσει το κίνημά της για αγώνες σκληρούς, για αγώνες με προοπτική και νικηφόρους.
Κίνημα που θα αντέχει στις δυσκολίες, θα είναι πειθαρχημένο, προσηλωμένο στους στόχους του και ικανό να αντιμετωπίσει όλες τις πονηριές, τις τρικλοποδιές και την απάτη της αστικής τάξης.

Του

Δημήτρη ΓΟΝΤΙΚΑ

Μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Δημοτικά τραγούδια της κρίσης

Τα «Δημοτικά τραγούδια της κρίσης», ερμηνεύει ο γνωστός τραγουδιστής  Δημήτρης Κοντογιάννης σε ενορχήστρωση Νίκου Στρατηγού, είναι  παρωδίες γνωστών δημοτικών και νησιώτικων τραγουδιών σε στίχους  Γιώργου Λέφα, Γιώργου Γαλίτη και Λάκη Μπέλλου και ηχογραφήθηκαν για την επιθεώρηση " Ελλάς, πάμε λουκέτο" που ανέβασε η θεατρική ομάδα του Εκπολιτιστικού συλλόγου Στειρίου.
Η πρεμιέρα της παράστασης έγινε στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου Στειρίου. Είσοδος, Έξοδος ήταν ΔΩΡΕΑΝ!!!
Ακούστε μερικά από τα τραγούδια της παράστασης.

Ο Δημήτρης Κοντογιάννης γεννήθηκε στη Δαύλεια της Βοιωτίας. Εμαθε μουσική μέσα από την συμμετοχή του στη Φιλαρμονική του Δήμου Λειβαδιάς, όπου έπαιζε τρομπέτα.
Στα 22 του χρόνια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Εκεί συνέχισε τις μουσικές σπουδές του (στο Ωδείο Αθηνών με δάσκαλο τον Κώστα Κυπραίο). Το 1973 αρχίζει την επαγγελματική του πορεία στο τραγούδι. Στην αρχή παίζει κιθάρα και τραγουδάει στις μπουάτ της Πλάκας και λίγο αργότερα γίνεται ένα από τα ιδρυτικά μέλη της πρώτης Ρεμπέτικης Κομπανίας, που εκτέλεσε με τον αυθεντικό τρόπο και ήχο τραγούδια των σπουδαιότερων λαϊκών μας δημιουργών. Στη συνέχεια ξεκινά την προσωπική του πορεία στην ελληνική δισκογραφία, κατά την οποία συνεργάστηκε με τους Ν. Ξυδάκη, Μ. Ρασούλη, Ν. Παπάζογλου, Μ. Λοϊζο, Χ. Αλεξίου, Ν. Μαμαγκάκη, Γ. Ιωάννου κ.α. Τα επόμενα χρόνια δίνει πλήθος συναυλιών σε όλη την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική. Συνεργάστηκε με τους σπουδαιότερους Ελληνες συνθέτες, μεταξύ των οποίων το Β. Τσιτσάνη, Δ. Σαββόπουλο, Μ. Θεοδωράκη, Ν. Μαμαγκάκη, Χρ. Νικολόπουλο, Μ. Λοϊζο, Ν. Ξυδάκη, Τ. Σούκα κ.α. Τραγούδησε (με μεγάλη επιτυχία) στις παραστάσεις παραδοσιακού τραγουδιού στο Ηρώδειο (που επιμελήθηκε ο καθηγητής Εθνομουσικολογίας Λάμπρος Λιάβας) το 2000 και 2001. Σημαντική η εμφάνισή του στο Μέγαρο Μουσικής το 2001, όπου τραγούδησε για την παράσταση «Τα ιερά τραγούδια του έρωτα» του Νίκου Μαμαγκάκη. Στο ενεργητικό του καταγράφονται 14 προσωπικοί δίσκοι, ενώ συμμετείχε σε 20 και πλέον ακόμη. Τραγούδησε στο CD της Ρεμπέτικης Κομπανίας, που ανασυγκροτήθηκε για την ηχογράφηση 20 ρεμπέτικων τραγουδιών με την συμμετοχή των Δ. Σαββόπουλου και Δ. Σαμίου.

Ανέκδοτο saw

Τι θα λέει ο Χατζηδάκης στον Πάγκαλο σε λίγο καιρό;
>
>
>
>
>
>
>
>Μαζί τις φάγαμε!

Χιόνι!

Το πρωί ξύπνησα και τι να δω; Χιόνι!

Ούτε Για-Τρος Καν

Χωρίς πολλά λόγια!

ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ: Σύλληψη στο αεροδρόμιο Μακεδονία

Στο αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσσαλονίκης,

σήμερα,
ένα άτομο,
που αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ήταν ένας δάσκαλος σε δημόσιο σχολείο,
συνελήφθη,
ενώ προσπαθούσε να επιβιβαστεί σε κάποια πτήση, προς Αθήνα,
στην κατοχή του είχε:
έναν χάρακα,
ένα μοιρογνωμόνιο,
ένα σετ ορθωγωνιόμετρο,
έναν διαφανή χάρακα
και μια αριθμομηχανή.
Σε συνέντευξη Τύπου σήμερα το πρωί,
γενικός εισαγγελέας Γιώργος Σανιδάς,
δήλωσε ότι πιστεύει οτι ο  άνθρωπος
είναι μέλος του διαβόητου κινήματος Άλ-Γεβρα.
Αυτός υποστηρίζεται από την ΕΥΠ,
ότι μεταφέρει όπλα διδασκαλίας μαθηματικών.
"Η Al-gebra είναι ένα φοβερό cult", δήλωσε ο Σανίδας.
Θέτουν μέσες λύσεις με τη βοήθεια και των ακραίων,
και μερικές φορές πηγαίνουν μακριά στις εφαπτομένες σε μια αναζήτηση της απόλυτης αξίας.
Χρησιμοποιούν μυστικές κωδικές ονομασίες όπως «x» και «y»
και παραπέμπουν στους εαυτούς τους ως αγνώστους.
Αλλά καθορίστηκε ότι ανήκουν σε έναν κοινό παρονομαστή του άξονα της μεσαιωνικής με συντεταγμένες σε κάθε χώρο.
Δεδομένου ότι η ελληνική Ισοσκελής ερωτοτροπία συνηθίζει να λέει:
"Υπάρχουν 3 πλευρές σε κάθε τρίγωνο».
Όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει τη σύλληψη,
ο Πρόεδρος Παπανδρέου είπε:
"Αν το ΔΝΤ ήθελε να έχουμε καλύτερα όπλα διδασκαλίας μαθηματικών,
θα μας είχε δώσει περισσότερα δάχτυλα χεριών και ποδιών και όχι αυτά τα φοβερά όπλα."

Τα κεφάλια μέσα

Βάτραχος και ο υπουργός

Δύο γυναίκες περπατούσαν μέσα στο δάσος, όταν ένας βάτραχος  φώναξε σ αυτές και είπε:
• (ΒΑΤΡΑΧΟΣ): Βοηθήστε με, κυρίες! Είμαι ένας υπουργός ο οποίος, μετά από μια κακιά κατάρα της μάγισσας ΕΕ, έχω μεταμορφωθεί σε ένα βάτραχο!
Αν κάποια από εσάς με φιλήσει, εγώ θα να επανέλθω στην προηγούμενη κατάσταση μου!
Η μια γυναίκα έβγαλε το πορτοφόλι της, άρπαξε το βάτραχο και τον έβαλε μέσα στην τσάντα της. Η άλλη γυναίκα (άλλη γυναίκα), κατάπληκτη, κραύγασε,
• Άλλη γυναίκα: "Δεν άκουσες; Αν τον φιλήσεις, αυτός θα μετατραπεί σε υπουργό;"
Η δεύτερη γυναίκα απάντησε,
• ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΥΝΑΙΚΑ: "Σίγουρα, αλλά αυτές τις μέρες ένας βάτραχος που μιλάει αξίζει περισσότερο από ένα υπουργό που δεν μιλάει"!

Ο Παπανδρέου, ο Άνθιμος, και ένας ορειβάτης,

Ο Παπανδρέου, ο Άνθιμος, και ένας ορειβάτης,
ήταν επιβάτες σε ένα μικρό αεροπλάνο που παρουσίασε μηχανικό πρόβλημα.
Ξαφνικά, ο πιλότος τους ανακοίνωσε: «Θα πρέπει να το εγκαταλείψουμε.
Δυστυχώς, υπάρχουν μόνο τρία αλεξίπτωτα.
Έχω μια γυναίκα και τρία μικρά παιδιά.
Οικογένειά μου με χρειάζεται.
Παίρνει ένα από τα αλεξίπτωτα και πηδά έξω! Και πήδηξε.
Τότε ο Παπανδρέου είπε,
«Εγώ είμαι στους 100 πιο έξυπνους πολιτικούς στον κόσμο.
Η χώρα μου χρειάζεται. "Παίρνω ένα από τα αλεξίπτωτα." Και πήδηξε.
Ο Άνθιμος λέει στον ορηβάτη,
«Είχα μια καλή ζωή,
η δική σου είναι ακόμα μπροστά σου.
Πάρε το τελευταίο αλεξίπτωτο."
Ο νεαρός ορειβάτης ανασήκωσε τους ώμους και είπε:
«δεν χρειάζεται!
Υπάρχουν δύο αλεξίπτωτα αριστερά.
O πιο έξυπνος πολιτικός στον κόσμο μόλις πήδηξε με το σακίδιο μου!

Στην πιτσαρία

Ένας γκουρού της ΕΕ (GURU) μπαίνει σε μια πιτσαρία να παραγγείλει μια πίτσα. Ο σερβιτόρος τον ρωτάει:
• Σερβιτόρος: Να σας την κόψω σε έξι κομμάτια ή οκτώ κομμάτια;
• GURU: αισθάνομαι μάλλον πεινασμένος τώρα. Θα έλεγα να την κόψετε καλύτερα σε οκτώ κομμάτια.

Ο αρουραίος

Ένας μπαίνει σε ένα κατάστημα μπιμπελό στο Μοναστιράκι.
Κοιτώντας γύρω βλέπει ένα μπρούτζινο αγαλματίδιο αρουραίου.
Δεν έχει τιμή, αλλά είναι τόσο εντυπωσιακό που αποφασίζει να το πάρει.
"Πόσο κοστίζει ο αρουραίος;"
"12 ευρώ για τον αρουραίο και 100 για την ιστορία του", λέει ο ιδιοκτήτης.
Δίνει 12 ευρώ. "Θα πάρω μόνο τον αρουραίο, μπορείτε να κρατήσετε την ιστορία."

Καθώς περπατά όμως στο δρόμο μεταφέροντας χάλκινο αρουραίο του, αντιλαμβάνεται ότι μερικοί πραγματικοί αρουραίοι τον ακολουθούν.
Βγαίνουν έξω από τα στενά και τους υπονόμους και αρχίζουν να τον ακολουθούν.
Ανησυχεί, και αρχίζει να περπατά γρηγορότερα.
Αλλά μέσα σε δύο τετράγωνα, το κοπάδι των αρουραίων πίσω του έχει αυξηθεί σε εκατοντάδες.
Αρχίζει να καλπάσει στην Πειραιώς, ρίχνοντας μια ματιά τι να δεί οι αρουραίοι τώρα είναι εκατομμύρια και έρχονται προς αυτόν ολοένα και πιο γρήγορα.
Εκφράζοντας την ανησυχία, ακόμη και φόβο, τρέχει στο Φάληρο, και ρίχνει τον χάλκινο αρουραίο στο νερό όσο μακριά μπορεί. Έκπληκτος βλέπει, εκατομμύρια αρουραίους να πηδούν μέσα, και όλοι πνίγονται.
Επιστρέφει στο κατάστημα μπιμπελό.
"Αχ χα", λέει ο ιδιοκτήτης, "έχετε έρθει πίσω για την ιστορία;"
"Οχι," λέει ο άνθρωπος,

«επέστρεψα για να δω αν έχετε ένα χάλκινο Πασόκο."

Το κούρεμα, λόγω ΔΝΤ

Μια μέρα ένα ανθοπώλης πάει σε ένα κουρείο για κούρεμα.
Μετά το κούρεμα ζήτησε το λογαριασμό και ο κουρέας απαντά, "δεν μπορώ να δεχθώ τα χρήματα από σας.
Κάνω κοινωφελή εργασία αυτή την εβδομάδα, λόγω ΔΝΤ."
Ο ανθοπώλης ήταν ευχαριστημένος και έφυγε από το κατάστημα.

Όταν ο κουρέας πάει για να ανοίξει το κατάστημά του το επόμενο πρωί,
υπάρχει μια κάρτα με «ευχαριστώ» και μια ντουζίνα τριαντάφυλλα να τον περιμένει στην πόρτα του.

Αργότερα, ένας ζαχαροπλάστης μπαίνει για κούρεμα και όταν προσπαθεί να πληρώσει,
ο κουρέας απαντά και πάλι, "δεν μπορώ να δεχτώ τα χρήματά σας.
Κάνω κοινωφελή εργασία αυτή την εβδομάδα, λόγω ΔΝΤ."
Ο ζαχαροπλάστης χαρούμενος φεύγει από το κατάστημα.

Το επόμενο πρωί, όταν ο κουρέας πάει για να ανοίξει υπάρχει μια κάρτα με «ευχαριστώ»
και μια δωδεκάδα λουκουμάδες να τον περιμένει στην πόρτα του.

Αργότερα την ίδια ημέρα, ένας ακαδημαϊκός έρχεται για κούρεμα και όταν προσπαθεί να πληρώσει, ο κουρέας απαντά και πάλι, "δεν μπορώ να δεχτώ τα χρήματα. Κάνω κοινωφελή εργασία αυτή την εβδομάδα, λόγω ΔΝΤ."
Ο καθηγητής πολύ χαρούμενος αφήνει το μαγαζί.

Το επόμενο πρωί, όταν ο κουρέας ανοίξει το κατάστημά του,
υπάρχει ένα «ευχαριστώ» σε μια κάρτα και μια ντουζίνα διαφορετικά βιβλία,
όπως "πώς θα βελτιώσετε την επιχείρησή σας" και "Όλο και περισσότερο επιτυχής."

Σε λίγη ώρα, ένα μέλος του Κοινοβουλείου μπαίνει για κούρεμα και όταν πηγαίνει να πληρώσει το λογαριασμό του, ο κουρέας απαντά και πάλι, "δεν μπορώ να δεχθώ τα χρήματά σας, λόγω ΔΝΤ. Κάνω κοινωφελή εργασία αυτή την εβδομάδα."
Το μέλος του Κοινοβουλίου πολύ χαρούμενο αφήνει το μαγαζί.

Το επόμενο πρωί, όταν ο κουρέας πηγαίνει για να ανοίξει, βρίσκει μια ντουζίνα βουλευτές παραταγμένους για δωρεάν κούρεμα.

Ο ΓΑΠ και τα γατάκια

George Α. Papa και ένας μυστικός φρουρός των υπηρεσιών του κάνουν μια βόλτα, πλησιάζουν ένα μικρό κορίτσι που μεταφέρει ένα καλάθι, με μια κουβέρτα από πάνω του. Περίεργος, ο George ζητά από το κορίτσι, "Τι έχεις στο καλάθι;"

Εκείνη απαντά, «Νεογέννητα γατάκια,» και ανοίγει το καλάθι για να το δουν.

«Τι ωραία», λέει ο George. «Τι είναι αυτά;"

Το κοριτσάκι λέει: «Σοσιαλιστές».

Ο George χαμογελά και χαϊδεύοντας το κοριτσάκι στο κεφάλι, συνεχίζει.

Τρεις εβδομάδες αργότερα, ο George κάνει μια ακόμη βόλτα με το ποδήλατο, αυτή τη φορά, μαζί με τον Πεταλωτή. Βλέπουν το ίδιο μικρό κορίτσι και πάλι με το ίδιο καλάθι. Ο George λέει, "Πρόσεξε αυτό! Είναι πολύ χαριτωμένο." Πλησιάζουν το μικρό κορίτσι.

Χαιρετά το μικρό κορίτσι και ρωτά για τα γατάκια, τι κάνουν, και του απαντά, "Καλά". Στη συνέχεια, χαζοχαμογελώντας, αυτός ξαναρωτά το κοριτσάκι: " Και μπορείτε να μας πείτε τι είδους γατάκια είναι;" Εκείνη απαντά, "κομμουνιστές!"

Ταραγμένος, ο George λέει, "Μα, πριν από τρεις εβδομάδες είπατε ότι ήταν Σοσιαλιστές!"

«Το ξέρω», λέει.
"Αλλά τώρα τα μάτια τους είναι ανοιχτά."

Παπακωνσταντίνου και ο Θεός

Παπακωνσταντίνου: Τι είναι ένα εκατομμύριο χρόνια για σας;
Θεός: Σαν ένα λεπτό.
Παπακωνσταντίνου: Τι είναι ένα εκατομμύριο ευρώ για σας;
Θεός: Σαν ένα λεπτό.
Παπακωνσταντίνου: Μπορώ να έχω μία δεκάρα;
Θεός: Μισό λεπτό ...

Επόμενη προγραμματισμένη ανάρτηση 4/12

Ο κομμουνιστής

Μια μέρα ένας κομμουνιστής πέθανε και κατά λάθος βρέθηκε στην κόλαση. Όπως όλοι γνωρίζουμε,
όλα τα καλά σκυλιά και οι κομμουνιστές πάνε στον παράδεισο, αλλά στην προκειμένη περίπτωση ο παλαιών αρχών και δεξιός Άγιος Πέτρος έπαιζε τάβλι με το θεό και ο κομμουνιστής μας βρέθηκε με όλους τους βιαστές, δολοφόνους, εφοπλιστές, τραπεζίτες, πολιτικούς και λοιπούς απατεώνες στην κόλαση.
Μετά από μερικές εβδομάδες στην κόλαση ο κομμουνιστής συνειδητοποιεί ότι δεν είναι και σε τόσο άσχημη θέση τελικά, έφταιγε απλά η χρόνια κακοδιαχείριση. Έτσι επινόησε ένα σχέδιο.
Μέσα σε λίγους μήνες η οικονομία στην κόλαση ανθεί. Έχει προϋπολογισμό που πλεονάζει, και επιτρέπει στον διάβολο να δαπανά για υποδομές, καθώς και τα επενδυτικά κεφάλαια άρχισαν να ρέουν άφθονα, αυξάνοντας τις δαπάνες σε όλη την επικράτεια της κόλασης. Οικονομική ευμάρεια!
Μετά από ένα χρόνο ή δύο Θεός κοιτάζει προς τα κάτω και παρατηρεί ότι το βιοτικό επίπεδο στην κόλαση έχει αυξηθεί σε σημείο που οι περισσότεροι από τους αγγέλους του κλείνουν τις καλοκαιρινές διακοπές τους εκεί.
Οι παραλίες είναι όμορφες, οι τιμές χαμηλές, ο παράδεισος είναι το τελευταίο μέρος που θα πήγαινε κανείς να πιει ένα αξιοπρεπές κοκτέιλ.
Ο Θεός τηλεφωνεί στο διάβολο για να ρωτήσει τι συμβαίνει. Ο Σατανάς εξηγεί ότι έχουν στις υπηρεσίες τους τον κομμουνιστή και καθορίζει την οικονομία τους.
Ο Θεός δεν είναι ευχαριστημένος. «Γνωρίζετε ότι όλοι οι κομμουνιστές πάνε στον παράδεισο» φώναξε, "να τον στείλεις πίσω αμέσως αλλιώς θα σου κάνω μήνυση!!"
Ο διάβολος απλά γέλασε και απάντησε: "Όπως νομίζεις. Και πού θα βρεις δικηγόρο;"


Επόμενη προγραμματισμένη ανάρτηση 2/12

Αϊνστάιν

Ο Αϊνστάιν πεθαίνει και πηγαίνει στον ουρανό μόνο που πληροφορείται ότι ο χώρος του δεν είναι ακόμη έτοιμος. «Ελπίζω να μη σας ενοχλήσει αν περιμένετε σε ένα κοιτώνα. Λυπούμαστε πολύ, αλλά είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε και θα πρέπει να μοιράζεστε το δωμάτιο με άλλους" του λέει από ο Πέτρος (θυρωρός).

Ο Αϊνστάιν λέει ότι αυτό δεν είναι πρόβλημα και ότι δεν υπάρχει ανάγκη να γίνει μια τέτοια μεγάλη φασαρία.
Έτσι ο θυρωρός τον οδηγεί στην πόρτα. Μπαίνουν και o Albert γνωρίζει τους νέους του συγκατοίκους. "Δείτε, εδώ είναι η πρώτη συγκάτοικό σας. Έχει δείκτη νοημοσύνης 180!"
"Αυτό είναι υπέροχο!" Λέει ο Αλβέρτος. "Μπορούμε να συζητήσουμε για τα μαθηματικά!"

"Και εδώ είναι ο δεύτερος συγκάτοικό σας. Το IQ του είναι 150!"
"Αυτό είναι υπέροχο!" Λέει ο Αλβέρτος. "Μπορούμε να συζητήσουμε για την Φυσική!"

"Και εδώ είναι η τρίτη συγκάτοικό σας. Το IQ της είναι 100!"
"Αυτό είναι υπέροχο! Μπορούμε να συζητήσουμε τι τελευταία παίζει στο θέατρο!"

Ακριβώς τότε, ένα άλλο άτομο βγαίνει για να πιάσει το χέρι του Αλβέρτου και... το κουνά.
"Είμαι ο τελευταίος συγκάτοικό σας και ζητώ συγνώμη, αλλά IQ μου είναι μόνο 80, ΓΑΠ."
Albert τον χαμογελά και του λέει: "Λοιπόν, πόσα νομίζετε ότι είναι τα άλογα της τρόικας;"
"Χα! Τρία. Τον πεταλωτή γιατί τον έχω;"

Επόμενη προγραμματισμένη ανάρτηση 2/12