Σάββατο 25 Απριλίου 2020

Είμαι περήφανη από την ημέρα που κατάλαβα ότι αντιμετωπίζουμε ανθρώπους, όχι ασθενείς


Από τη Mariana Góngora*

Αυτή η σημαία που βλέπετε στο βάθος είναι της Κούβας.

Είναι η χώρα που με έκανε γιατρό.

Θέλετε να σας πω ένα ανέκδοτο; Όταν έφυγα από την Κούβα, με το πτυχίο στο χέρι, συνειδητοποίησα ότι δεν ήξερα 2 σημαντικά πράγματα για να ασκήσω ιατρική εδώ:

1) Δεν ήξερα πώς να συμπληρώσω μια συνταγή όπου ο ασθενής προπληρώνει το φάρμακο και
2) Όταν ένας ασθενής ήρθε και μου είπε «Παίρνω glucophage (φάρμακο για το σακχαρώδη διαβήτη - με δραστική ουσία τη μετφορμίνη)», δεν ήξερα σε ποιο φάρμακο αναφερόταν, γιατί δεν ήξερα όλες τις εμπορικές ονομασίες...

Έμαθα γρήγορα, αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ την αίσθηση ότι έχω τους πρώτους ασθενείς μπροστά μου και δε γνωρίζω αυτά τα πράγματα. Χρησιμοποίησα πολύ το Google τότε.

Σήμερα όλοι επικρίνουν την Κούβα ότι στέλνει μια «αποστολή» (όπως λένε εκεί) γιατρών για να συνεργαστούν με τους γιατρούς της Αργεντινής σε αυτήν την πανδημία του COVID-19, και τους καταλαβαίνω, ορκίζομαι ότι τους καταλαβαίνω...

Καταλαβαίνω ότι αμφιβάλλουν για την καραντίνα, για το κλείσιμο των σχολείων, για την εγγραφή των παιδιών στα σχολεία, για το πώς θα μαζέψουν χρήματα χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να πάνε στις δουλειές τους, για την καθοδήγηση των Κουβανών γιατρών που πήγαν σε όλα τα μέρη του κόσμου, για τον Αλμπέρτο, για την Κριστίνα, για τον Φιντέλ, για τον κομμουνισμό, το σοσιαλισμό, ο το λαϊκισμό ...

Καταλαβαίνω ότι δεν θέλουν να μας δεχθούν, καταλαβαίνω ότι δεν θέλουν να συνεργαστούν μαζί μας, καταλαβαίνω ότι δεν τους αρέσουν οι Κουβανοί, καταλαβαίνω ...

Καταλαβαίνω ... καταλαβαίνω ... καταλαβαίνω τα πάντα.

Αλλά ξέρετε κάτι; Βαριέμαι με αυτό. Κουράστηκα να έχω ενσυναίσθηση. Από όσο γνωρίζω, κανένας μας δεν έχει το επώνυμο «Swiss Medical». Λοιπόν, αγάπη μου, κατεβαίνω από το άλογο της αριστοκρατίας και ταξιδεύω με γαϊδουράκι.

Εγώ, είμαι εδώ, στη φωτογραφία, σε μια από τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου, σε ένα από τα πιο όμορφα μέρη του πλανήτη.

Είμαι περήφανη από την ημέρα που κατάλαβα ότι αντιμετωπίζω ανθρώπους, όχι ασθενείς.

Υπερήφανη για όλα όσα έλαβα από αυτό το μικρό νησί στη μέση της Καραϊβικής Θάλασσας.

Υπερήφανη για την Κούβα, για τον Φιντέλ και για τον τεράστιο «στρατό» από λευκές ποδιές που μόνο ο Μεγάλος Διοικητής (σ.σ. εννοεί τον Φιντέλ) γνώριζε πώς να συγκεντρώσει.

*Κουβανή γιατρός που συμμετέχει σε μπριγάδες ιατρικής βοήθειας

Πέμπτη 23 Απριλίου 2020

ΗΠΑ: Αναζητεί αποδιοπομπαίο τράγο

Από τον Jiang Li (Xinhua)
Πεκίνο, 23 Απριλίου

Κινέζοι γιατροί στην Ιταλία
Λίγοι περίμεναν ότι η Ουάσινγκτον θα αντιμετώπιζε αποτελεσματικά τις εμφανείς ελλείψεις στην ομοσπονδιακή απόκριση των ΗΠΑ στο COVID-19, αλλά λιγότεροι φαντάστηκαν ότι θα ήταν τόσο απελπισμένοι για να μεταθέτουν τις ευθύνες τους σε άλλους.

Μέσα σε λίγους μήνες, ορισμένοι πολιτικοί των ΗΠΑ, ιδίως ο υπουργός Εξωτερικών
των ΗΠΑ Mike Pompeo, ο σύμβουλος εμπορίου του Λευκού Οίκου Peter Navarro
και ο γερουσιαστής των ΗΠΑ Tom Cotton, δημιούργησαν ένα πολυάσχολο εργαστήριο για την
κατασκευή μιας εναλλακτικής πραγματικότητας στα μέτρα των ΗΠΑ, ώστε να μπορούν να αποφύγουν
την ευθύνη.

Φαίνεται ότι η Ουάσινγκτον έκανε πραγματικά πρόοδο στη δημιουργία νέων κατασκευαστικών θέσεων
εργασίας, εκτός από το ότι δεν παράγουν έξυπνα τηλέφωνα ή χάλυβα, αλλά ψέματα και δικαιολογίες.

Κυριακή 5 Απριλίου 2020

#CubaSalva: Η Κούβα σώζει!


Πώς μια μικρή ελεύθερη χώρα βοηθά όχι μόνο τον εαυτό της, αλλά και πολλές άλλες χώρες των οποίων το σύστημα υγείας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον αντίκτυπο της μόλυνσης από τον κορωνοϊό.

Μια γιατρός επισκέπτεται μια οικογένεια
για έναν τακτικό υγειονομικό έλεγχο
στην Αβάνα της Κούβας στις 31 Μαρτίου 2020

Η σημερινή πανδημία ελέγχει τις ικανότητες όλων των συστημάτων υγείας στον κόσμο, ανεξαιρέτως. Και πιο ειδικά, μιλάμε για τις πλούσιες χώρες του «πρώτου κόσμου», τις οποίες ο κορωνοϊός έπληξε πολύ σκληρά.

Τι γίνεται με την Κούβα; «Η Κούβα σώζει» - αυτό είναι ένα από τα δημοφιλή hashtags, και πολλοί αναρωτιούνται πώς ένα μικρό σοσιαλιστικό νησί βοηθά έναν μεγάλο κόσμο.

Παρασκευή 3 Απριλίου 2020

Αντιιικά φάρμακα - περιπλανόμενοι στο σκοτάδι

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι γεμάτα με αναφορές για φάρμακα κατά του κορωνοϊού. Όπως γεμάτα είναι και με «φαρμακολόγους»Και φυσικά, ο πιο υπεύθυνος «φαρμακολόγος» είναι ο Πρόεδρος Trump. Τουιτάρει σχεδόν κάθε μέρα για ένα υπέροχο νέο φάρμακο κατά του κορωνοϊού. Οι δάφνες του στενοχωρούν τους πολυάριθμους εμπειρογνώμονες. Οι πηγές πολλών ειδήσεων προέρχονται από την Κίνα, όπου προς το παρόν φαίνεται πως έχει κερδηθεί η μάχη με τον ιό. Μάλλον γνωρίζουν το μυστικό! Για να μην πελαγώσουμε σε αυτόν τον «καταιγισμό ειδήσεων», είναι απαραίτητο, καταρχάς, με τους πιο γενικούς όρους, να καταλάβουμε πάνω σε ποια βάση μπορεί να στηριχθεί η φράση «το φάρμακο έχει αναπτυχθεί».

Η ανάπτυξη ενός νέου φαρμάκου από την αρχή είναι μια μακρά ιστορία
Αρχίζει με την αναζήτηση υποσχόμενων ενώσεων. Στην περίπτωση των ιών, αυτή η αναζήτηση μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη δοκιμή διάφορων ενώσεων για την ικανότητά τους να αναστέλλουν την αναπαραγωγή (επιστημονικά, αντιγραφή) ενός ιού σε μια in vitro κυτταροκαλλιέργεια. Μπορεί επίσης να διεξαχθεί μια πιο στοχευμένη έρευνα - μια αναζήτηση για ενώσεις που αναστέλλουν τη δραστηριότητα των βασικών ενζύμων του ιού. Για παράδειγμα, στην περίπτωση του SARS-CoV-2, τέτοια ένζυμα είναι RNA πολυμεράση εξαρτώμενη από RNA και η ιική πρωτεάση. Μπορούν να υπάρχουν πολλές ενώσεις που αναστέλλουν την αναπαραγωγή του ιού in vitro, μερικές φορές πάρα πολλές - αυτή όμως είναι η βάση της «πυραμίδας ανάπτυξης φαρμάκων». Για να φτάσει κανείς στην κορυφή της πυραμίδας - που είναι ένα φάρμακο εγκεκριμένο για πρακτική χρήση στον άνθρωπο - θα ήταν χρήσιμο να εξηγηθούν ορισμένα πράγματα. Για να χαρακτηριστεί ως φάρμακο μία ένωση πρέπει να πληροί πολλά κριτήριαΗ συντριπτική πλειονότητα των ενώσεων που αρχικά φάνηκαν πολλά υποσχόμενες εξαλείφονται κατά μήκος αυτής της «πυραμίδας», μερικές φορές στα τελευταία στάδια, στην τρίτη φάση των κλινικών δοκιμών. Από την άποψη της ανάπτυξης χημειοθεραπευτικών φαρμάκων, οι ιοί είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη περίπτωση. Το γεγονός που δυσκολεύει την ανάπτυξη είναι ότι ο κύκλος ζωής του ιού είναι πολύ στενά συνδεδεμένος με διάφορους κυτταρικούς μηχανισμούς του οργανισμού που παρασιτεί. Επομένως, είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθούν μέθοδοι εκλεκτικής δράσης για τον ιό που δεν βλάπτουν το κύτταρο-ξενιστή. Υπάρχουν πολύ λίγα αντιιικά φάρμακα σε σύγκριση με αντιβακτηριακά φάρμακα (αντιβιοτικά). Ο κύκλος δημιουργίας ενός αποτελεσματικού αντιιικού φαρμάκου διαρκεί χρόνια και η επιτυχία δεν είναι με κανένα τρόπο εγγυημένη. Αλλά υπάρχουν και "success stories". Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί πολύ αποτελεσματικά φάρμακα κατά του ιού της ηπατίτιδας C - αν φυσικά αγνοήσουμε την τιμή τους...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...