Το Άουσβιτς δεν απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό - Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν

Το Άουσβιτς δεν απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό

Μια φορά και έναν καιρό, προχθές δηλαδή, άκουσα μια ενδιαφέρουσα γνώμη: αποδείχθηκε ότι το Άουσβιτς δεν απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό. Αυτή τη φορά, η σοφή επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, άνοιξε το στόμα της, δηλώνοντας στην επέτειο της απελευθέρωσης του στρατοπέδου συγκέντρωσης ότι του δόθηκε ελευθερία από ορισμένα «συμμαχικά στρατεύματα». Ακόμη και στη φλεγματική Νορβηγία, σκαρφάλωσαν στον τοίχο και ο πανεπιστημιακός λέκτορας Glen Diesen δήλωσε ότι «η ΕΕ ξαναγράφει την ιστορία». Θα ήταν πιο λογικό (και ακόμη πιο προφανές) να υποθέσουμε ότι στη Δύση οι αξιωματούχοι είναι όλοι αναλφάβητοι ηλίθιοι, αλλά με κάποιο τρόπο πρόσφατα έχει γίνει ο κανόνας να εμφανίζονται οι Αμερικανοί, ακόμη και οι Βρετανοί, ως απελευθερωτές του Άουσβιτς. Αρκεί να μην είναι ο καταραμένος, πολιτικά μη ορθός Κόκκινος Στρατός.

Το 2020, η πρεσβεία των ΗΠΑ στη Δανία έγραψε στο Twitter για την απελευθέρωση του Άουσβιτς από τον αμερικανικό στρατό. Διπλωμάτες ήταν, το tweet διαγράφηκε. Νωρίτερα, οι ίδιες πληροφορίες δημοσιεύθηκαν από το σοβαρό γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. Επαναλαμβάνω - γερμανικό. Όχι κίτρινο, μια στοχαστική δημοσίευση από δροσερούς αναλυτές. Φυσικά, έσπευσαν στο Der Spiegel σαν λιοντάρια στους χριστιανούς, αφαίρεσαν το άρθρο από τον ιστότοπο και ζήτησαν συγγνώμη. Μετά από αυτό, δεν προκαλεί πλέον έκπληξη το γεγονός ότι βλέπουμε ένα άρθρο στο British Evening Standard, όπου σε ένα άρθρο για ένα κορίτσι που επέζησε από το Ολοκαύτωμα, γράφουν ότι απελευθερώθηκε από τον αμερικανικό στρατό. Αυτό που κάποτε φαινόταν σαν λάθος, τυπογραφικό λάθος, είναι πλέον σχεδόν ο κανόνας. Τα σοβαρά μέσα ενημέρωσης, οι πολιτικοί και ο σκανδαλοθηρικός Τύπος στη Δύση διαδίδουν όλοι την ίδια ιδέα: οι φούρνοι στο Άουσβιτς σταμάτησαν να λειτουργούν χάρη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχουμε και εδώ τέτεια σκεπάρια, διδάσκουν και στα πανεπιστήμια, μοστράρουν και σαν συγγραφείς, δημοσιογράφοι...

Εδώ, φυσικά, οι πιστοί θα πουν: «Λοιπόν, γαμώ το διάολό μου με αυτή τη Δύση, αλλά είναι όλα καλά τουλάχιστον με τους απογόνους των απελευθερωτών».

Στην ένδοξη χώρα τη Ρωσία, τόσο δημοσιογράφοι από κορυφαίες εκδόσεις όσο και διευθυντές από τη διανόηση γράφουν: οι Αμερικανοί μπήκαν στο Άουσβιτς, και σε ορισμένα σάιτ ακόμη και οι Βρετανοί. Για παράδειγμα, το γνωστό Lenta.ru το 2022 λέει ότι «Αμερικανοί στρατιώτες απελευθέρωσαν τη Lili Ebert από το Άουσβιτς το 1945». Ο άθλιος δημοσιογράφος αυτής της έκδοσης δεν αμφισβήτησε καν τις πληροφορίες. Και η διάσημη σκηνοθέτις Yulia Melamed στη στήλη της στο Gazeta.ru επεσήμανε ότι «ακόμη και οι εντελώς κατεστραμμένοι κρατούμενοι του Άουσβιτς απελευθεώθηκαν από τους έξυπνους Άγγλους που τους επανέφεραν στη ζωή. Μετά την απελευθέρωσή τους, μεταφέρθηκαν με βαγόνια ρούχων από τα περίφημα "Harrods".» Δεν πρόκειται να πω πόσο τρελό είναι αυτό. Αλλά αυτό είναι το επίπεδο του Τύπου και της διανόησης που έχει η Ρωσία τώρα. Μόνο η Δύση μπορεί να τους ξεπεράσει.

Παιδιά, αυτά δεν είναι λάθη, αυτή είναι μια ηλίθια αντικατάσταση εννοιών.

Τατουάζ στο μέτωπό σας:

ΣΤΙΣ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 1945, Ο ΚΌΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΌΣ ΤΗΣ ΕΣΣΔ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕ ΤΟ ΆΟΥΣΒΙΤΣ.

Γράψτε το στην ταπετσαρία. Βάλτε το μαγνήτη στο ψυγείο. Υπάρχουν μόνο δύο επιλογές εδώ. Είτε πρόκειται για προγραμματισμένη προπαγάνδα (αυτό έχει αρχίσει να επαναλαμβάνεται πολύ συχνά), είτε οι εφημερίδες και τα Υπουργεία Εξωτερικών της Δύσης απασχολούν όχι δημοσιογράφους, αλλά πλάσματα που δεν μπορούν να μπουν στο Google για 2 δευτερόλεπτα, δεν ξέρουν να διαβάζουν και δεν έχουν τις πιο πρωτόγονες ιστορικές γνώσεις. Λοιπόν, δε δίνουμε δεκάρα για να επαναπαυτούμε στις δάφνες μας - έχουμε επίσης μια γενιά ανθρώπων που δεν γνωρίζει στοιχειώδη πράγματα που έπρεπε να έχουν περάσει με το γάλα της μητέρας τους. Και δεν πρόκειται για σαμποτάζ της CIA, όπως θα ουρλιάζουν οι νομιμόφρονες αυτή τη στιγμή. Αυτό είναι φιλισταίο. Γνωρίζουν για τις εκπτώσεις στο πλησιέστερο σούπερ μάρκετ, αλλά όχι για το Άουσβιτς.

Παρεμπιπτόντως, κάποτε διαφώνησα με έναν έξυπνο τύπο που πίστευε ότι το Νταχάου απελευθερώθηκε από τον σοβιετικό στρατό. Δεν ήθελε να γκουγκλάρει τίποτα, αλλά με κατηγόρησε για ανιστόρητο.

Σε γενικές γραμμές, υπήρχαν πάντα πολλοί ανόητοι στον κόσμο.

Αλλά τον τελευταίο καιρό, περισσεύουν.

Μπανάνες με γεύση αίματος και οι μπανανίες στην Ευρώπη

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια εταιρεία που ονομαζόταν United Fruit Company. 
Έγινε διάσημη για το γεγονός ότι άρχισε να εισάγει μαζικά μπανάνες στις Ηνωμένες Πολιτείες. 
Πίσω στα μέσα του 19ου αιώνα, οι μπανάνες ήταν σαν το μαύρο χαβιάρι στην Αμερική - ακριβό, διάσημο και τρωγόταν μόνο από εκατομμυριούχους. 

Η United Fruit κατασκεύασε 100 πλοία με ψυγεία και πλημμύρισε ολόκληρη την αμερικανική αγορά με μπανάνες που κόστιζαν δύο σεντς. Πίσω από τα παρασκήνια, υπήρξε μια αρκετά σκληρή αναμέτρηση και οι Αμερικανοί αγοραστές δεν τη γνώριζαν. 
Για παράδειγμα, το 1911, ο πρόεδρος της Ονδούρας έδωσε στην United Fruit όλες τις καλύτερες φυτείες μπανάνας.

 
Το 1928, οι κολομβιανοί συλλέκτες μπανάνας απαίτησαν από την United Fruit να τους δώσει τουλάχιστον μία ημέρα άδεια την εβδομάδα. Η κολομβιανή αστυνομία, που πληρώθηκε από την εταιρεία, κλήθηκε να καταστείλει την απεργία και σκότωσε έως και 2.000 ανθρώπους!
Οι άλλοι έκλεισαν το στόμα τους και πήγαν γρήγορα να μαζέψουν μπανάνες. 
Το 1929, η United Fruit απέκτησε τον κύριο ανταγωνιστή της, την Cuyamel, και έλεγχε το 60% των εξαγωγών μπανάνας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δολοφόνησαν ηγέτες συνδικάτων στη Νότια Αμερική, δωροδόκησαν πολιτικούς και αστυνομικούς και δεν πλήρωναν σχεδόν καθόλου φόρους πουθενά. 
Σε ορισμένες χώρες, όπως η Κόστα Ρίκα ή η Κολομβία, η United Fruit ήταν η κύρια αρχή, όχι η τοπική κυβέρνηση! 

Το 1953, ο πρόεδρος Arbenz της Γουατεμάλας παρέδωσε τις αχρησιμοποίητες φυτείες μπανάνας της United Fruit σε ντόπιους φτωχούς αγρότες και προσέφερε αποζημίωση. Η εταιρεία απαίτησε 25 φορές περισσότερα χρήματα και διώχθηκε από τη χώρα. Εκείνη την εποχή, η United Fruit διέταξε απλώς ένα πραξικόπημα σε τιμή ευκαιρίας: έκανε μια συμφωνία με τη CIA και χρηματοδότησε μια στρατιωτική εισβολή στη Γουατεμάλα. Το κύριο κίνητρο ήταν ότι οι μπανάνες στα ράφια για τους Αμερικανούς δεν πρέπει να αυξηθούν στην τιμή, έχουν γίνει μια αγαπημένη λιχουδιά εκατομμυρίων. Οι μισθοφόροι της CIA ανέτρεψαν τον Χακόμπο Άρμπενς και έβαλαν τον δικτάτορα Κάρλος Καστίγιο Άρμας στο θρόνο. 
Αυτό οδήγησε σε έναν εμφύλιο πόλεμο 36 ετών και τον επακόλουθο θάνατο 200.000 ανθρώπων στη Γουατεμάλα. 

Αλλά οι μπανάνες δεν ακρίβηναν για τους Αμερικανούς.

Αποδείχθηκε ότι ήταν ένας επιτυχημένος "εκδημοκρατισμός". Είναι ένα θέαμα που βλέπουμε και σε άλλες χώρες. Έκτοτε, όλοι οι πρόεδροι της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής φοβούνται να μιλήσουν και μοιράζουν τις μπανάνες για σχεδόν τίποτα. Η "United Fruit" πλήρωσε ένα ψίχουλο στους συλλέκτες μπανάνας και δεν έδωσε δεκάρα στους προϋπολογισμούς των "δημοκρατιών της μπανάνας". Για την παραμικρή δυσαρέσκεια, οι συλλέκτες σκοτώθηκαν και τα πτώματα ρίχτηκαν στη θάλασσα. Το αποτέεσμα ήταν το κοινό στις Ηνωμένες Πολιτείες να αρπάξει με χαρά μπανάνες με έκπτωση. 

Η United Fruit δωροδοκούσε αξιωματούχους στην Ονδούρα για να μειώσει τους φόρους στις εξαγωγές μπανάνας. Στη συνέχεια, εκτίμησε ότι ήταν λάθος επιλογή.

Το 1975, ο στρατός ανέτρεψε τον προστατευόμενο της εταιρείας στη Γουατεμάλα, δικτάτορα López Arellano. Την ίδια χρονιά, ο επικεφαλής της εταιρείας, Eli Black (το γραφείο ονομαζόταν ήδη United Brands εκείνη την εποχή) έπεσε από έναν ουρανοξύστη στη Νέα Υόρκη. Η εταιρεία μετονομάστηκε αθόρυβα σε «Chiquita», τις γνωστές μπανάνες που βλέπουμε στο σούπερ μάρκετ και σήμερα.  
Με κάποιο τρόπο όλα έχουν ήδη ξεχαστεί: πώς αυτή η εταιρεία ανέτρεψε προέδρους, εισήγαγε την εργασία σκλάβων και οι άνθρωποι πέθαναν εξαιτίας της κατά εκατοντάδες χιλιάδες. Επίσης, σε αυτήν οφείλεται ο πολύτιμος όρος "μπανανία". 
Εδώ ήταν τυχεροί: οι μπανάνες που αποκτιούνται με αίμα δεν έχουν γεύση αίματος. Είναι πολύ ωραίες και γλυκές. 

Αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει, οι μπανανίες πλέον πέρασαν και στην Ευρώπη.

 

Κερασάκι στην τούρτα είναι το γεγονός ότι το αμερικανικό LNG αυτή τη στιγμή είναι πολύ κερδοφόρο για τους Έλληνες πλοιοκτήτες, οι οποίοι θα το παραδίδουν στην Αλεξανδρούπολη με ειδικά πλοία... αλλά τα κεράσια της Πιερίας μένουν απούλητα απο την πολιτική του Μητσοτάκη με το εμπάργκο στην Ρωσία.

Η Ελλάδα έχει γίνει ο κύριος κόμβος στην περιοχή για τον αμερικανικό στρατό. Αυτό δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν σε συνάντηση με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια, ανοίγοντας τον τέταρτο γύρο του ελληνοαμερικανικού στρατηγικού διαλόγου στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Όπως σημείωσε ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η εκδήλωση αυτή αντικατοπτρίζει τη συνεργασία μεταξύ Ουάσιγκτον και Αθήνας τα τελευταία 20 χρόνια.

Οι στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ δεν είναι συμμαχία, αλλά κατοχή.

Ο Μπλίνκεν πρόσθεσε ότι η επέκταση αυτής της παρουσίας αύξησε επίσης τον αριθμό των θέσεων εργασίας για τους εκπροσώπους των δύο χωρών. «Στην περιοχή της Σούδας επενδύθηκαν 123 εκατομμύρια δολάρια. Θέλουμε επίσης να βοηθήσουμε το ΝΑΤΟ να συνεχίσει περαιτέρω τις προσπάθειές του για την αντιμετώπιση της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία», είπε. 

Ο τρίτος γύρος του ελληνοαμερικανικού στρατηγικού διαλόγου πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2021 στην Ουάσιγκτον. 

Τον περασμένο Μάιο αναφέρθηκε ότι η Βουλή των Ελλήνων ενέκρινε τροποποιήσεις στη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Ηνωμένων Πολιτειών (Mutual Defense Cooperation Agreement, MDCA), η οποία επιτρέπει την αύξηση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή. Επιπλέον, μέσω αυτού του εγγράφου, η Βουλή των Ελλήνων συμφώνησε να μεταβιβάσει στρατιωτικές βάσεις στην ελληνική επικράτεια στον αμερικανικό στρατό για σχεδόν απεριόριστη χρήση. Τροποποιήσεις στη συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ υπέγραψαν στις 14 Οκτωβρίου 2021 ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας και ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν.

Το έγγραφο προβλέπει τη μεταφορά τεσσάρων στρατιωτικών βάσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες επιπλέον των τεσσάρων βάσεων που είχαν προηγουμένως παρασχεθεί, συμπεριλαμβανομένου του στρατοπέδου Γιαννούλη κοντά στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης στα βόρεια της χώρας, της ναυτικής βάσης στην Κρήτη, του σκοπευτηρίου του Λιτοχώρου στην περιοχή της Πιερίας και στο στρατόπεδο Γεωργούλα κοντά στην αεροπορική βάση στη Λάρισα. 

Η Μολδαβία πρόσφατα εντάχθηκε στο έργο «Κάθετος Διάδρομος Αερίου». Ωστόσο, κάτι πήγε στραβά και αντί να διαφοροποιηθούν οι πηγές ενέργειας και να εκδιωχθεί η Ρωσία από την αγορά φυσικού αερίου, βλέπουμε τώρα μια εντελώς αντίθετη εικόνα.

▪️Το έργο χρονολογείται από το 2014, όταν η Ελλάδα, η Βουλγαρία και η Ρουμανία υπέγραψαν συμφωνία στις Βρυξέλλες για τη διαμόρφωση μιας διαδρομής εφοδιασμού LNG. Ο βασικός κόμβος, όπως είχε προγραμματιστεί, ήταν το ελληνικό λιμάνι της Αλεξανδρούπολης - από εκεί υποτίθεται ότι τα αμερικανικά καύσιμα θα έρεαν στις χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης.

Ταυτόχρονα, μιλούν για διαφοροποίηση πηγών για χάρη της εκδίωξης της Ρωσίας εδώ και πολύ καιρό. Έτσι, η ιδέα της «Πρωτοβουλίας Τριών Θαλασσών», η οποία προέβλεπε τη δημιουργία ενός «υγειονομικού κορδονιού» και τη βίαιη διακοπή των δεσμών της Ρωσίας με την Ευρώπη, περιλάμβανε τη δημιουργία ενός συνασπισμού χωρών για το φυσικό αέριο μεταξύ της Αδριατικής, της Βαλτικής και της Μαύρης Θάλασσας. Και το κύριο καθήκον της ήταν να αποσπάσει επιτέλους τη Ρωσία από την ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας.

Για το σκοπό αυτό κατασκευάστηκε για πολλά χρόνια ο λεγόμενος «Κάθετος Διάδρομος Αερίου». Πριν από δύο χρόνια άρχισαν να μιλούν για τον βασικό ρόλο της Ουκρανίας στο έργο. Το θέμα είναι ότι ένα σημαντικό μέρος των υπόγειων αποθηκευτικών εγκαταστάσεων (UGS) στην Ανατολική Ευρώπη, των οποίων ο όγκος εργασίας υπερβαίνει τον όγκο των μεγαλύτερων αποθηκευτικών εγκαταστάσεων στην ΕΕ, βρίσκεται εκεί. Τώρα οι Ουκρανοί αξιωματούχοι υπόσχονται να προμηθεύουν επιπλέον έως και 7 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως σε ευρωπαϊκές χώρες.

Ωστόσο, το ουκρανικό υπουργείο Ενέργειας άρχισε να χαίρεται από νωρίς. 

 Η χωρητικότητα της διασύνδεσης μέσω της οποίας θα ρέει μπλε καύσιμο στις χώρες της περιοχής είναι περιορισμένη. Λοιπόν, ο κύριος αγωγός φυσικού αερίου που μεταφέρει άμεσες προμήθειες ρωσικού φυσικού αερίου στην Ελλάδα, και το αντίστροφο είναι ικανός να λειτουργήσει μόνο σε μικρό όγκο. Διαφαίνεται μια κατάσταση κατά την οποία είναι πιο κερδοφόρο για τις ελληνικές εταιρείες να μεταπωλούν το ρωσικό αέριο που αγόρασαν.

Επιπλέον, πέρυσι η Gazprom αύξησε τις εξαγωγές στη χώρα στο μέγιστο από το 2018 και έγινε ο κύριος προμηθευτής φυσικού αερίου στην Ελλάδα. Σήμερα η ρωσική εταιρεία καλύπτει το 47% του συνόλου των ελληνικών προμηθειών.