Όπως είχα γράψει σε παλιότερη, προηγούμενη ανάρτηση, έπαιζα ένα παιχνίδι, το World of Warcraft. Το είχα σταματήσει για λίγους μήνες, είχα διαγράψει τον 70άρη χαρακτήρα μου και τώρα επέστρεψα με το καινούριο expansion που σου επιτρέπει να πας μέχρι το 80επίπεδο. Τώρα, έφτιαξα καινούριο χαρακτήρα και τον έφτασα στο 80 επίπεδο. Έκανα καινούργιους φίλους: τον Dharrow από τη Σουηδία, τον Dansk από τη Δανία και πολλούς άλλους. Άλλαξα server και πέρασα πολλές καινούριες πίστες. Τα επίπεδα 70-80 γίνονται σε μέρη που δεν υπήρχαν πριν το expansion. Χιλιάδες νέα quests(αποστολές), καινούριες πανοπλίες και περιπέτειες στον online αυτό κόσμο. Στις παρακάτω φωτογραφίες, με βλέπετε να ανεβάζω επίπεδα από το 70 μέχρι το 80.
1 σχόλιο:
Καθ. Κέιμπριτζ Πολ Κάρτλιτζ:
Ο [πολυδιαφημισμένος διεφθαρμένος]
Σωκράτης ήταν πράγματι ένοχος
& αποδέχτηκε την ενοχή του, αφού ΔΕΝ απολογήθηκε. Μαθητές του σκάρωσαν διαφορετικές “απολογίες” για να δικαιολογήσουν τα πραξικοπήματά τους.
Αθήνα, 14-6-2009
Η θανατική καταδίκη του Σωκράτη παραμένει ένα από τα άλυτα αινίγματα της Ιστορίας, παρ΄ ότι έχουν γραφεί τόνοι συγγραμμάτων για εκείνη τη δίκη που έγινε το 399 π.Χ. Ωσπου πολύ πρόσφατα, στις 8-6-2009- 2.400 χρόνια αργότερα - κυκλοφόρησε το βιβλίο Αncient Greek Ρolitical Τhought in Ρractice(Η αρχαιοελληνική πολιτική σκέψη στην πράξη) του Πολ Κάρτλιτζ, καθηγητή Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, για να βάλει κάποια πράγματα στη θέση τους: αυτή δίκη ήταν νομικά άρτια και ο Σωκράτης δικαίως κρίθηκε ένοχος. Λίγες ημέρες προτού μας επισκεφθεί για μία ακόμη φορά στην Αθήνα ο ελληνόφωνος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, του ζητήσαμε να μας πει λίγα λόγια για αυτή την καινούργια ρηξικέλευθη πρότασή του.
- Ισχυρίζεστε ότι δικαίως κρίθηκε ένοχος ο Σωκράτης.
-Εχουμε, πρώτον, μια δυτική παράδοση η οποία, όπως έδειξε η Τζένι Ρόμπερτς στο βιβλίο της του 1994, είναι πρωτίστως αντι-δημοκρατική & όπου η δίκη & καταδίκη του Σωκράτη χρησίμευσε συχνά ως βέργα παραδειγματισμού για το πόσο “ανόητοι”, “αδαείς”, “ασταθείς”, με “ψυχολογία όχλου” ήταν οι πολίτες της κλασικής Αθήνας & έτσι να δυσφημήσουν τον όρο “δημοκρατία”, ώσπου να εφεύρουν τον 19ο αιώνα τον όρο “αντιπροσωπευτική δημοκρατία” (την οποία οι αρχαίοι έλληνες δημοκράτες θα θεωρούσαν ολιγαρχία) & να την επιβάλουν. Δεύτερον, έχουμε μια νέα ολιστική αντίληψη που λέει ότι η δημοκρατία (οποιουδήποτε είδους) δεν εφευρέθηκε στην Ελλάδα αλλά κάπου πιο “ανατολικά”, π.χ. στη χώρα των Φοινίκων...
Σε αυτούς λοιπόν ήθελα να αντιπαραθέσω ότι, πρώτον, ο αθηναϊκός δήμος ΔΕΝ ήταν όχλος (οι πηγές που τον παρουσιάζουν ως τέτοιον ήταν αντιδημοκράτες, σαν τον Πλάτωνα & τον Ξενοφώντα). Δεύτερον, ήταν πράγματι οι Αθηναίοι που εφηύραν τη δημοκρατία (ελληνική λέξη)
- Με βάση το αθηναϊκό νομοθετικό σύστημα,σε αυτού του είδους τις δίκες ο κατηγορούμενος μπορούσε να προτείνει ο ίδιος την ποινή του.Ο Σωκράτης πρότεινε ότι θα έπρεπε να επιβραβευτεί μάλλον για τις υπηρεσίες του στην πόλη & να καταβάλει το πρόστιμο μιας μνας.Τελικά καταδικάστηκε σε θάνατο.Ηταν νομικά ορθό αυτό;
-Ναι, ήταν νομικά απολύτως ορθό. Ηταν λογικό να υπάρχουν ελαφρότερες & βαρύτερες ποινές αναλόγως της σοβαρότητας της ασέβειας, όπως οι ένορκοι ήθελαν να τη δουν. Ο Μέλητος είχε ζητήσει θανατική καταδίκη από την αρχή- με άλλα λόγια, τοποθετούσαν το έγκλημα του Σωκράτη στην ίδια βαθμίδα με την ιεροσυλία, που σήμαινε αυτομάτως την εσχάτη ποινή. Ο Σωκράτης όμως μοιάζει πως πίστευε από την αρχή ότι καθόλου δεν ήταν ένοχος για ασέβεια & ότι αντίθετα από το να διαφθείρει τους νέους είχε προσφέρει μόνο καλό στους μαθητές του, όπως & μόνο καλό στην πόλη των Αθηνών (ψάχνοντας “την αλήθεια όπως την έβλεπε ΕΚΕΙΝΟΣ”.Είχε μια ριζικά ατομικιστική, & ως εκ τούτου αντι-δημοκρατική, αντίληψη της αλήθειας & μάλιστα της γνώσης στο σύνολό της. Για εκείνον, χωρίς υπερβολή, η γνώμη της πλειοψηφίας ήταν πάντα λάθος.
- Ο Σωκράτης ήρθε σε σύγκρουση με τη δημοκρατία. Γιατί;
-Δεν έχουμε τεκμήρια ότι ο Σωκράτης αγαπούσε το δημοκρατικό πολίτευμα της πόλης του.Θυμηθείτε ότι το 404-403 π.Χ. παρέμεινε πολίτης της ολιγαρχίας των Τριάκοντα Τυράννων υπό το μαθητή του Κριτία αντί να εγκαταλείψει την πόλη & να ενωθεί με τους Δημοκρατικούς του Θρασύβουλου για την ανατροπή τους. Είναι αλήθεια ότι αρνήθηκε να εκτελέσει μια εντολή των Τριάκοντα, αλλά δεν τιμωρήθηκε παρ' όλο που τους 'παράκουσε'.
Ο αλαζών Σωκράτης, με το να μην εκφωνήσει ούτε καν μια στοιχειώδη απολογία (να γιατί Πλάτωνας & Ξενοφώντας αισθάνθηκαν την ανάγκη να το κάνουν αυτοί για εκείνον & κοιτάξτε πόσο διαφορετικές είναι οι δύο απολογίες...), παραδέχτηκε την ενοχή του & μερικοί τον ηρωοποίησαν για να δικαιολογούν τον εγωισμό τους.
Δημοσίευση σχολίου