Οι αχρείοι των ιντερνετικών και όχι μόνο μίντια έμειναν στην απλή αναφορά και δεν αποκάλυψαν την πλήρη αλήθεια. Η Wall Street Journal είχε τίτλο: «Ένας ακτιβιστής του Internet αυτοκτόνησε» Οι γιατροί της Νέας Υόρκης ανακοίνωσαν τα αίτια του θανάτου του: "κρεμάστηκε στο Μπρούκλιν στο διαμέρισμά του." Οι υποψίες όμως παραμένουν. Γιατί κάποιος που θα μπορούσε να δώσει τόσα πολλά και ήδη είχε δώσει, να τελειώσει τη ζωή του με αυτόν τον τρόπο; Ήταν ένας από τους καλύτερους και εξυπνότερους της γενιάς του Internet. Υποστήριξε την διαδικτυακή ελευθερία. Ανιδιοτελώς, φιλοδοξούσε σε έναν καλύτερο κόσμο, με ελεύθερη και ανεξάρτητη τη λήψη πληροφοριών. Η αναγνωρισιμότητά του αποδεικνύεται από το γεγονός ότι τον ακολουθούσε και τον υποστήριζε μια μεγάλη ομάδα οπαδών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Όσο ήταν ζωντανός συμβόλιζε ένα ζωτικής σημασίας αγώνα. Ο θάνατος μπορεί να τον ανυψώσει ως μάρτυρα αυτού του αγώνα, αλλά αφαιρεί αυτό το πρόσωπο-κλειδί, που ήταν πολύ σημαντικό να είναι στη ζωή.
Οι New York Times είχαν ως τίτλο: "Ακτιβιστής του Διαδικτύου, ένας από τους Δημιουργούς του RSS, είναι νεκρός στα 26. Προφανώς αυτοκτόνησε."
Ήταν ένας λαϊκός ήρωας στο Διαδίκτυο. Υποστήριξε τη διαδικτυακή ελευθερία και τη μεταρρύθμιση στα πνευματικά δικαιώματα. Υποστήριξε τα ελεύθερα και ανοιχτά σε όλους web αρχεία. Ο πρωταγωνίστησε σε μια υπόθεση ζωτικής σημασίας. Εργάστηκε ακούραστα για αυτό που είναι σωστό.
Ο ιδρυτής του Internet Archive Brewster Kahle τον αποκάλεσε «ακλόνητο στην αφοσίωσή του για την οικοδόμηση ενός καλύτερου και πιο ανοιχτού κόσμου. Είναι ένα από τα καλύτερα πνεύματα της γενιάς του Διαδικτύου."
Ποιος θα τον αντικαταστήσει τώρα που έχει φύγει;
Τον Ιούλιο του 2011, συνελήφθη. Εκείνη την εποχή, ήταν κατέβαζε παλιά επιστημονικά άρθρα. Χρεώθηκε με παραβίαση των ομοσπονδιακών νόμων περί hacking. Στη συνέχεια, το MIT του έδωσε ένα λογαριασμό επισκέπτη για να τα κατεβάζει.
Ανέπτυξε το RSS και συν-ίδρυσε το Reddit. Είναι ένα site κοινωνικών ειδήσεων.
Βρέθηκε νεκρός εβδομάδες πριν την προγραμματιζόμενη δίκη του. Είχε στόχο να κάνει το σωστό πράγμα. Ούτε να κλέψει ούτε να κερδίσει. Μοιράζόταν. Ο ακτιβισμός του ήταν περισσότερο από λόγια.
Το Electronic Frontier Foundation (EFF) υπερασπίζεται την διαδικτυακή ελευθερία, την ελευθερία του λόγου, την προστασία της ιδιωτικής ζωής, την καινοτομία, καθώς και τα δικαιώματα των καταναλωτών. «Πρωταγωνιστεί στην υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος σε κάθε κρίσιμη μάχη που επηρεάζει τα ψηφιακά δικαιώματα.»
Στις 12 Ιανουαρίου, είχε ως τίτλο "Αντίο στον Aaron Swartz, έναν εξαιρετικό χάκερ και ακτιβιστή." Τον αποκάλεσε «στενό φίλο και συνεργάτη του.» Η ζωή του τελείωσε τραγικά.
Αλλά ερωτήματα ζωτικής σημασίας παραμένουν αναπάντητα. Οι υποστηρικτές του απαιτούν απαντήσεις, καθώς και η οικογένειά του. Κατηγορούν τους εισαγγελείς για αυτό που του συνέβη. Η δήλωσή τους μετά τον θάνατό του, ανέφερε τα εξής:
"Ο θάνατος του Aaron δεν είναι απλά μια προσωπική τραγωδία. Είναι το προϊόν ενός συστήματος ποινικής δικαιοσύνης γεμάτου με εκφοβισμό. Οι αποφάσεις που λήφθηκαν από τους υπαλλήλους του γραφείου του Εισαγγελέα της Μασαχουσέτης και του MIT συνέβαλαν στο θάνατό του."
Ο Swartz έκανε τα ίδια και λίγο περισσότερα από ό, τι ο καθένας ώστε να κάνει το Διαδίκτυο ένα ακμάζον ανοιχτό οικοσύστημα της γνώσης. Αυτός προσπάθησε να το κρατήσει σε αυτή τη μορφή. Προκάλεσε τους κατασταλτικούς νόμους του Internet.
Ίδρυσε το Demand Progress που "εργάζεται για να διεκδικήσει προοδευτικές αλλαγές πολιτικής για τους απλούς ανθρώπους μέσω της οργάνωσης και πίεσης σε επίπεδο βάσης», όπως είπε.
Δίνει προτεραιότητα στις "πολιτικές ελευθερίες, τα πολιτικά δικαιώματα, καθώς και στη μεταρρύθμιση του κράτους." Το Demand Progress έτρεξε σε απευθείας σύνδεση εκστρατείες για τη δικαιοσύνη. Ήταν υπέρμαχο του δημόσιου συμφέροντος. Αμφισβήτησε τις πολιτικές που το έβλαπταν.
Ο Aaron κινητοποίησε πάνω από ένα εκατομμύριο διαδικτυακούς ακτιβιστές. Άλλα έργα του περιλαμβάνουν την εξειδίκευση του RSS, το web.py, το tor2web, το Open Library, την port του Chrome για το HTTPS Everywhere.
Ξεκίνησε το Creative Commons. Συνίδρυσε το Reddit. Αυτός και άλλοι το έκαναν επιτυχές. Στο blog του όπου κατέθετε ωμά τις σκέψεις του συζητούσε για την «πολιτική και την παρωδία.» Είχε πολλά να πει που άξιζαν την προσοχή όλων.
Το 2011, χρησιμοποίησε το δίκτυο της πανεπιστημιούπολης του MIT. Έχει κατεβάσει εκατομμύρια άρθρα περιοδικών. Συνήθιζε να χρησιμοποιεί τη βάση δεδομένων JSTOR. Οι αρχές ισχυρίστηκαν ότι άλλαξε την IP του φορητού υπολογιστή του και τη διεύθυνση του Mac του. Είπαν ότι το έκανε για να παρακάμψει το μπλοκ του JSTOR / MIT.
Είχε χρεωθεί με την κατηγορία της "μη εξουσιοδοτημένης πρόσβασης (σε υπολογιστή)" στο πλαίσιο του νόμου περί Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και κατάχρησης. Έκανε το αντίστοιχο τού να διαβάσει πάρα πολλά βιβλία της βιβλιοθήκης ταυτόχρονα.
Οι εισαγγελείς του Ομπάμα ισχυρίζονται ότι κάτι τέτοιο είναι εγκληματικό. Έχουν εξαπολύσει πόλεμο για την ελευθερία στο Διαδίκτυο. Θέλουν την ουδετερότητα και την ελεύθερη έκφραση να καταργηθεί. Θέλουν φασιστικούς νόμους που θα τα αντικαθιστούν.
Απέκρουαν τις αρχές του κράτους δικαίου και τις άλλες δημοκρατικές αξίες. Επέβαλαν την αστυνομοκρατική εξουσία. Έδωσαν προτεραιότητα σε αυτό που η κοινωνία των πολιτών θα απλώς ανεχόταν.
Ισχυρίστηκαν ότι ο Aaron επεδίωκε να διανέμει υλικό σε peer-to-peer δίκτυα. Ποτέ δεν το έκανε. Τα έγγραφα που εξασφάλισε επέστρεψαν. Δεν υπήρξε φάουλ. Οι ομοσπονδιακές αρχές τον κατηγόρησαν ούτως ή άλλως.
Τον Ιούλιο του 2011, μια μεγάλη κριτική επιτροπή της Μασαχουσέτης του απήγγειλε κατηγορίες. Προσάχθηκε στο Περιφερειακό Δικαστήριο στη Βοστώνη των ΗΠΑ. Δήλωσε αθώος για όλες τις κατηγορίες. Απελευθερώθηκε με πρόστιμο 100.000 δολλαρίων που πλήρωσε με ανασφάλιστο ομόλογο.
Εάν καταδικαζόταν, αντιμετώπιζε μέχρι 35 χρόνια φυλάκιση και $ 1 εκατομμύρια δολάρια πρόστιμο. Ήθελε τα επιστημονικά / ακαδημαϊκά άρθρα να απελευθερωθούν. Ανήκουν στο δημόσιο τομέα. Ήθελε όλοι να έχουν πρόσβαση. Είναι δικαίωμά τους, πίστευε.
Ήθελε ένα ενιαίο σύνολο δεδομένων να ιδρυθεί. Το έκανε πριν. Δεν κατηγορήθηκε. Γιατί τώρα;
"Ενώ οι μέθοδοί του ήταν προκλητικές», αναφέρει το EFF, στόχος του ήταν «η απελευθέρωση της δημόσια χρηματοδοτούμενης επιστημονικής βιβλιογραφίας από ένα σύστημα δημοσίευσης που την καθιστά απρόσιτη για τους περισσότερους από αυτούς που την πληρώνουν για αυτό το σκοπό."
Το EFF θεωρεί πως την υπόθεση για την οποία πάλευε ο Aaron πρέπει ο καθένας να την στηρίξει. Ο Aaron ήταν πολιτικά ενεργός. Πάλεψε για αυτό που είναι σωστό. Οπαδοί τον υποστήριξαν σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στο «φυσικό κόσμο», στη χειρότερη περίπτωση θα είχε αντιμετωπίσει μικρές επιβαρύνσεις, είπε το EFF. Οι παράτολμες πράξεις του ήταν μια μορφή πολιτικής διαμαρτυρίας.
Το να τις κάνει online άλλαξε κάποια πράγματα. Αντιμετώπισε μια πιθανή μακροχρόνια φυλάκιση. Για χρόνια, το EFF πολέμησε την αδικία αυτού του τύπου.
Ο ακαδημαϊκός / πολιτικός ακτιβιστής Lawrence Lessig θεώρησε το θάνατο του Ααρών απλώς ως αιτία για μεταρρύθμιση των νόμων των διαδικτυακών εγκλημάτων. Οι υπερενθουσιώδεις εισαγγελείς είναι νταήδες. Ξεπερνούν τα όρια και προκαλούν ανεπανόρθωτες ζημιές, όπως αποδείχτηκε με το θάνατο του Aaron.
Το EFF θρήνησε το θάνατό του, λέγοντας:
"Aaron, θα μας λείψει η φιλία μας και η βοήθειά σου για την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου." Πολλοί άλλοι αισθάνονται με τον ίδιο τρόπο.
Ο Aaron αυτοκτόνησε ή τον σκότωσαν; Ο Moti Nissani είναι καθηγητής στο τμήμα βιολογίας του Wayne State University. "Ποιος σκότωσε τον Aaron Swartz;" ρώτησε.
Αναφέρθηκε στον Bob Marley λέγοντας: “Πόσο καιρό θα πρέπει να σκοτώνουν τους προφήτες μας, ενώ εμείς στεκόμαστε στην άκρη και κοιτάμε;” Αναφέρθηκε σε μια σειρά λόγων για τους οποίους οι αχρείοι της διοίκησης του Ομπάμα τον ήθελε νεκρό.
Ο θάνατός του "ακολούθησε μία φαύλη, εντελώς αδικαιολόγητη, εκστρατεία επιτήρησης, παρενόχλησης, εξύβρισης και εκφοβισμού."
Οι δολοφόνοι των CIA/FBI/Mossad/MI5 επιδέξια "εμφανίζουν τη δολοφονία σαν αυτοκτονία." Πολυάριθμοι "εχθροί του κράτους" έχουν πεθάνει κάτω από ύποπτες συνθήκες. Τα Media των αχρείων δεν εξηγούν.
Οι αρχές των ΗΠΑ "είχαν εξαιρετικούς λόγους για να σκοτώσουν" τον Aaron. Ήταν θρυλικός με το δικό του τρόπο, όπως ο John Lennon, ο MLK, ο Malcolm X και άλλοι. Απείλησε την κυριαρχία του καθεστώτος. Κατήγγειλε τη “λίστα του θανάτου” του Ομπάμα καθώς και τις αντι-ιρανικές επιθέσεις στον κυβερνοχώρο.
Υψηλά ιστάμενοι της κυβέρνησης και ισχυρές επιχειρηματικές φιγούρες τον αποδοκίμασαν. Το 2009, πράκτορες του FBI ερευνούσαν τη δράση του. Κατηγορίες δεν ακολούθησαν.
Παρά την ακραία πίεση που δέχτηκε, άντεξε και συνέχισε. Αψήφησε τις εισαγγελικές αρχές. Τον Οκτώβριο του 2009, ανάρτησε τα στοιχεία που συνέλεξε το FBI για τον ίδιο στο διαδίκτυο.
Δύο ημέρες πριν από το θάνατό του, το JSTOR, το φερόμενο ως θύμα του, αρνήθηκε να απαγγείλει κατηγορίες. Πήγε παρακάτω. Ανακοίνωσε ότι το αρχείο του που περιείχε πάνω από 1.200 περιοδικά θα είναι στη διάθεση του κοινού δωρεάν.
Ο Aaron μόλις απέκτησε λόγο να γιορτάσει. "Μπορούμε να πιστέψουμε" ότι κρεμάστηκε αντ 'αυτού;
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι και αφεντικά εταιρειών "είχαν πολλούς λόγους" για να τον θέλουν νεκρό. Προκάλεσε την ολοκληρωτική ατζέντα τους. "Ήταν δημιουργικός, ιδεαλιστικός και αλύγιστος."
"Ήταν νέος και θαυμαζόταν από πολλούς." Μήπως στοιχεία της "αόρατης κυβέρνησης" τον σκότωσαν;
"Αυτό το έκαναν είτε έμμεσα, μέσω της συνεχούς παρενόχλησης .... ή, το πιθανότερο, απ’ ευθείας κρεμώντας τον και κατηγορώντας τον για τα εγκλήματα τους.”
"Όλο αυτό δημιουργεί ένα δίλημμα για όσους από εμάς έχουν τόσο συνείδηση όσο λειτουργικό εγκέφαλο." Πόσο ακόμα θα είμαστε δίπλα και δεν κάνουμε τίποτα;
Πόσο καιρό θα ανεχόμαστε αυτό που απαιτεί καταδίκη; Πότε θα υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας;
Η ελευθερία είναι πολύ πολύτιμη για να χαθεί. Η διατήρηση αυτής εξαρτάται από εμάς. Κανείς δεν θα το κάνει για μας. Δεν είναι δυνατόν να διατηρηθεί με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Δεν ήταν ποτέ. Ποτέ δεν θα είναι.
Το μανιφέστο του Aaron για το αντάρτικο του ανοιχτού λογισμικού
Τα δικά του λόγια το λένε καλύτερα.
«Η πληροφορία είναι δύναμη» είπε «αλλά όπως όλες οι δυνάμεις, υπάρχουν αυτοί που θέλουν να τις κρατήσουν για τους εαυτούς τους»
«Όλη η επιστημονική και πολιτιστική κληρονομιά του κόσμου, δημοσιευμένη επί αιώνες σε βιβλία και εφημερίδες, ολοένα ψηφιοποιείται και κλειδώνεται από μια χούφτα ιδιωτικές εταιρίες»
«Θες να διαβάσεις τα έγγραφα που μιλάνε για τα αποτελέσματα των πιο διάσημων ερευνών; Θα πρέπει να στείλεις τεράστια ποσά σε εκδότες όπως ο Reed Elsevier»
«Υπάρχουν αυτοί που παλεύουν να το αλλάξουν αυτό. Το κίνημα ανοιχτής πρόσβασης έχει αγωνιστεί γενναία για να διασφαλιστεί ότι οι επιστήμονες δεν υπογράφουν τα πνευματικά δικαιώματα τους σε εταιρίες, αλλά αντ 'αυτού εξασφαλίζει ότι η εργασία τους δημοσιεύεται στο Διαδίκτυο, σύμφωνα με τους όρους που επιτρέπουν στον καθένα να έχει πρόσβαση»
«Αλλά ακόμα και στα καλύτερα σενάρια, το έργο τους θα ισχύει μόνο για τα πράγματα που θα δημοσιεύουν στο μέλλον. Τα πάντα μέχρι τώρα, θα έχουν χαθεί.»
«Αυτό είναι πάρα πολύ υψηλό τίμημα. Το να εξαναγκάζουν ακαδημαϊκούς να πληρώσουν χρήματα για να διαβάσουν την εργασία των συναδέλφων τους; Σαρώνουν ολόκληρες βιβλιοθήκες, αλλά επιτρέπουν μόνο αυτούς στο Google να τα διαβάσουν;»
«Η παροχή επιστημονικών άρθρων σε εκείνους στα ελίτ πανεπιστήμια στον «Πρώτο Κόσμο», αλλά όχι στα παιδιά του Νότου; Είναι εξωφρενικό και απαράδεκτο.»
«« Συμφωνώ », λένε πολλοί, «αλλά τι μπορούμε να κάνουμε;» Οι εταιρείες που κατέχουν τα πνευματικά δικαιώματα κερδίζουν τεράστια ποσά από τα χρεώνοντας για την πρόσβαση, και αυτό είναι απολύτως νόμιμο - δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να κάνουμε για να τους σταματήσουμε, όμως, υπάρχει κάτι που μπορούμε, κάτι που ήδη γίνεται:. Μπορούμε να αντεπιτεθούμε»
«Σ’εσάς που έχετε πρόσβαση σ’αυτές τις πηγές –φοιτητές, βιβλιοθηκάριοι, επιστήμονες – σας έχει δοθεί ένα προνόμιο. Τροφοδοτείστε απ’αυτό το συμπόσιο γνώσης ενώ ο υπόλοιπος κόσμος είναι κλειδωμένος έξω»
«Δεν χρειάζεται – βασικά, ηθικά δεν μπορείτε – να κρατήσετε αυτό το προνόμιο για τους εαυτούς σας. Έχετε την υποχρέωση να το μοιραστείτε με τον κόσμο. Και το κάνετε: ανταλλάσσετε κωδικούς με τους συναδέλφους σας, συμπληρώνοντας αιτήσεις λήψης για φίλους»
«Στο μεταξύ, αυτοί που έχουν κλειδωθεί έξω δεν κάθονται άπραγοι. Χώνεστε από τρύπες και σκαρφαλώνετε φράχτες, ελευθερώνοντας τις πληροφορίες που έχουν κλειδωθεί απ’τους εκδότες και τις μοιράζεστε με τους φίλους σας»
«Αλλά όλη αυτή η δράση συμβαίνει στο σκοτάδι, κρυμμένη υπόγεια. Λέγεται κλέψιμο ή πειρατεία, λες και το να μοιραστείς τον πλούτο της γνώσης είναι ηθικό ισοδύναμο του να λεηλατήσεις ένα πλοίο και να δολοφονήσεις το πλήρωμα. Αλλά το να μοιράζεσαι δεν είναι ανήθικο – είναι ηθική υποχρέωση. Μόνο αυτοί που έχουν τυφλωθεί από την απληστία θα μπορούσαν να αρνηθούν να αφήσουν ένα φίλο να κάνει ένα αντίγραφο»
«Οι μεγάλες επιχειρήσεις, φυσικά, είναι τυφλωμένες από την απληστία. Οι νόμοι βάσει των οποίων λειτουργούν το απαιτούν – οι μέτοχοί τους θα αντιδρούσαν σε κάτι λιγότερο. Και οι πολιτικοί που είναι εξαγορασμένοι, περνώντας νόμους, τους δίνουν την αποκλειστική εξουσία να αποφασίζουν ποιος μπορεί να κάνει αντίγραφα.»
«Δεν υπάρχει δικαιοσύνη στο να τηρούμε άδικους νόμους. Ήρθε η ώρα να έρθουν στο φως και, στη μεγάλη παράδοση της πολιτικής ανυπακοής, να δηλώσουμε την αντίθεσή μας σε αυτή την ιδιωτική κλοπή της δημόσιας κουλτούρας.»
«Πρέπει να πάρουμε τις πληροφορίες, όπου είναι αποθηκευμένες, να κάνουμε αντίγραφα και να τα μοιραστούμε με τον κόσμο. Πρέπει να πάρουμε τα πράγματα που είναι εκτός δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και να τα προσθέσουμε στο αρχείο.»
«Πρέπει να αγοράσουμε τις μυστικές βάσεις δεδομένων και να τις βάλουμε στο Διαδίκτυο. Πρέπει να κατεβάσουμε επιστημονικά περιοδικά και να τα ανεβάσουμε σε ιστοσελίδες μοιράσματος δεδομένων. Πρέπει να αγωνιστούμε για το αντάρτικο της ανοιχτής πρόσβασης.»
«Με αρκετούς από μας, σε όλο τον κόσμο, δεν θα στείλουμε μόνο ένα ισχυρό μήνυμα αντίθετα στην ιδιωτικοποίηση της γνώσης – αλλά θα την κάνουμε παρελθόν. Θα παλέψεις μαζί μας;»
Σας ακούγεται το μανιφέστο του Aaron σαν κάποιου που σχεδίαζε να αυτοκτονήσει;
Με την συνδρομή της αδερφής μου Ερασμίας.
Στην επόμενη ανάρτηση θα ανεβάσω μεταφρασμένο ολόκληρο το μανιφέστο για το αντάρτικο του ανοιχτού λογισμικού του Aaron Swartz.
