Γιατί συλλαλητήριο στις 23 Μάη;

Τη συνέντευξη έδωσαν τα ΜΕΛΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΠΑΜΕ:

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΛΙΟΣ. Μέλος ΔΣ Συλλόγου Δημοτικών Υπαλλήλων Ν. Πιερίας

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ. Μέλος ΔΣ Συνδικάτου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Πιερίας

ΚΟΛΟΘΑΣ ΚΩΣΤΑΣ. Μέλος συντονιστικής επιτροπής ανέργων - Πρώην εργαζομένων στα πεντάμηνα.

Στο Εργατικό Κέντρο Κατερίνης

Από τη συνέντευξη τύπου της Γραμματείας του ΠΑΜΕ 20-5-2013.

Για ποιο σκοπό γίνεται το συλλαλητήριο στις 23 Μάη;
Για να υπερασπιστούμε το θεσμό της  Εθνικής Γενικής Συλλογικής Εργασίας.
Να απαιτήσουμε την Υπογραφή νέας Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. με τη συμμετοχή όλων των εργοδοτικών οργανώσεων.
Να απαιτήσουμε την επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ.
Να απαιτήσουμε  την υπογραφή νέων κλαδικών συμβάσεων που να κατοχυρώνουν τα δικαιώματά μας και μισθούς για μια ζωή με αξιοπρέπεια.
Να διατρανώσουμε την απόφασή μας ότι δεν θα δεχτούμε ατομικές συμβάσεις εργασίας και μειώσεις των μισθών μας.
Να καταγγείλουμε την προδοτική στάση της ηγεσίας της Γ.Σ.Ε.Ε. που με την υπογραφή της στη νέα Ε.Γ.Σ.Σ.Ε.  βάζει ουσιαστικά ταφόπλακα στο θεσμό και συμβάλλει σε συμπαιγνία με τους εργοδότες στην κατάργησή του, καθώς και στη διάλυση του ίδιου του συνδικαλιστικού κινήματος.

Πώς γίνεται η ΓΣΕΕ  από τη μια να στοχεύει στην κατάργηση του θεσμού της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και από την άλλη να υπογράφει Νέα Ε.Γ.Σ.Σ.Ε.;
 Η Γ.Σ.Ε.Ε.  στη νέα Ε.Γ.Σ.Σ.Ε δεν διαπραγματεύτηκε κατώτερο μισθό παρά νομιμοποίησε την μείωση κατά 22% και 32% του μισθού που έγινε με την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) τον Φλεβάρη του 2012.  Φαίνεται δηλαδή ότι έχει αποδεχτεί την απόφαση της κυβέρνησης ο κατώτερος μισθός να μην είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης, αλλά να καθορίζεται κάθε φορά από την κυβέρνηση με βάση τα δικά της κριτήρια, και κυρίως με βάση –κατά πως λέει και η ίδια - την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.  Για μας οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου δεν μπορεί παρά να εξυπηρετούν τα συμφέρονται του κεφαλαίου.  Γι΄ αυτό λέμε ότι η στάση της ΓΣΕΕ και στην παρούσα φάση είναι προδοτική  απέναντι στα συμφέροντα των εργαζομένων που υποτίθεται ότι εξυπηρετεί. Πέρα από αυτό, πανηγυρίζουν που  «έσωσαν» το επίδομα γάμου,  και κρύβουν το γεγονός     ότι όλα τα επιδόματα έχουν καταργηθεί εκτός  από   τέσσερα (παιδιών   θέσης, εκπαίδευσης και επικινδυνότητας). Κρύβουν το γεγονός ότι και αυτό ακόμα  το επίδομα γάμου  δεν δεσμεύει  παρά τους εργοδότες που ανήκουν στις οργανώσεις που υπέγραψαν τη σύμβαση και όχι τους μεγαλοεργοδότες του ΣΕΒ που δεν την υπέγραψαν. Κρύβουν το γεγονός ότι όλα τα θεσμικά ζητήματα που αφορούν τα δικαιώματα των εργαζομένων έμειναν έξω από την νέα Σύμβαση.   Γενικά αυτή η σύμβαση εργασίας με την υπογραφή της ΓΣΕΕ είναι το λείψανο του θεσμού. Οι εργαζόμενοι δεν τη νομιμοποιούμε και θα παλέψουμε για μια πραγματικά Νέα Γενική Συλλογική Σύμβαση, που να κατοχυρώνει τόσο τα οικονομικά όσο και τα θεσμικά μας δικαιώματα.

Σε τι συνίσταται «το σχέδιο για την διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος»;  Πως τεκμηριώνεται   αυτή η καταγγελία και ποιοι συμμετέχουν στο «σχέδιο»; 
Το νέο νομοθετικό πλαίσιο που ισχύει (κατάργηση της μετενέργειας, προσφυγή στη διαιτησία που γίνεται αποκλειστικά με κοινή συμφωνία εργοδοτών – εργαζομένων, μη υποχρέωση εφαρμογής κλαδικής σύμβασης σε εργοδότη  που δεν είναι μέλος της εργοδοτικής οργάνωσης του κλάδου παρά το γεγονός ότι δραστηριοποιείται στον κλάδο κλπ.)  είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των βιομηχάνων.
Όλα τα παραπάνω στοχεύουν στην  κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων - κατά συνέπεια  στην κατάργηση της διαπραγμάτευσης σε επίπεδο κλάδου - και στην καθιέρωση ατομικών και επιχειρησιακών συμβάσεων. Αυτό θα κάνει περιττή την ύπαρξη της ομοσπονδίας. Το γεγονός επίσης ότι οι λεγόμενες «ενώσεις προσώπων» μπορούν να υπογράφουν επιχειρησιακές συμβάσεις θα κάνει ίσως περιττή την ύπαρξη  σωματείου. Αλλά και το γεγονός ότι ο κατώτερος μισθός θα καθορίζεται με κυβερνητική απόφαση κάνει περιττή την ύπαρξη της Γενικής Συνομοσπονδίας δηλαδή της ΓΣΕΕ. Τα σχέδια κεφαλαίου, Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυβέρνησης  είναι πλέον ξεκάθαρα. Τα θέμα είναι να καταλάβουν οι εργαζόμενοι ότι σε αυτά τα σχέδια βάζει πλάτη και ο κυβερνητικός- εργοδοτικός Συνδικαλισμός των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, δηλαδή η σημερινή πλειοψηφία της ΓΣΣΕ. Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη ο κυβερνητικός – εργοδοτικός συνδικαλισμός να πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων, να οικοδομηθεί η πραγματική ταξική  ενότητα των εργαζομένων και να αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα. Σήμερα  είναι  ζήτημα ζωής και θανάτου για την τάξη μας  να οργανώσουμε γερά- μαζικά και αγωνιστικά σωματεία.

Τι άλλο έχετε να πείτε στους εργαζόμενους ενόψει του Συλλαλητηρίου στις 23 Μάη;
Το ΠΑΜΕ καλεί κάθε εργαζόμενο να μη εγκαταλείψει τα δικαιώματά του. Να μη  σκύψει το κεφάλι μπροστά στις δυσκολίες της ταξικής πάλης. Οικοδομούν μια κοινωνία που οι εργαζόμενοι θα είναι σύγχρονοι σκλάβοι. Να μη το επιτρέψουμε.  Να αγωνιστούμε  με στόχο να αλλάξει η πορεία των εξελίξεων μέχρι την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Να μη παραδώσουμε τα παιδιά μας έρμαια στις ορέξεις του αδηφάγου κεφαλαίου.
Να μη πέσουν θύματα της κυβερνητικής προπαγάνδας, που αναπαράγεται από τα Μ.Μ.Ε. ότι όλα αυτά γίνονται για το καλό μας και για την λεγόμενη «οικονομική ανάπτυξη».  Όλα αυτά γίνονται για να ξεπεραστεί η  καπιταλιστική κρίση σε βάρος των εργαζομένων. Η οικονομική ανάπτυξη που ευαγγελίζονται – αν και όταν θα έρθει- θα είναι βαμμένη με το αίμα από το σφαγιασμό των δικαιωμάτων και την εξαθλίωση του λαού. Καύσιμό της θα είναι η κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, επιδομάτων, δώρων, αδειών, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι απολύσεις χωρίς αποζημίωση, τα προγράμματα τζάμπα και ανασφάλιστης εργασίας.

Μας αξίζει μια καλύτερη ζωή και μπορούμε να την κερδίσουμε. 
Η χώρα μας έχει όλες τις προϋποθέσεις γι΄αυτό. 
Αυτό που χρειάζεται είναι Εργατική – Λαϊκή εξουσία και οικονομία. 
Μέχρι να πετύχουμε αυτό θα πρέπει να υπερασπιστούμε με πείσμα  τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αίμα και αγώνες και τώρα ένα - ένα θέλουν να τα καταργήσουν. 
ΟΛΟΙ  την Πέμπτη 23 Μάη στο Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ 
Ώρα 7μμ. Στο πλατάνι – σιντριβάνι .