Κάθε χρόνο στις 22 Δεκεμβρίου, οι Κουβανοί έχουν τον εορτασμό της Ημέρας των Εκπαιδευτικών, τιμώντας την Εκστρατεία κατά του αναλφαβητισμού που ο Φιντέλ ξεκίνησε την 1η Γενάρη του 1961.
Ολοκληρώθηκε με επιτυχία σε λιγότερο από ένα χρόνο, στις 22 Δεκεμβρίου, ένα εκπληκτικό επίτευγμα!
Ο Φιντέλ ονόμασε το 1961 «έτος της εκπαίδευσης» σε ένα έθνος που πλήττονταν από μαζικό αναλφαβητισμό, καθώς οι περισσότεροι Κουβανοί δεν μπορούσαν να διαβάσουν ή να γράψουν. Ταξιαρχίες κατά του αλφαβητισμού αναπτύχθηκαν σε εθνικό επίπεδο αλλάζοντας τα πράγματα, διδάσκοντας σε μεγάλο βαθμό τον αγροτικό πληθυσμό της Κούβας ό, τι ποτέ δεν ήξεραν πριν. Μετά από λιγότερο από 12 μήνες, πάνω από 700.000 Κουβανοί ήταν εγγράμματοι, το ποσοστό σε εθνικό επίπεδο αλφαβητισμού αυξήθηκε σε περίπου 96%, ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα από οποιοδήποτε πρότυπο, χωρίς ταίρι οπουδήποτε στον κόσμο!
Στην Αμερική, το ένα τέταρτο των παιδιών που μεγαλώνουν είναι αναλφάβητα!
Είναι η μόνη ανεπτυγμένη χώρα όπου τα παιδιά της, σημερινή γενιά, οι έφηβοι και οι νέοι είναι λιγότερο μορφωμένοι από τις προηγούμενες. Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών που αντιμετωπίζουν δίκη σε δικαστήρια ανηλίκων είναι λειτουργικά αναλφάβητα.
Έτσι, είναι περισσότερο από το 60% των κρατουμένων στις φυλακές των ΗΠΑ.
Οι ελεύθερες κοινωνίες απαιτούν μορφωμένους πολίτες.
Οι ιδρυτές της Αμερικής πίστευαν ότι η μόρφωση ήταν διασφάλιση απέναντι στην απώλεια της ελευθερίας. O Τόμας Τζέφερσον είπε: «η διακυβέρνηση εκφυλίζεται όταν ο λαός εμπιστεύεται τους άρχοντες του λαού και μόνο. Οι ίδιοι οι άνθρωποι, ως εκ τούτου, είναι μόνο ασφαλείς θεματοφύλακές της. Και για να την καταστήσουν ασφαλή, το μυαλό τους πρέπει να βελτιωθεί ...»
Η δημόσια εκπαίδευση είναι ζωτικής σημασίας επειδή εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον - δίνοντας νόημα στο «Εμείς οι άνθρωποι.»
Ο πατέρας της αμερικανικής εκπαίδευσης Οράτιος Μαν (Horace Mann) είπε: «Το κοινό σχολείο είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη που έγινε ποτέ από τον άνθρωπο.»
Εννοούσε δημόσια,
όχι ιδιωτική εκπαίδευση με την ιεράρχηση των κερδών πάνω από τη διδασκαλία. Πίστευε ότι όλοι οι φοιτητές θα πρέπει να εκπαιδευτούν ισότιμα και υπεύθυνα.
Στην Αμερική σήμερα, όπου οι νέοι εκφοβίζονται, διώκονται και ελέγχονται, δεν διδάσκονται με τον τρόπο που τα παιδιά και οι νέοι διδασκόταν παλιότερα.
Δούλοι όσοι θέλουν να σπουδάσουν.
Η τριτοβάθμια εκπαίδευση ήταν προσιτή, εξαιρετικά φθηνή σε σχέση με τα σημερινά πρότυπα. Τα σπουδαστικά δάνεια δεν υπήρχαν - εκατομμύρια φοιτητές είναι σήμερα εγκλωβισμένοι στο χρέος - για μια ζωή. Γίνονται οι σύγχρονοι δούλοι.
Παλιά είχαν καθοριστεί υψηλά στάνταρ διδασκαλίας.
Τα παιδιά μάθαιναν τα βασικά, επιτρέποντάς τους να προχωρήσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση - αποκτώντας σημαντικά εφόδια για τη ζωή. Τα παιδιά σήμερα σε ολόκληρη την Αμερική δεν έχουν κανένα από τα πλεονεκτήματα που είχαν. Τα πράγματα σήμερα είναι πιο απογοητευτικά από οποιοδήποτε πρότυπο.
Τα δημόσια σχολεία των ΗΠΑ δεν διδάσκουν.
Είναι όργανα εκφοβισμού και ελέγχου. Παράγουν αγράμματους νέους, λειτουργικά αναλφάβητους, απροετοίμαστους για τον κόσμο των ενηλίκων στον οποίο πρόκειται να μπουν - οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν έναν εργατικό μεσαίωνα με μισθούς φτώχειας, με λίγα ή καθόλου οφέλη.
Δεν είναι απορίας άξιο το ότι πολλοί καταλήγουν στη φυλακή,
ως επί το πλείστον φτωχοί, μειονεκτούντες έγχρωμοι. Στις ΗΠΑ η κοινωνία αποσυντίθεται και κανείς δεν δίνει δεκάρα.
Στην Κούβα δίνεται μεγάλη προτεραιότητα στην εκπαίδευση, δωρεάν και στα υψηλότερα επίπεδα. Ο Φιντέλ τόνισε τη σημασία της επιτυχίας του αλφαβητισμού σε όλο το νησί, λέγοντας στις 22 Δεκεμβρίου, 1961: «Καμιά στιγμή δεν είναι πιο υπεύθυνη και συναρπαστική, καμία στιγμή περισσότερο γεμάτη υπερηφάνεια και δόξα από αυτήν, στην οποία έχουν ηττηθεί τεσσεράμισι αιώνες άγνοιας».
«Όταν είπαμε ότι θα εξαλείψουμε τον αναλφαβητισμό σε ένα μόνο χρόνο, φάνηκε μια απερίσκεπτη δήλωση. Φαινόταν αδύνατο. Μόνο μια χώρα στην σοσιαλιστική επανάσταση θα ήταν σε θέση να αναπτύξει την προσπάθεια και την ενέργεια που χρειάζεται για να πραγματοποιήσει μια τέτοια γιγαντιαία αποστολή.»
Η παιδεία για όλους τους Κουβανούς ήταν ένα από τα μνημειώδη επιτεύγματά του.
Πραγματικά υπηρέτησε τη χώρα του και ολόκληρο τον κόσμο, ήταν ένας από τους αληθινούς γίγαντες της εποχής μας. Είναι αναντικατάστατος στις καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων, αιώνιος Comandante της Κούβας.
Άφησε αξιοσημείωτη την κληρονομιά του, ώστε να αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου για πάντα.
Ολοκληρώθηκε με επιτυχία σε λιγότερο από ένα χρόνο, στις 22 Δεκεμβρίου, ένα εκπληκτικό επίτευγμα!
Ο Φιντέλ ονόμασε το 1961 «έτος της εκπαίδευσης» σε ένα έθνος που πλήττονταν από μαζικό αναλφαβητισμό, καθώς οι περισσότεροι Κουβανοί δεν μπορούσαν να διαβάσουν ή να γράψουν. Ταξιαρχίες κατά του αλφαβητισμού αναπτύχθηκαν σε εθνικό επίπεδο αλλάζοντας τα πράγματα, διδάσκοντας σε μεγάλο βαθμό τον αγροτικό πληθυσμό της Κούβας ό, τι ποτέ δεν ήξεραν πριν. Μετά από λιγότερο από 12 μήνες, πάνω από 700.000 Κουβανοί ήταν εγγράμματοι, το ποσοστό σε εθνικό επίπεδο αλφαβητισμού αυξήθηκε σε περίπου 96%, ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα από οποιοδήποτε πρότυπο, χωρίς ταίρι οπουδήποτε στον κόσμο!
Στην Αμερική, το ένα τέταρτο των παιδιών που μεγαλώνουν είναι αναλφάβητα!
Είναι η μόνη ανεπτυγμένη χώρα όπου τα παιδιά της, σημερινή γενιά, οι έφηβοι και οι νέοι είναι λιγότερο μορφωμένοι από τις προηγούμενες. Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών που αντιμετωπίζουν δίκη σε δικαστήρια ανηλίκων είναι λειτουργικά αναλφάβητα.
Έτσι, είναι περισσότερο από το 60% των κρατουμένων στις φυλακές των ΗΠΑ.
Οι ελεύθερες κοινωνίες απαιτούν μορφωμένους πολίτες.
Οι ιδρυτές της Αμερικής πίστευαν ότι η μόρφωση ήταν διασφάλιση απέναντι στην απώλεια της ελευθερίας. O Τόμας Τζέφερσον είπε: «η διακυβέρνηση εκφυλίζεται όταν ο λαός εμπιστεύεται τους άρχοντες του λαού και μόνο. Οι ίδιοι οι άνθρωποι, ως εκ τούτου, είναι μόνο ασφαλείς θεματοφύλακές της. Και για να την καταστήσουν ασφαλή, το μυαλό τους πρέπει να βελτιωθεί ...»
Η δημόσια εκπαίδευση είναι ζωτικής σημασίας επειδή εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον - δίνοντας νόημα στο «Εμείς οι άνθρωποι.»
Ο πατέρας της αμερικανικής εκπαίδευσης Οράτιος Μαν (Horace Mann) είπε: «Το κοινό σχολείο είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη που έγινε ποτέ από τον άνθρωπο.»
Εννοούσε δημόσια,
όχι ιδιωτική εκπαίδευση με την ιεράρχηση των κερδών πάνω από τη διδασκαλία. Πίστευε ότι όλοι οι φοιτητές θα πρέπει να εκπαιδευτούν ισότιμα και υπεύθυνα.
Στην Αμερική σήμερα, όπου οι νέοι εκφοβίζονται, διώκονται και ελέγχονται, δεν διδάσκονται με τον τρόπο που τα παιδιά και οι νέοι διδασκόταν παλιότερα.
Δούλοι όσοι θέλουν να σπουδάσουν.
Η τριτοβάθμια εκπαίδευση ήταν προσιτή, εξαιρετικά φθηνή σε σχέση με τα σημερινά πρότυπα. Τα σπουδαστικά δάνεια δεν υπήρχαν - εκατομμύρια φοιτητές είναι σήμερα εγκλωβισμένοι στο χρέος - για μια ζωή. Γίνονται οι σύγχρονοι δούλοι.
Παλιά είχαν καθοριστεί υψηλά στάνταρ διδασκαλίας.
Τα παιδιά μάθαιναν τα βασικά, επιτρέποντάς τους να προχωρήσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση - αποκτώντας σημαντικά εφόδια για τη ζωή. Τα παιδιά σήμερα σε ολόκληρη την Αμερική δεν έχουν κανένα από τα πλεονεκτήματα που είχαν. Τα πράγματα σήμερα είναι πιο απογοητευτικά από οποιοδήποτε πρότυπο.
Τα δημόσια σχολεία των ΗΠΑ δεν διδάσκουν.
Είναι όργανα εκφοβισμού και ελέγχου. Παράγουν αγράμματους νέους, λειτουργικά αναλφάβητους, απροετοίμαστους για τον κόσμο των ενηλίκων στον οποίο πρόκειται να μπουν - οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν έναν εργατικό μεσαίωνα με μισθούς φτώχειας, με λίγα ή καθόλου οφέλη.
Δεν είναι απορίας άξιο το ότι πολλοί καταλήγουν στη φυλακή,
ως επί το πλείστον φτωχοί, μειονεκτούντες έγχρωμοι. Στις ΗΠΑ η κοινωνία αποσυντίθεται και κανείς δεν δίνει δεκάρα.
Στην Κούβα δίνεται μεγάλη προτεραιότητα στην εκπαίδευση, δωρεάν και στα υψηλότερα επίπεδα. Ο Φιντέλ τόνισε τη σημασία της επιτυχίας του αλφαβητισμού σε όλο το νησί, λέγοντας στις 22 Δεκεμβρίου, 1961: «Καμιά στιγμή δεν είναι πιο υπεύθυνη και συναρπαστική, καμία στιγμή περισσότερο γεμάτη υπερηφάνεια και δόξα από αυτήν, στην οποία έχουν ηττηθεί τεσσεράμισι αιώνες άγνοιας».
«Όταν είπαμε ότι θα εξαλείψουμε τον αναλφαβητισμό σε ένα μόνο χρόνο, φάνηκε μια απερίσκεπτη δήλωση. Φαινόταν αδύνατο. Μόνο μια χώρα στην σοσιαλιστική επανάσταση θα ήταν σε θέση να αναπτύξει την προσπάθεια και την ενέργεια που χρειάζεται για να πραγματοποιήσει μια τέτοια γιγαντιαία αποστολή.»
Η παιδεία για όλους τους Κουβανούς ήταν ένα από τα μνημειώδη επιτεύγματά του.
Πραγματικά υπηρέτησε τη χώρα του και ολόκληρο τον κόσμο, ήταν ένας από τους αληθινούς γίγαντες της εποχής μας. Είναι αναντικατάστατος στις καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων, αιώνιος Comandante της Κούβας.
Άφησε αξιοσημείωτη την κληρονομιά του, ώστε να αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου