Είμαι περήφανη από την ημέρα που κατάλαβα ότι αντιμετωπίζουμε ανθρώπους, όχι ασθενείς

Από τη Mariana Góngora*

Αυτή η σημαία που βλέπετε στο βάθος είναι της Κούβας.

Είναι η χώρα που με έκανε γιατρό.

Θέλετε να σας πω ένα ανέκδοτο; Όταν έφυγα από την Κούβα, με το πτυχίο στο χέρι, συνειδητοποίησα ότι δεν ήξερα 2 σημαντικά πράγματα για να ασκήσω ιατρική εδώ:

1) Δεν ήξερα πώς να συμπληρώσω μια συνταγή όπου ο ασθενής προπληρώνει το φάρμακο και
2) Όταν ένας ασθενής ήρθε και μου είπε «Παίρνω glucophage (φάρμακο για το σακχαρώδη διαβήτη - με δραστική ουσία τη μετφορμίνη)», δεν ήξερα σε ποιο φάρμακο αναφερόταν, γιατί δεν ήξερα όλες τις εμπορικές ονομασίες...

Έμαθα γρήγορα, αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ την αίσθηση ότι έχω τους πρώτους ασθενείς μπροστά μου και δε γνωρίζω αυτά τα πράγματα. Χρησιμοποίησα πολύ το Google τότε.

Σήμερα όλοι επικρίνουν την Κούβα ότι στέλνει μια «αποστολή» (όπως λένε εκεί) γιατρών για να συνεργαστούν με τους γιατρούς της Αργεντινής σε αυτήν την πανδημία του COVID-19, και τους καταλαβαίνω, ορκίζομαι ότι τους καταλαβαίνω...

Καταλαβαίνω ότι αμφιβάλλουν για την καραντίνα, για το κλείσιμο των σχολείων, για την εγγραφή των παιδιών στα σχολεία, για το πώς θα μαζέψουν χρήματα χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να πάνε στις δουλειές τους, για την καθοδήγηση των Κουβανών γιατρών που πήγαν σε όλα τα μέρη του κόσμου, για τον Αλμπέρτο, για την Κριστίνα, για τον Φιντέλ, για τον κομμουνισμό, το σοσιαλισμό, ο το λαϊκισμό ...

Καταλαβαίνω ότι δεν θέλουν να μας δεχθούν, καταλαβαίνω ότι δεν θέλουν να συνεργαστούν μαζί μας, καταλαβαίνω ότι δεν τους αρέσουν οι Κουβανοί, καταλαβαίνω ...

Καταλαβαίνω ... καταλαβαίνω ... καταλαβαίνω τα πάντα.

Αλλά ξέρετε κάτι; Βαριέμαι με αυτό. Κουράστηκα να έχω ενσυναίσθηση. Από όσο γνωρίζω, κανένας μας δεν έχει το επώνυμο «Swiss Medical». Λοιπόν, αγάπη μου, κατεβαίνω από το άλογο της αριστοκρατίας και ταξιδεύω με γαϊδουράκι.

Εγώ, είμαι εδώ, στη φωτογραφία, σε μια από τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου, σε ένα από τα πιο όμορφα μέρη του πλανήτη.

Είμαι περήφανη από την ημέρα που κατάλαβα ότι αντιμετωπίζω ανθρώπους, όχι ασθενείς.

Υπερήφανη για όλα όσα έλαβα από αυτό το μικρό νησί στη μέση της Καραϊβικής Θάλασσας.

Υπερήφανη για την Κούβα, για τον Φιντέλ και για τον τεράστιο «στρατό» από λευκές ποδιές που μόνο ο Μεγάλος Διοικητής (σ.σ. εννοεί τον Φιντέλ) γνώριζε πώς να συγκεντρώσει.

*Κουβανή γιατρός που συμμετέχει σε μπριγάδες ιατρικής βοήθειας