Το «τρένο της τιμής»

Οι πρόσφυγες δεν είναι άμαχοι για να τους προστατέψετε; 
Μήπως εσείς τους δημιουργήσατε; 
Τους αναγνωρίσατε; 
Τους διχάσατε; 
Τους εκμεταλλευτήκατε;
Ή τέλειωσαν τα τόμαχοκ; 
Τομαχέψτε τους κι αυτούς λοιπόν.
Το κύμα των προσφύγων από τη Βόρεια Αφρική που τυλίχθηκε στις επαναστάσεις και τους πολέμους, οδήγησε σε ένα σημαντικό διπλωματικό σκάνδαλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Γαλλία αποφάσισε να σταματήσει τις αμαξοστοιχίες που κινούνται από την Ιταλία, προκειμένου να μην καταστεί δυνατή η ροή των παράνομων μεταναστών στη χώρα. Η Γερμανία σκέφτεται να κάνει το ίδιο πράγμα.
Αυτή η ιστορία θα συνεχιστεί για μήνες. Μετά τα γεγονότα στην Τυνησία, την Αίγυπτο και τη Λιβύη το μικρό ιταλικό νησί η Λαμπεντούσα έγινε το κέντρο των αράβων προσφύγων. Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες μετανάστες από την Τυνησία, μιλούν άπταιστα γαλλικά. Πολλοί από αυτούς έχουν συγγενείς στη Γαλλία, ως εκ τούτου η χώρα αυτή ήταν ο τελικός προορισμός για αυτούς και όχι η Ιταλία.

Το αποτέλεσμα της "ανθρωπιστικής" βοήθειας ΕΕ & ΗΠΑ.

Οι ιταλικές αρχές έχουν επανειλημμένως προειδοποιήσει για την ανθρωπιστική καταστροφή στη Λαμπεντούζα, αλλά οι Ευρωπαίοι ομολόγοί τους σε καμία περίπτωση δεν βιάστηκαν να βοηθήσουν.
Προφανώς ενοχλήθηκαν με την εισροή προσφύγων από τη Βόρεια Αφρική. Αλλά και από την απόφαση της  Ρώμης πριν από λίγες εβδομάδες για την έκδοση προσωρινών αδειών παραμονής για τους Τυνήσιους που επιθυμούν να μετεγκατασταθούν σε άλλες χώρες. Τα έγγραφα αυτά θα τους επέτρεπαν να διακινούνται ελεύθερα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με άλλα λόγια, χρησιμοποιώντας τα εν λόγω μέτρα Ιταλοί αποφάσισαν να εξαγάγουν τα "ανεπιθύμητα στοιχεία" σε γειτονικές χώρες.

Στις 17 Απριλίου μια ομάδα προσφύγων της Τυνησίας, η οποία συνοδεύεται από ευρωπαίους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επρόκειτο να επιβιβαστούν σε ένα τρένο στην Ιταλία και να κινηθούν προς τη Μασσαλία. Το τρένο προσωρινά ονομάστηκε το «τρένο της τιμής». Ωστόσο, η κίνηση από την ιταλική συνοριακή πόλη της Ventimiglia προς τη γαλλική πλευρά δεν πραγματοποιήθηκε. Η Νομαρχία στο γαλλικό διαμέρισμα Alpes-Maritimes σταμάτισε όλα τα τρένα από την Ιταλία προς την Μασσαλία.
Η απόφαση των τοπικών αρχών θα μπορούσε να ακυρωθεί από το Παρίσι, αλλά δεν έγινε. Οι Γάλλοι αξιωματούχοι αναφέρονταν σε μέτρα ασφαλείας. Πράγματι, οι διαμαρτυρίες των προσφύγων που ήθελαν να πάνε στη Γαλλία δημιούργησαν ένταση. Η κατάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ventimiglia. Υποστηρίζονται από Ιταλούς και Γάλλους υπερασπιστές. Η ιταλική και η γαλλική αστυνομία είναι μαζί και ανεπιτυχώς προσπαθούν να ηρεμήσουν τους μετανάστες.
Τα Υπουργεία Εξωτερικών των δύο χωρών αντήλλαξαν δηλώσεις. Οι Γάλλοι εμφανίζουν την στάση τους σαν «μέτρα ασφαλείας», κάτι που εξαγρίωσε τους ιταλούς συναδέλφους τους. Ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών έστειλε ένα σημείωμα διαμαρτυρίας στο Παρίσι. Ο επικεφαλής του ιταλικού υπουργείου Εσωτερικών Ρομπέρτο Μαρόνι εξέφρασε την οργή του επίσης. "Οι ενέργειες αυτές είναι παράνομες και παραβιάζουν τις θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ", δήλωσε, αναφερόμενος στο γεγονός ότι η παρεμπόδιση των αμαξοστοιχιών παραβιάζει τη συμφωνία περί της ελεύθερης κυκλοφορίας του Σένγκεν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σύμφωνα με τον Μαρόνι, η ιστορία των προσφύγων έχει δείξει ότι δεν υπάρχει αλληλεγγύη εντός της ΕΕ και θα έπρεπε να αναζητηθεί μια συμβιβαστική λύση κατά τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ στις 26 Απριλίου. Εάν δεν βρεθεί ένας συμβιβασμός, η Ιταλία θα είναι έτοιμη να επιστρέψει τους πρόσφυγες στην Αφρική. Ο Ιταλός υπουργός προειδοποίησε ότι κατά τις επόμενες ημέρες, η χώρα θα προχωρήσει σε δυναμική επιστροφή των προσφύγων.
Εν τω μεταξύ, η τρίτη «κολοσσός» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γερμανία, μπορεί να αναμειχθεί στη διαφορά της Ιταλίας και της Γαλλίας. Οι Γερμανοί και οι Γάλλοι ήταν έντονα ενάντια στα σχέδια της Ιταλίας για την έκδοση των προσφύγων, ή να επιτρέπουν την ελεύθερη κυκλοφορία τους εντός του χώρου της Σένγκεν. Το Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, κατέστησε σαφές ότι είναι έτοιμο να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια στη Βόρεια Αφρική, αλλά δεν ήταν πρόθυμο να δει Τυνήσιους, ή Αιγύπτιους ή και Λίβυους στο έδαφος της Γερμανίας.
Αξιωματούχοι της Βαυαρίας είχαν ακόμη μια πιο σκληρή αντίδραση στην ιδέα των Ιταλών. Έχουν απειλήσει να εισαγάγουν συνοριακούς ελέγχους στα σύνορα με την Αυστρία (η Ιταλία δεν έχει σύνορα με τη Γερμανία) αν οι ιταλικές αρχές δεν επανεξετάσουν την απόφασή τους. Ο υπουργός Εσωτερικών της Βαυαρίας κ. Joachim Herrmann, δήλωσε ότι δεν θα ανεχθεί το γεγονός ότι η ιταλική κυβέρνηση θα δηλώσει απλώς τους πρόσφυγες από την Τυνησία σαν τουρίστες και θα τους στείλει σε άλλες χώρες.
Το Γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών απηύθυνε στον  Ιταλό πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι επιστολή, καλώντας την Ιταλία να μην μεταβιβάσει την ευθύνη για τους πρόσφυγες προς τους ομολόγους της σε ολόκληρη την ΕΕ. Είπαν ότι η Ιταλία είχε ένα ισχυρό ναυτικό και ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει τους λαθρομετανάστες. Πρόσθεσαν ότι η Ιταλία ήταν αρκετά μεγάλη ώστε να δεχτεί 23 χιλιάδες Αράβες πρόσφυγες στο έδαφός της.
Σε γενικές γραμμές, η κατάσταση θυμίζει πολιτικό πινγκ-πονγκ. Κάθε ένας από τους πυλώνες της ΕΕ  μετατοπίζει την ευθύνη στους άλλους. Η Ιταλία έχει την κακή τύχη να είναι η πλησιέστερη προς τη Βόρεια Αφρική. Η Γαλλία σαφώς προσπαθεί με κάποιο τρόπο να πάρει άφεση αμαρτιών γιατί ήδη δέχεται εκατομμύρια Αράβων στο έδαφός της. Τα νέα κύματα των μεταναστών μπορεί να υποσκάψουν τα θεμέλια της χώρας και να περιπλέξουν την κοινωνικοοικονομική κατάσταση. Η Γερμανία έχει επίσης πολλούς μετανάστες και θέλει να μείνει μακριά από αυτούς τους «μπελάδες».
Μαζί μπορεί να κατηγορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας οι ηγέτες απλώς σιωπούν. Αυτό δείχνει την πλήρη αδυναμία της ΕΕ να επιλύσει τη διαφορά ανάμεσα στις χώρες - μέλη της. Για τα προβλήματα των Αράβων προσφύγων, κανένας λόγος. Εν τω μεταξύ, η ιστορία με τους πρόσφυγες θέτει ήδη σε κίνδυνο δύο από τους πυλώνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Τα ανοιχτά σύνορα και την  ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.
Η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται. Αν τώρα μιλάμε κυρίως για τους πρόσφυγες από την Τυνησία, το δεύτερο κύμα θα είναι από την Αίγυπτο και το κύμα από τη Λιβύη είναι αναμενόμενο. Η προσφυγική κρίση εγείρει ερωτήματα για το πόσο ικανή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση να επιβιώσει στη σημερινή της μορφή. Ο επικεφαλής του ιταλικού υπουργείου Εσωτερικών Ρομπέρτο Μαρόνι προειδοποίησε ότι είναι λογικό να σκεφτεί αν η Ιταλία θα πρέπει να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι δεν λαμβάνει την υποστήριξή της στην αντιμετώπιση του προβλήματος των παράνομων μεταναστών.
Η κατάσταση είναι πραγματικά περίπλοκη και είναι μια σοβαρή δοκιμασία της αλληλεγγύης για τις χώρες-μέλη της ΕΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέστησε την προσοχή σε αυτήν. Πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους πρόσφυγες στην ερώτηση αν είναι πολιτικοί πρόσφυγες, δήλωσαν οικονομικοί μετανάστες που προσπαθούν να ξεφύγουν από την αναταραχή των χρηματοπιστωτικών αγορών. Δεν έκαναν αιτήσεις για χορήγηση πολιτικού άσυλου και ήρθαν στην Ιταλία από την Τυνησία.
Έτσι, η σημερινή ημερήσια διάταξη περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός περιοριστικού καθεστώτος σε σχέση με αυτά τα άτομα. Το ζήτημα αυτό τέθηκε στη συζήτηση, αλλά μέχρι στιγμής, για αντικειμενικούς λόγους, απόφαση δεν υπάρχει.
Όσον αφορά την ΕΕ, η θέση της είναι σκληρή, αλλά κατανοητή. Η Γερμανία και η Γαλλία δεν θέλουν μια πληθώρα παράνομων  μεταναστών σε ολόκληρη την ΕΕ. Επιπλέον, κάθε μία από αυτές τις χώρες έχει περισσότερους μετανάστες από την Ιταλία.
Είναι δύσκολο να πούμε ποιος έχει δίκιο σε αυτή τη διαμάχη η Ιταλία ή η Γαλλία. Το βέβαιο είναι ότι η Γαλλία πήγαινε γυρεύοντας. Όσον αφορά το τελευταίο, η απαγόρευση των ταξιδιών με τρένο των μεταναστών, δεν θα σώσει την κατάσταση. Ακόμη και αν η Γαλλία εγκαταστήσει ελέγχους στα σύνορα, σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ, μπορεί να είναι μόνο προσωρινοί και επιπλέον, θα πρέπει να υπαγορεύονται από καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Η Ιταλία είναι πλέον σε διαπραγματεύσεις με την Τυνησία να στείλει πίσω τους πολίτες της τελευταίας. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα αυτών των μέτρων για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης χωρίς χρηματοδότηση από άλλα μέλη της ΕΕ είναι εξαιρετικά αμφίβολη.
Αυτό είναι ένα από τα ζητήματα που είναι πιθανό να συζητηθούν από τα μέρη, τον Απρίλιο και τον Ιούνιο. Το πρόβλημα των παράνομων μεταναστών θα είναι το κεντρικό θέμα της συνόδου κορυφής της ΕΕ τον Ιούνιο. Ίσως τα μέρη θα αποφασίσουν για την ενίσχυση της υποστήριξης προς τον οργανισμό FRONTEX που ασχολείται με τον έλεγχο των συνόρων.
Φυσικά, το ζήτημα της Μάλτας που πάσχει από μια εισροή των μεταναστών δεν είναι λιγότερο από ό, τι στην Ιταλία, θα συζητηθεί επίσης. Δεν αποκλείεται ότι οι πολιτικοί πρόσφυγες θα μπορούσε να τοποθετηθούν σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Όμως, η διαδικασία αυτή μπορεί να είναι μόνο προαιρετική.
Ωστόσο, το πρόβλημα δεν είναι μόνο πώς να κάνουν τις χώρες της ΕΕ να δέχονται πρόσφυγες. Το πιο δύσκολο ερώτημα είναι πώς να ανακουφίσουν τα δεινά των χωρών της Μεσογείου, κυρίως από την εισροή των παρανόμων, με αποτέλεσμα να μην φέρει αυτό το βάρος μόνη της η ΕΕ. Τα συναισθήματα των Ιταλών και Μάλτας είναι κατανοητά. Από αυτή την άποψη, μια σημαντική αναθεώρηση της νομοθεσίας της ΕΕ είναι στην ημερήσια διάταξη.
Η ΕΕ είναι τώρα αντιμέτωπη με μια πολύ σοβαρή πρόκληση. Βεβαίως, η δήλωση του Ρομπέρτο Μαρόνι δεν πρέπει να θεωρείται ως απόδειξη της κατάρρευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, το μέλλον της ΕΕ εξαρτάται από την επίλυση των σημερινών προβλημάτων που η ίδια δημιούργησε. Θα υποστούν ακόμη μεγαλύτερη κρίση, ή είναι σε θέση να βρουν κοινό έδαφος για να φέρουν την ΕΕ σε μια νέα αφετηρία για την ανάπτυξη;
Τα γεγονότα στη Βόρεια Αφρική απέδειξαν ότι η ΕΕ απέτυχε στην μεσογειακή πολιτική της, ως αποτέλεσμα της οποίας χώρες όπως η Μάλτα, Ελλάδα και η Ιταλία πρέπει να αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες δυσκολίες.