Η κόρη του διάσημου όγδοου πρωταθλητή κόσμου στο σκάκι Μιχαήλ Ταλ, εξέφρασε τη θέση της σχετικά με τον πατέρα της.
.
.
«Σκεφτόμουν, γράψε το εδώ ή μην το γράφεις. Αλλά, νομίζω ότι είναι απαραίτητο να γραφτεί κάτι σαν μια γενική ιδέα Λίγα λόγια για τη στάση του πατέρα μου ως προς την πολιτική και την προδοσία».
.
Ο μπαμπάς ήταν πατριώτης. Μέχρι το μεδούλι - το μυελό των οστών του. Περισσότερο από μία φορά του ζητήθηκε να φύγει. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη. Η ίδια η Γκόλντα Μέιρ του πρόσφερε με όλες ανέσεις να παραμείνει στο Ισραήλ. Χρήματα, φήμη ... Αλλά για τον μπαμπά δεν υπήρχε τέτοια επιλογή. Παρά το γεγονός ότι το σύστημα (ΕΣΣΔ) τον πίεζε, ο μπαμπάς ποτέ δεν έγραψε καταγγελίες. Μερικές φορές δεν του δόθηκε θεώρηση για το εξωτερικό, μερικές φορές σταμάτησε έξω από το αεροπλάνο. [...] Αλλά ποτέ δεν πότισε δηλητήριο για την πατρίδα του, την ΕΣΣΔ. Ποτέ δε συνέβη, ούτε ακόμη και στις σκέψεις του να την προδώσει. Έτσι, που τώρα γίνεται από μερικούς. Με την ευκαιρία, θυμήθηκα την επωδό που πολύ συχνά ακούμε.
Δηλαδή με τη βαλίτσα - σταθμός - Σιβηρία. Ναι, η οικογένεια του πατέρα μου αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στη Σιβηρία. Όχι από τις ρωσικές δυνάμεις, αλλά από τους Ναζί το 1941. Πήρε το τελευταίο τρένο κι έφυγε.
Και για την Σιβηρία άκουσα από τον πατέρα μόνο καλά λόγια!
.
.
Και το τελευταίο. Ο μπαμπάς αγάπησε την πατρίδα του. Τη Ρίγα. Αλλά του άρεσε η Ρίγα, η Σοβιετική Ρίγα. Τώρα δεν είναι πολιτικά Σοβιετική, έχει όμως πνευματικές αξίες, τις οποίες τώρα κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια να καταπνίξει. Και ο μπαμπάς δεν θα μπορούσε να αντέξει αυτή την πορεία.
.
 |
| Με τον μπαμπά... |
.
 |
| Η Zhanna Tal |
«Σκεφτόμουν, γράψε το εδώ ή μην το γράφεις. Αλλά, νομίζω ότι είναι απαραίτητο να γραφτεί κάτι σαν μια γενική ιδέα Λίγα λόγια για τη στάση του πατέρα μου ως προς την πολιτική και την προδοσία».
.
 |
| Ο Ταλ στις δόξες του! Ο μοναδικής ευφυίας σκακιστής που κρεμούσε όλα τα κομμάτια στην παρτίδα. O Ταλ ήταν μια από τις μεγαλύτερες μεγαλοφυΐες στην καταγεγραμμένη ιστορία του σκακιού σε ό, τι αφορά στην επίθεση. Το επιθετικό του στυλ συνίστατο στους όμορφους συνδυασμούς του, όπου η αληθινή φύση των θέσεων κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του ήταν αδύνατο να προβλεφθεί από τους αντιπάλους του. |
Ο μπαμπάς ήταν πατριώτης. Μέχρι το μεδούλι - το μυελό των οστών του. Περισσότερο από μία φορά του ζητήθηκε να φύγει. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη. Η ίδια η Γκόλντα Μέιρ του πρόσφερε με όλες ανέσεις να παραμείνει στο Ισραήλ. Χρήματα, φήμη ... Αλλά για τον μπαμπά δεν υπήρχε τέτοια επιλογή. Παρά το γεγονός ότι το σύστημα (ΕΣΣΔ) τον πίεζε, ο μπαμπάς ποτέ δεν έγραψε καταγγελίες. Μερικές φορές δεν του δόθηκε θεώρηση για το εξωτερικό, μερικές φορές σταμάτησε έξω από το αεροπλάνο. [...] Αλλά ποτέ δεν πότισε δηλητήριο για την πατρίδα του, την ΕΣΣΔ. Ποτέ δε συνέβη, ούτε ακόμη και στις σκέψεις του να την προδώσει. Έτσι, που τώρα γίνεται από μερικούς. Με την ευκαιρία, θυμήθηκα την επωδό που πολύ συχνά ακούμε.
Δηλαδή με τη βαλίτσα - σταθμός - Σιβηρία. Ναι, η οικογένεια του πατέρα μου αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στη Σιβηρία. Όχι από τις ρωσικές δυνάμεις, αλλά από τους Ναζί το 1941. Πήρε το τελευταίο τρένο κι έφυγε.
Και για την Σιβηρία άκουσα από τον πατέρα μόνο καλά λόγια!
.
.
Και το τελευταίο. Ο μπαμπάς αγάπησε την πατρίδα του. Τη Ρίγα. Αλλά του άρεσε η Ρίγα, η Σοβιετική Ρίγα. Τώρα δεν είναι πολιτικά Σοβιετική, έχει όμως πνευματικές αξίες, τις οποίες τώρα κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια να καταπνίξει. Και ο μπαμπάς δεν θα μπορούσε να αντέξει αυτή την πορεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου