Η Γαλλία το Σάββατο πέρασε στην "Πράξη №14". Διαμαρτυρίες των «κίτρινων γιλέκων» ξανά.
Παρά τις εκκλήσεις των αρχών να σταματήσουν να διαμαρτύρονται, οι διαμαρτυρίες δεν σταματούν. Αυτό το Σάββατο δεν αποτέλεσε εξαίρεση, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι σε όλη τη Γαλλία βγήκαν ξανά στους δρόμους με απαιτήσεις για παραίτηση του Μακρόν, αναθεώρηση της εργατικής νομοθεσίας και αλλαγή της οικονομικής πολιτικής.
----
14 εβδομάδες διαμαρτυριών σε ένα βίντεο.
Δεν πρόκειται για τη Βενεζουέλα, αυτή είναι η Γαλλία. Πολύ καλό βίντεο.
Περίπου 70 χιλιάδες πάνοπλοι της αστυνομίας σε όλη τη Γαλλία στάλθηκαν για να εξουδετερώσουν τις ταραχές. Ως αποτέλεσμα της «δημοκρατίας τους» - και πάλι, δεκάδες κρατούμενοι και θύματα.
Ήδη το γνωστό σενάριο που δεν έχει αλλάξει για μεγάλο χρονικό διάστημα...
Ένα ποτάμι στέκεται ανάμεσά τους, και οι δύο με το ύφος του στιλ «Ποιος θα δώσει πρώτος.»
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει άμεσος διάλογος μεταξύ των μερών, δεν υπάρχει ούτε η προοπτική τερματισμού των διαμαρτυριών, αν και ο επίσημος Τύπος προσπαθεί να ισχυριστεί ότι η Γαλλία είναι κουρασμένη από όλα αυτά και δεν υποστηρίζει τα «κίτρινα γιλέκα», οι διαδηλωτές λένε ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο - η Γαλλία είναι κουρασμένη από τον Μακρόν και αν τα «γιλέκα» δεν υποστηρίζονταν από τους πολίτες της Γαλλίας, οι διαμαρτυρίες θα είχαν ξεθωριάσει πολύ καιρό από μόνες τους.
Έτσι συνεχίζουν...
Οι συζητήσεις σε εθνικό επίπεδο, σχετικά με το γεγονός ότι είχαν εκφυλιστεί και δεν μπορούσαν να διαδραματίσουν τον ρόλο τους «αφήνοντας τον αέρα έξω από το σφυρίχτρα» ήταν ένα πράγμα που ο Μακρόν βασιζόταν και δεν έγινε.
Τώρα όμως πρέπει να επινοήσουν γρήγορα κάτι άλλο, αφού οι αντίπαλοι είναι ακόμα στερημένοι από την πολιτική πρωτοπορία και αντιπροσωπεύουν μια τεράστια κατακερματισμένη μάζα, στην οποία μπορεί κανείς να συναντήσει τόσο την άκρα αριστερά όσο και την άκρα δεξιά, και η πλειοψηφία βασίζεται σε λευκούς Γάλλους εργάτες.
Καθώς η δυσαρέσκειά τους είναι συστημική, θέτει την ωρολογιακή βόμβα στο πλαίσιο του καθεστώτος Μακρόν, και ίσος του καπιταλιστικού, ειδικά αν αυτό το κίνημα αποχτήσει πολιτική πρωτοπορία.
Η Γαλλία θα είναι μια ελεύθερη χώρα, που θα βάζει ιδέες και σε άλλες χώρες
.
====
Παρά τις εκκλήσεις των αρχών να σταματήσουν να διαμαρτύρονται, οι διαμαρτυρίες δεν σταματούν. Αυτό το Σάββατο δεν αποτέλεσε εξαίρεση, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι σε όλη τη Γαλλία βγήκαν ξανά στους δρόμους με απαιτήσεις για παραίτηση του Μακρόν, αναθεώρηση της εργατικής νομοθεσίας και αλλαγή της οικονομικής πολιτικής.----
14 εβδομάδες διαμαρτυριών σε ένα βίντεο.
Δεν πρόκειται για τη Βενεζουέλα, αυτή είναι η Γαλλία. Πολύ καλό βίντεο.
Περίπου 70 χιλιάδες πάνοπλοι της αστυνομίας σε όλη τη Γαλλία στάλθηκαν για να εξουδετερώσουν τις ταραχές. Ως αποτέλεσμα της «δημοκρατίας τους» - και πάλι, δεκάδες κρατούμενοι και θύματα.
Ήδη το γνωστό σενάριο που δεν έχει αλλάξει για μεγάλο χρονικό διάστημα...
Ένα ποτάμι στέκεται ανάμεσά τους, και οι δύο με το ύφος του στιλ «Ποιος θα δώσει πρώτος.»
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει άμεσος διάλογος μεταξύ των μερών, δεν υπάρχει ούτε η προοπτική τερματισμού των διαμαρτυριών, αν και ο επίσημος Τύπος προσπαθεί να ισχυριστεί ότι η Γαλλία είναι κουρασμένη από όλα αυτά και δεν υποστηρίζει τα «κίτρινα γιλέκα», οι διαδηλωτές λένε ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο - η Γαλλία είναι κουρασμένη από τον Μακρόν και αν τα «γιλέκα» δεν υποστηρίζονταν από τους πολίτες της Γαλλίας, οι διαμαρτυρίες θα είχαν ξεθωριάσει πολύ καιρό από μόνες τους.
Έτσι συνεχίζουν...
Οι συζητήσεις σε εθνικό επίπεδο, σχετικά με το γεγονός ότι είχαν εκφυλιστεί και δεν μπορούσαν να διαδραματίσουν τον ρόλο τους «αφήνοντας τον αέρα έξω από το σφυρίχτρα» ήταν ένα πράγμα που ο Μακρόν βασιζόταν και δεν έγινε.
Τώρα όμως πρέπει να επινοήσουν γρήγορα κάτι άλλο, αφού οι αντίπαλοι είναι ακόμα στερημένοι από την πολιτική πρωτοπορία και αντιπροσωπεύουν μια τεράστια κατακερματισμένη μάζα, στην οποία μπορεί κανείς να συναντήσει τόσο την άκρα αριστερά όσο και την άκρα δεξιά, και η πλειοψηφία βασίζεται σε λευκούς Γάλλους εργάτες.
Καθώς η δυσαρέσκειά τους είναι συστημική, θέτει την ωρολογιακή βόμβα στο πλαίσιο του καθεστώτος Μακρόν, και ίσος του καπιταλιστικού, ειδικά αν αυτό το κίνημα αποχτήσει πολιτική πρωτοπορία.
Η Γαλλία θα είναι μια ελεύθερη χώρα, που θα βάζει ιδέες και σε άλλες χώρες
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου