Κύπρος η μεγάλη κλοπή

Η Κύπρος είναι μικρή. Ο πληθυσμός της είναι περίπου ένα εκατομμύριο. Το ΑΕΠ της είναι πολύ μικρό σε σχέση με τα δυτικά πρότυπα. Είναι το 0,2% της οικονομίας της Ευρώπης. Είναι εγκλωβισμένη κάτω από τους κανόνες του ζουρλομανδύα της Ευρωζώνης .

Η ΕΕ της επιβάλει μια οικονομική τυραννία.
Ανόμοιες χώρες πατρονάρουν το νομισματικό και φορολογικό έλεγχό της. Με αυτόν τον τρόπο το νησί στερείται αποτελεσματικών τρόπων για την καταπολέμηση της ύφεσης.

Δεν μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμά της για να κάνει πιο ανταγωνιστικές τις εξαγωγές. Δεν μπορεί να τυπώσει χρήματα ελεύθερα. Δεν μπορεί να ξοδεύει.

Το ευρώ επιβάλλει ένα άδικο αλλά και ατελέσφορο σύστημα.
Είναι μια ελαφρόμυαλη ιδέα, που είναι καταδικασμένη να αποτύχει.



Πριν από το 1998, η εισαγωγή στο ευρώ, μιάς ή περισσότερων αδύναμων χωρών της Ευρώπης θα αντιμετώπιζε αύξηση των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού, πρόβλημα στην οικονομία, καθώς και ένα φαύλο κύκλο από τον οποίο δεν υπάρχει διαφυγή χωρίς βοήθεια.

Όταν συμβαίνει αυτό, η ενδιαφερόμενη χώρα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της χρεοκοπίας.

Το 1979, ιδρύθηκε ο Μηχανισμός Συναλλαγματικών Ισοτιμιών Ευρώπης (ΜΣΙ). Είναι μέρος του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος (ΕΝΣ). Είχε ως στόχο να προωθήσει στην ΕΟΚ την ευρωπαϊκή νομισματική μονάδα (ECU).

Ο ΜΣΙ ποτέ δεν λειτούργησε. Και το ECU απέτυχε.
Κεντρική θέση είναι ότι ο ΜΣΙ και η ΟΝΕ (Οικονομική και Νομισματική Ένωση, ο μηχανισμός που έφερε τελικά το ευρώ σε τεχνική ύπαρξη) είναι όχι μόνο αναποτελεσματικός αλλά και αντιδημοκρατικός: κινδυνεύει όχι μόνο ο πλούτος μας, αλλά για η ελευθερία μας και, τελικά, η ειρήνη.

Όπως θα δούμε, στη Γαλλία, 
το μακρύ χέρι του αυταρχικού κράτους πίεσε αντιφρονούντες οικονομολόγους και τραπεζίτες, προώθησε χρηματοδοτικά προγράμματα ενημέρωσης σε διεθνή τηλεοπτικά κανάλια, απείλησε ασφάλειες ότι θα χάσουν τη δουλειά τους, εφόσον αμφισβητήσουν την επίσημη οικονομική γραμμή και χρησιμοποίησε ξεδιάντροπα κρατικές, ακόμα και ιδιωτικές τράπεζες σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα των μετόχων τους και του κοινωνικού δικαίου, ώστε να υποστηρίξει την κεντρική πολιτική του γραμμή.

Οι οικονομικοί ιθύνοντες στην Ευρώπη οργάνωσαν κυριολεκτικά εκατοντάδες συνέδρια και σεμινάρια στα οποία κλήθηκαν να συμμετάσχουν μόνο κομφορμιστές ομιλητές, αλλά και τα "ερευνητικά" προγράμματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής χρηματοδότησαν μεγάλο αριθμό οικονομικών μελετών που θα έδιναν τα κατάλληλα αποτελέσματα από τους γνωστούς πιστούς ακολούθους τους.

Με άλλα λόγια, ένα σύστημα καταδικασμένο να αποτύχει δόλια αναδιοργανώθηκε για να γίνει εφαρμόσιμο.

Η Ευρώπη είναι κατεχόμενα εδάφη των καπιταλιστών. Έτσι είναι και η Αμερική. Η χρηματοδότηση είναι ένας νέος τρόπος πολέμου. Οι τραπεζικοί γίγαντες βρίσκονται στο απυρόβλητο.

Οι οικονομίες καλουπώνονται με σκοπό το κέρδος. Κοινότητες γίνονται απόβλητα. Οι απλοί άνθρωποι γίνονται φτωχοί, περιθωριοποιημένοι.

Οι διεφθαρμένες κυβερνήσεις συμφωνούν με όλα αυτά, οι τραπεζίτες τις ελέγχουν. Οι καπιταλιστές είναι πιο ισχυροί από τους τακτικούς εθνικούς στρατούς. Προκαλούν μεγαλύτερη ζημιά. Είναι ένα σύστημα αλληλουχίας, άρρωστο, λειτουργεί και αναπαράγεται όπως ο καρκίνος.

Το τραπεζικό κεφάλαιο κυριαρχεί με την δύναμη του χρήματος. Είναι εξαιρετικά καταστροφικό για τους λαούς, οσμώνεται με τις άλλες μορφές κεφαλαίου: εφοπλιστικό κλπ. και φορτώνει το αδιέξοδο και την κρίση στους λαούς. Εξασφαλίζει δυσανάλογο ακόμα και για τον καπιταλισμό, προσωπικό πλουτισμό. Η συνύπαρξη με τη δημοκρατία είναι πλέον αδύνατη.

Οι τραπεζίτες κρατούν τα έθνη ομήρους. Προκαλούν κρίσεις, καταστροφές. Δημιουργούν την μαζική πτώχευση, την υψηλή ανεργία, την νεο-δουλοπαροικία, και την ανθρώπινη δυστυχία.

Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αποφευχθεί μια τελική κατάρρευση ενός φράγματος που επέφερε η πιστωτική επέκταση. Η εναλλακτική λύση είναι μόνο η ολοκληρωτική καταστροφή του κράτους και του νομισματικού συστήματος που εμπλέκεται.

Η Ελλάδα είναι ένα αποτυχημένο κράτος. Λεηλατείται ο λαός της με σκοπό το κέρδος. Είναι μια χώρα ζόμπι. Αναμένει να γραφτεί η νεκρολογία της. Η Νότια Ευρώπη είναι προβληματισμένη. Καταρρέει. Αντιμετωπίζει παρατεταμένη κατάθλιψη.

Η Κύπρος κάνει τώρα πρωτοσέλιδα. Είναι προβληματισμένη. Ήταν έτσι για μήνες. Τον περασμένο Ιούνιο, οι Moody΄s και Standard & Poors υποβάθμισαν το χρέος της σε junk. Είναι πρακτικά άχρηστη.

Υπάρχουν συνθήκες κατάθλιψης και οργής. Η οικονομική παραγωγή συρρικνώνεται. Οι τράπεζες είναι προβληματικές. Η “λύση” της τρόικας είναι η μεγάλη κλοπή. Θέλει να φορολογήσει τους τραπεζικούς λογαριασμούς απλών Κυπρίων.

Αν εγκριθεί νομοθετικά, οι λογαριασμοί ταμιευτηρίου πάνω από 100.000 ευρώ θα φορολογούνται με 9,9% φόρο. Οι μικροί καταθέτες αντιμετωπίζουν κλοπή 6,75%. Είναι μια εφάπαξ εισφορά. Οι κυρίαρχοι κάτοχοι χρέους και οι άλλοι επενδυτές απαλλάσσονται.

Είναι η λύση της τρόικας (ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ). Η υπερχρέωση έρχεται με δόσεις. Συνιστά την χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Είναι η μέθοδος του τοκογλύφου.

Οι Ευρωκράτες πρότειναν τη φορολόγηση των καταθέσεων πάνω από 100.000€  με 15,6%. Πολλούς από αυτούς τους λογαριασμούς τους έχουν  Ρώσοι καταθέτες. Ο Υπουργός Οικονομικών της Μόσχας, Αντόν Σιλουάνοφ, διαφώνησε λέγοντας:

"Η ΕΕ ανέλαβε δράση για την επιβολή ενός φόρου στις καταθέσεις χωρίς να συμβουλευτεί τη Ρωσία, και για το λόγο αυτό θα εξετάσουμε περαιτέρω το θέμα της συμμετοχής μας με την άποψη του να αναδιαρθρώσουμε το προηγούμενο δάνειο."

Ο Πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβέντεφ το σύγκρινε με τη κατάσχεση ιδιωτικής περιουσίας στην εποχή της σοβιετικής ένωσης. Η εφημερίδα The Economist ονομάζει το μέτρο "άδικο, κοντόφθαλμο και αυτοκαταστροφικό."

Συντάχθηκε ένα εναλλακτικό νομοσχέδιο. Οι νομοθέτες το σκέφτονται. Σώζει τους καταθέτες με λιγότερα από 20.000 ευρώ. Έτσι όμως δεν θα ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της Τρόικας.

Οι ευρωκράτες παραμένουν ανένδοτοι. Θέλουν από τους αποταμιευτές 5,8 δισεκατομμύρια €. Για να δώσουν ένα συμφωνημένο “πακέτο διάσωσης” 10 δισεκατομμυρίων ευρώ, εκβιάζουν.

Η αργία συνεχίζεται.
Οι τράπεζες παραμένουν κλειστές. Θα παραμείνουν κλειστές μέχρι τις 23 Μαρτίου. Μπορεί να παραταθεί. Οι αποταμιευτές έσπευσαν στα ΑΤΜ.

Σχηματίστηκαν ουρές.
Οι ταμειακές μηχανές άδειασαν. Οι Κύπριοι δυσανασχετούν για τα χρήματά τους που κατάσχονται. Εκείνοι που δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν, έχουν κολλήσει. Το ίδιο και οι καταθέσεις από το εξωτερικό.

Στις 19 Μαρτίου, οι Financial Times είχαν πρωτοσέλιδο "Η Κύπρος προετοιμάζεται για την ήττα με την εισφορά καταθέσεων."
Ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης δήλωσε στις 19 Μάρτη ότι “το Κοινοβούλιο πρόκειται να απορρίψει αυτό το νομοσχέδιο, γιατί θεωρείται άδικο. Δεν περιμέναμε τέτοια αιτήματα από τους Ευρωπαίους εταίρους μας."

Άλλοι τρόποι για την αύξηση των εσόδων μπορεί να εξεταστούν. 
Το Κοινοβούλιο δεν θα κάνει τίποτα εχθρικό στις διεθνείς επιχειρηματικές δραστηριότητες. Θέλει τον επιμερισμό των βαρών να γίνεται στους απλούς ανθρώπους. Το να ληστεύουν τον κακό Πέτρο για να πληρώσουν τον πλούσιο Παύλο είναι η πολιτική τους.

Αναμείνατε κι άλλα προτεινόμενα μέτρα. 
Αντανακλούν την τρομοκρατία του ΔΝΤ. Αυτά περιλαμβάνουν μαζικές απολύσεις, και περικοπές σε μισθούς, κοινωνικές παροχές και δαπάνες, επιπλέον αυξήσεις σε φόρους σε εργαζόμενα νοικοκυριά, καθώς και την πώληση κρατικών περιουσιακών στοιχείων σε τιμές φωτιά.

Η διάσωση των τραπεζιτών έχει τη μεγαλύτερη σημασία για αυτούς. 
Έτσι κάνει, προστατεύοντας τους μεγάλους επενδυτές. Οι ευρωκράτες είναι ανένδοτοι. Θέλουν οι απλοί άνθρωποι να φέρουν το βάρος.
Εμπλέκονται σημαντικοί κίνδυνοι. Φυγή κεφαλαίων μπορεί να ακολουθήσει. Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία και Ισπανία βρίσκονται σε κίνδυνο. Πέρυσι, ο  κόσμος έτρεξε στις τράπεζες και σχεδόν γονάτισε την Ισπανία.

Οι κύπριοι καταθέτες δεν είναι ασφαλείς.
Αν φύγουν, οι τράπεζες πρέπει να πουλήσουν περιουσιακά στοιχεία για να αυξήσουν τα μετρητά. Είναι υποκεφαλαιοποιημένες και ταραγμένες. Η συστημική κατάρρευση είναι πιθανή. Η νότια Ευρώπη είναι σε κίνδυνο.

Μόλυνση επηρεάζει την ήπειρο.
Ό, τι βλάπτει την Ευρώπη χτυπάει και την Αμερική. Η μόλυνση εξαπλώνεται. Η υπερχρέωση, το επάγγελμα του τραπεζίτη, και η λιτότητα υπονομεύουν κάθε χώρα παγιδευμένη στο χρέος.
Το δάνειο της Κύπρου έχει κι άλλες συνιστώσες. Η λιτότητα επιβάλλεται με το ζόρι. Το δημόσιο χρέος θα αυξηθεί από το 60% του ΑΕΠ σε περίπου 140%. Είναι μη βιώσιμο. Θα ακολουθήσει μια κούρσα προς τον πάτο.

Το δημόσιο χρέος θα αυξηθεί.
Το ΑΕΠ θα μειωθεί. Περισσότερα δάνεια θα χρειαστούν. Η φτώχεια θα αυξηθεί. Το ίδιο και η ανεργία και η ανθρώπινη δυστυχία.
Η φορολόγηση των καταθετών είναι μεγάλη κλοπή. Αυτό που διακυβεύεται είναι οι τραπεζικές εγγυήσεις των καταθέσεων σε όλη την Ευρώπη.  Ίσως η Αμερική είναι επόμενη.

Οι κακές πολιτικές γεννούν άσχημα αποτελέσματα. 
Στην καλύτερη περίπτωση θα αγοράσουν χρόνο. Θα κάνουν μια τρύπα στο νερό. Θα προκαλέσουν ενδεχομένως μεγαλύτερο πρόβλημα.
Το ευρώ είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Είναι απλά θέμα χρόνου.
Οι ιστορικοί μια μέρα θα λένε. Γιατί οι κουφιοκέφαλες πολιτικές λογικές αντικαθιστούν τις λογικές; Γιατί δεν έγινε κάτι για  αποτραπεί αυτή η κατάσταση; Γιατί προκλήθηκε τόσος πόνος και δυστυχία;
Γιατί δεν εξετάζονται υπεύθυνες πολιτικές τώρα; Γιατί δεν το απαιτεί η λαϊκή οργή; Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να αλλάξουν τα πράγματα. Η εναλλακτική λύση εξασφαλίζει ατέλειωτο πόνο και δυστυχία.

Ένα τελευταίο σχόλιο
Την Τρίτη, οι κύπριοι νομοθέτες απέρριψαν με συντριπτική πλειοψηφία τη φορολόγηση των τραπεζικών καταθέσεων. Ψήφισαν 36 όχι, 19 αποχές και μία απουσία.
Είναι στη φαντασία του καθενός το τι θα ακολουθήσει. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι εργάζονται για το σχέδιο Β. Πρόκειται για τη ρωσική υποστήριξη. Οι παρατηρητές λένε πως είναι απόμακρη πιθανότητα.
Εμφανώς λογικά μέτρα δεν λαμβάνονται. Περιλαμβάνουν την έξοδο από την Ευρωζώνη, την επανάκτηση της κυριαρχίας, το κλείσιμο ή την εθνικοποίηση των αφερέγγυων τραπεζών, και το να αναγκαστούν οι κάτοχοι του χρέους να το κουρέψουν.
Περιμένετέ το αργά ή γρήγορα.

Το αν η Κύπρος θα δράσει έμπρακτα μένει να το δούμε.
Είναι καιρός να το κάνουν και άλλες χώρες της Ευρωζώνης που είναι φορτωμένες με προβλήματα. Είναι το πρώτο βήμα προς την ανάκαμψη. Η καθυστέρηση εξασφαλίζει μόνο μεγαλύτερους μπελάδες.