Τότε οι άνθρωποι περιμένανε τον πόλεμο. Αλλά, δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι θα έρθει. Και ήρθε...!
Και δεν μπορούσαν να πιστέψουν πώς οι βόμβες, που έπεσαν σε ένα ανθισμένο χωράφι, θα το άφηναν μετά σχεδόν έρημο...
Δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως θα κατέστρεφαν οικογένειες, ευγενικές, θα αφαιρούσαν εκατομμύρια ζωές, θα κατέστρεφαν φωτεινά όνειρα, με σκληρότητα, τα πάντα! Τότε ο κόσμος, που ζούσε μια φυσιολογική, ανθρώπινη ζωή, βρέθηκε σε μια δύνη... Και πήγε στη μάχη ενάντια στο κακό. Και κέρδισε! Νίκησε!
Τώρα η ιστορία πρόκειται να επαναληφθεί. Εξ ' άλλου, εναντίον μας τώρα μπορούν να βρεθούν όχι μόνο οι πρώην αντίπαλοι, αλλά και οι τύποι που ήμασταν στον πόλεμο στην ίδια γραμμή κατά των φασιστών.
Θέλω να πιστέψω ότι αυτό δεν θα συμβεί. Εύχομαι οι άνθρωποι να το σκεφτούν καλύτερα, η κυβέρνησή μας είναι ενδοτική. Επειδή, η στάση αυτή είναι ανεπαρκής για τον κόσμο, η μόνη ελπίδα του είναι το κομουνιστικό κόμμα.
==== Ο παππούς μου έχει περάσει τα νεανικά του χρόνια στον πόλεμο και στην εξορία. Σχεδόν κάθε μέρα, διαβάζοντας ειδήσεις, τον θυμάμαι να μου λέει:
- «Γιώργο, όλα διορθώνονται εκτός από τα δεινά του πολέμου»...
.
____
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου