Δύο εβδομάδες έχουν περάσει από τις πρώτες διαδηλώσεις στη Βεγγάζη και την Τρίπολη. Η εκστρατεία παραπληροφόρησης σχετικά με τη Λιβύη έχει σπείρει σύγχυση στον κόσμο. Πρώτο και σίγουρο: οι αναλογίες με τα γεγονότα στην Τυνησία και την Αίγυπτο, είναι αδικαιολόγητες. Αυτές οι εξεγέρσεις συνέβαλαν προφανώς σε πολιτικές ειρηνικές διαμαρτυρίες στους δρόμους και στις δύο γειτονικές χώρες, αλλά στην ιδιόμορφη Λιβύη η διαδικασία έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά. Πρέπει να διαχωριστεί. Φαίνεται πως η στρατηγική του ιμπεριαλισμού συνωμοτεί και μπορεί να οριστεί ως η προσπάθεια εμφάνισης της μεταμόρφωσης ενός ηγέτη σε δικτάτορα. Έργο που δεν είναι πρώτης προβολής, είναι σε επανάληψη.
Ο Μουαμάρ Καντάφι, σε αντίθεση με τον Μπεν Αλί και τον Χόσνι Μουμπάρακ, πήρε μια αντι-ιμπεριαλιστική θέση, όταν κατέλαβε την εξουσία το 1969. Κατάργησε την μοναρχία μαριονέτα, και για δεκαετίες έχει ασκήσει μια πολιτική ανεξαρτησίας, αρχίζοντας με την εθνικοποίηση του πετρελαίου. Έχει ασκήσει μια στρατηγική που να προωθεί την οικονομική ανάπτυξη και τη μείωση των φοβερών κοινωνικών ανισοτήτων.
Η Λιβύη ενώθηκε με τις χώρες και τις κινήσεις που πάλεψαν ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το σιωνισμό. Καντάφι ίδρυσε πανεπιστήμια και βιομηχανίες, ανέπτυξε τη γεωργία που προέκυψε από την άμμο της ερήμου, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, για πρώτη φορά είχαν το δικαίωμα σε αξιοπρεπή στέγαση.
Ο βομβαρδισμός της Τρίπολης και της Βεγγάζης το l986 από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ έδειξε ότι οι Ρέιγκαν & Λευκός Οίκος προσδιόρισαν το Λίβυο ηγέτη ως εχθρό που τους νίκησε. Βαριές κυρώσεις εφαρμόζονται στη χώρα.
Από το δεύτερο πόλεμο του Κόλπου, ο Καντάφι έστριψε 180 μοίρες. Η Λιβύη υπέκυψε στις απαιτήσεις του ΔΝΤ και δεκάδες εταιρείες ιδιωτικοποιήθηκαν και η χώρα άνοιξε σε μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες.
Η Ουάσιγκτον ήρθε να δει τον Καντάφι σαν ηγέτη και εκανε διάλογο μαζί του. Έγινε δεκτός με ιδιαίτερες τιμές στην Ευρώπη. Υπέροχες συμβάσεις υπογράφτηκαν με τις κυβερνήσεις του Σαρκοζί, Μπερλουσκόνι και Μπράουν. Αλλά όταν έγιναν αυξήσεις τιμών στις μεγάλες πόλεις της Λιβύης πυροδότησαν ένα κύμα της δυσαρέσκειας, ο ιμπεριαλισμός άδραξε την ευκαιρία. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν καιρός να απαλλαγούν από τον Καντάφι, τον πάντα ανήσυχο αυτό ηγέτη.
Οι ταραχές στην Τυνησία και την Αίγυπτο, οι διαμαρτυρίες στο Μπαχρέιν και την Υεμένη δημιούργησαν πολύ ευνοϊκές συνθήκες για να υποκινήσουν διαδηλώσεις και στη Λιβύη. Δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι η Βεγγάζη έχει αναδειχθεί ως το κέντρο της εξέγερσης. Μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες πετρελαίου λειτουργούν στην Κυρηναϊκή και οι άκρες των αγωγών και των αγωγών φυσικού αερίου βρίσκονται εκεί.
Το Εθνικό Μέτωπο για τη σωτηρία της Λιβύης, μια οργάνωση που χρηματοδοτείται από τη CIA, ενεργοποιήθηκε. Είναι ωφέλιμο να δείτε ότι ήταν η πόλη με την ταχεία εμφάνιση στους δρόμους της παλιάς σημαίας της μοναρχίας και πορτρέτα του εκλιπόντος βασιλιά Idris, ο Αρχηγός φυλής Senussi στέφεται από την Αγγλία μετά την εκδίωξη των Ιταλών. O "πρίγκιπας" Senussi ξαφνικά εμφανίστηκε να δίνει συνεντεύξεις.
Η αλληλεγγύη των μεγάλων μέσων ενημέρωσης στις ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη στάση των τρομοκρατών στη Λιβύη ήταν προφανώς υποκριτική. Η Wall Street Journal, σε μια δημοσίευση για τα μεγάλα παγκόσμια οικονομικά, δεν δίστασε να προτείνει σε ένα κύριο άρθρο (23 Φεβρουαρίου) ότι "οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θα πρέπει να" βοηθήσουν τους "Λιβύους» για την ανατροπή του καθεστώτος του Καντάφι ».
Ο Ομπάμα, σιωπούσε για τη Λιβύη για έξι ημέρες. Την έβδομη, καταδίκασε τις βιαιότητες και ζήτησε την επιβολή κυρώσεων. Ακολούθησε μια έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και πακέτο κυρώσεων.
Σε πολλές προοδευτικές χώρες της Λατινικής Αμερικής οι ηγέτες κατήγγειλαν ότι υπάρχει επικείμενη στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ. Αυτή η πρωτοβουλία θα ήταν επικίνδυνη και ηλίθια, και θα παράγει αρνητικά αποτελέσματα στον αραβικό κόσμο, ενισχύοντας το λανθάνον αντι-ιμπεριαλιστικό συναίσθημα στις μάζες των αράβων. Όχι άδικα.
Η εν εξελίξει εκστρατεία μάρκετινγκ των μεγάλων διεθνών μέσων ενημέρωσης αναδεικνύει τους οργανωτές της εξέγερσης ως ήρωες, ενώ θα παρουσιάσει τον Μουαμάρ Καντάφι ως δολοφόνο και παρανοϊκό. Οι προσεχείς ημέρες είναι απρόβλεπτες στη Λιβύη, η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός χώρα πετρελαίου στην Αφρική, μια χώρα της οποίας ο πλούτος είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό στα χέρια του ιμπεριαλισμού.
Ωστόσο, οι αεροπορικές επιδρομές που δυτικών με αίτημα των μέσων ενημέρωσης πραγματοποιήθηκαν στις 22 Φεβρουαρίου πάνω από τη Βεγγάζη και την Τρίπολη, οι οποίες καταγράφηκαν ευρέως από τους ομοίους τους CNN, BBC και το Al Jazeera, τους είδαμε με τα χέρια απεγνωσμένα και κροκοδείλια δάκρυα ρέουν ... δεν καταγράφηκαν ωστόσο από τους ρώσους μετά την εξέταση των εικόνων που έρχονται από δορυφόρους τους.
Οι δορυφορικές εικόνες δείχνουν ότι, «τίποτα από αυτού του είδους δεν έχει αρχίσει εδώ και στο έδαφος.» δηλώνει η Irina Galushko, προσθέτοντας ότι υπάρχει και δεν αποδεικνύεται από τις λήψεις, από τηλεοπτικές κάμερες, που σημαίνει ότι οι αερομεταφερόμενες επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν.
Muammar Abu Minyar al-Gaddafi |
Η Λιβύη ενώθηκε με τις χώρες και τις κινήσεις που πάλεψαν ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το σιωνισμό. Καντάφι ίδρυσε πανεπιστήμια και βιομηχανίες, ανέπτυξε τη γεωργία που προέκυψε από την άμμο της ερήμου, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, για πρώτη φορά είχαν το δικαίωμα σε αξιοπρεπή στέγαση.
Ο βομβαρδισμός της Τρίπολης και της Βεγγάζης το l986 από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ έδειξε ότι οι Ρέιγκαν & Λευκός Οίκος προσδιόρισαν το Λίβυο ηγέτη ως εχθρό που τους νίκησε. Βαριές κυρώσεις εφαρμόζονται στη χώρα.
Από το δεύτερο πόλεμο του Κόλπου, ο Καντάφι έστριψε 180 μοίρες. Η Λιβύη υπέκυψε στις απαιτήσεις του ΔΝΤ και δεκάδες εταιρείες ιδιωτικοποιήθηκαν και η χώρα άνοιξε σε μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες.
Η Ουάσιγκτον ήρθε να δει τον Καντάφι σαν ηγέτη και εκανε διάλογο μαζί του. Έγινε δεκτός με ιδιαίτερες τιμές στην Ευρώπη. Υπέροχες συμβάσεις υπογράφτηκαν με τις κυβερνήσεις του Σαρκοζί, Μπερλουσκόνι και Μπράουν. Αλλά όταν έγιναν αυξήσεις τιμών στις μεγάλες πόλεις της Λιβύης πυροδότησαν ένα κύμα της δυσαρέσκειας, ο ιμπεριαλισμός άδραξε την ευκαιρία. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν καιρός να απαλλαγούν από τον Καντάφι, τον πάντα ανήσυχο αυτό ηγέτη.
Οι ταραχές στην Τυνησία και την Αίγυπτο, οι διαμαρτυρίες στο Μπαχρέιν και την Υεμένη δημιούργησαν πολύ ευνοϊκές συνθήκες για να υποκινήσουν διαδηλώσεις και στη Λιβύη. Δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι η Βεγγάζη έχει αναδειχθεί ως το κέντρο της εξέγερσης. Μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες πετρελαίου λειτουργούν στην Κυρηναϊκή και οι άκρες των αγωγών και των αγωγών φυσικού αερίου βρίσκονται εκεί.
"Οι άμαχοι που διαμαρτύρονται ειρηνικά" |
Η αλληλεγγύη των μεγάλων μέσων ενημέρωσης στις ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη στάση των τρομοκρατών στη Λιβύη ήταν προφανώς υποκριτική. Η Wall Street Journal, σε μια δημοσίευση για τα μεγάλα παγκόσμια οικονομικά, δεν δίστασε να προτείνει σε ένα κύριο άρθρο (23 Φεβρουαρίου) ότι "οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θα πρέπει να" βοηθήσουν τους "Λιβύους» για την ανατροπή του καθεστώτος του Καντάφι ».
Ο Ομπάμα, σιωπούσε για τη Λιβύη για έξι ημέρες. Την έβδομη, καταδίκασε τις βιαιότητες και ζήτησε την επιβολή κυρώσεων. Ακολούθησε μια έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και πακέτο κυρώσεων.
Σε πολλές προοδευτικές χώρες της Λατινικής Αμερικής οι ηγέτες κατήγγειλαν ότι υπάρχει επικείμενη στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ. Αυτή η πρωτοβουλία θα ήταν επικίνδυνη και ηλίθια, και θα παράγει αρνητικά αποτελέσματα στον αραβικό κόσμο, ενισχύοντας το λανθάνον αντι-ιμπεριαλιστικό συναίσθημα στις μάζες των αράβων. Όχι άδικα.
Η εν εξελίξει εκστρατεία μάρκετινγκ των μεγάλων διεθνών μέσων ενημέρωσης αναδεικνύει τους οργανωτές της εξέγερσης ως ήρωες, ενώ θα παρουσιάσει τον Μουαμάρ Καντάφι ως δολοφόνο και παρανοϊκό. Οι προσεχείς ημέρες είναι απρόβλεπτες στη Λιβύη, η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός χώρα πετρελαίου στην Αφρική, μια χώρα της οποίας ο πλούτος είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό στα χέρια του ιμπεριαλισμού.
Ωστόσο, οι αεροπορικές επιδρομές που δυτικών με αίτημα των μέσων ενημέρωσης πραγματοποιήθηκαν στις 22 Φεβρουαρίου πάνω από τη Βεγγάζη και την Τρίπολη, οι οποίες καταγράφηκαν ευρέως από τους ομοίους τους CNN, BBC και το Al Jazeera, τους είδαμε με τα χέρια απεγνωσμένα και κροκοδείλια δάκρυα ρέουν ... δεν καταγράφηκαν ωστόσο από τους ρώσους μετά την εξέταση των εικόνων που έρχονται από δορυφόρους τους.
Οι δορυφορικές εικόνες δείχνουν ότι, «τίποτα από αυτού του είδους δεν έχει αρχίσει εδώ και στο έδαφος.» δηλώνει η Irina Galushko, προσθέτοντας ότι υπάρχει και δεν αποδεικνύεται από τις λήψεις, από τηλεοπτικές κάμερες, που σημαίνει ότι οι αερομεταφερόμενες επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν.
2 σχόλια:
Ευτυχώς που στην απελπιστική ομοφωνία των αστικών ΜΜΕ αντιπαρατίθενται κάποιες τέτοιες προσεγγίσεις του Λιβυκού ζητήματος. Ο προοδευτικός άνθρωπος ξέρει πού μπορεί να ψάξει και να τις βρει. Ο πολύς κόσμος όμως θα μείνει να βομβαρδίζεται (κι αυτός, αλλά μεταφορικά, ενώ οι Λίβυοι κυριολεκτικά...) από την προπαγάνδα των ιμπεριαλιστών, που την αναπαράγουν αναρίθμητα παπαγαλάκια.
@Λευτέρης-Δικαίος "Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή" που λέει και ο ποιητής. Δυστυχώς κύριε Λευτέρη. Αλλά όταν οι λαοί πάρουν τις τύχες στα χέρια τους, τα κουκλοθέατρα CNN, BBC και Al Jazeera θα χάσουν τον μπούσουλα. Διαδηλώσεις γίνονται στην Κροατία που ήλπιζε να μπει στην Ε.Ε., στην Αγγλία ο λαός ξεσηκώνεται κατά των αντιλαϊκών μέτρων, στο Βέλγιο καταρρίπτεται το ρεκόρ της ακυβερνησίας. Το κακό όμως είναι ότι εμφανίζεται πάλι το -δεν ξέρω αν είναι τυχαίο- σκουλήκι του εθνικισμού. Ας ελπίσουμε ότι οι λαοί θα βρουν το δρόμο τους.
Χαιρετισμούς από το Γιώργο.
Δημοσίευση σχολίου