Για κάθε 100 ευρώ που φεσωνόμαστε (ο λαός), η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να δαπανήσει μόλις 19, ενώ τα υπόλοιπα 81 ευρώ πάνε στις τράπεζες!
Δηλαδή χρεωνόμαστε 100 και παίρνουμε 19!
Για τη διάσωση των τραπεζιτών και των ομολογιούχων από τις συνέπειες των δικών τους ατυχών επενδύσεων.
Συγκεκριμένα, από κάθε 100 ευρώ του πακέτου διάσωσης της Ελλάδας, 40 ευρώ καταλήγουν στα ταμεία των ξένων χρηματοπιστωτικών ομίλων που δάνεισαν την Ελλάδα, ενώ 23 καταλήγουν δώρο στα ταμεία των ελληνικών τραπεζών, 18 ευρώ καταλήγουν στα ταμεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).
Αξίζει να αναφέρω ότι γι' άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση+τρόικα εφαρμόζουν σοσιαλισμό για τους πλούσιους και σκληρό καπιταλισμό για τους φτωχούς. Οι φτωχοί καλούνται να σώσουν τους πλούσιους.
Σοσιαλισμός για τους πλούσιους και καπιταλισμός για τους φτωχούς είναι ένα κλασικό πολιτικό-οικονομικό εγχείρημα. Στις προηγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες στις κρατικές πολιτικές η ροή πόρων είναι όλο και περισσότερο προς τις πλούσιες από ό, τι στις φτωχές τσέπες. Ο όρος «εταιρική ευημερία» χρησιμοποιείται ευρέως για να περιγράψει την παραχώρηση της ευνοϊκής μεταχείρισης σε συγκεκριμένες εταιρείες (τράπεζες εφοπλιστές) από την κυβέρνηση. Όλο και πιο συχνά γίνεται φανερό, ότι η καπιταλιστική πολιτική οικονομία επιτρέπει τις μεγάλες εταιρίες, τους να «ιδιωτικοποιούν τα κέρδη και κοινωνικοποιούν τις ζημίες». Το εγχείρημα έχει τεθεί και στην πράξη σε πολλές περιπτώσεις. Όπως και τώρα.
Ο λαός πρέπει να επιβάλει το αντίθετο.
Δηλαδή χρεωνόμαστε 100 και παίρνουμε 19!
Συγκεκριμένα, από κάθε 100 ευρώ του πακέτου διάσωσης της Ελλάδας, 40 ευρώ καταλήγουν στα ταμεία των ξένων χρηματοπιστωτικών ομίλων που δάνεισαν την Ελλάδα, ενώ 23 καταλήγουν δώρο στα ταμεία των ελληνικών τραπεζών, 18 ευρώ καταλήγουν στα ταμεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).
Αξίζει να αναφέρω ότι γι' άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση+τρόικα εφαρμόζουν σοσιαλισμό για τους πλούσιους και σκληρό καπιταλισμό για τους φτωχούς. Οι φτωχοί καλούνται να σώσουν τους πλούσιους.
Σοσιαλισμός για τους πλούσιους και καπιταλισμός για τους φτωχούς είναι ένα κλασικό πολιτικό-οικονομικό εγχείρημα. Στις προηγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες στις κρατικές πολιτικές η ροή πόρων είναι όλο και περισσότερο προς τις πλούσιες από ό, τι στις φτωχές τσέπες. Ο όρος «εταιρική ευημερία» χρησιμοποιείται ευρέως για να περιγράψει την παραχώρηση της ευνοϊκής μεταχείρισης σε συγκεκριμένες εταιρείες (τράπεζες εφοπλιστές) από την κυβέρνηση. Όλο και πιο συχνά γίνεται φανερό, ότι η καπιταλιστική πολιτική οικονομία επιτρέπει τις μεγάλες εταιρίες, τους να «ιδιωτικοποιούν τα κέρδη και κοινωνικοποιούν τις ζημίες». Το εγχείρημα έχει τεθεί και στην πράξη σε πολλές περιπτώσεις. Όπως και τώρα.
Ο λαός πρέπει να επιβάλει το αντίθετο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου