Αριστερισμός είναι ένα κλάσμα της μικροαστικής σκέψης που κύριος στόχος του είναι η συστηματική επίθεση στις θέσεις που υποστηρίζει η επαναστατική αριστερά.
Τίποτα περισσότερο. Απλά σαν θυμωμένος αριστερός ήθελα να σημειώσω, για την πρόοδο των επαναστατικών θέσεων, ιδιαίτερα για την ενίσχυση των οργανώσεών μας, ότι, κατά τη στιγμή που το κίνημα βρίσκεται σε ακμή, αυτό το ρεύμα, εκφράζεται με μεγαλύτερη τοξικότητα και εστιάζει την προσοχή του με αδηφάγο οργή στους οργανωμένους εργαζόμενους.
Αυτή είναι μια ιδιαίτερα επικίνδυνη θέση-κατάσταση. Ο αριστερισμός που κολλά σαν βδέλλα στους εργαζόμενους και τις λαϊκές οργανώσεις, είναι ντυμένος με μια επαναστατική γλώσσα που υποβάλλεται προς τους αγωνιστές που συμμετέχουν στο κίνημα σαν μια "πνευματική ανάσα". Προσπαθεί να καταπλήξει με τα επαναστατικά συνθήματα που προέρχονται από σημαντική θεωρητική ανάγνωση κειμένων λίγες ώρες πριν από την άφιξή τους στη συνεδρίαση ή την κινητοποίηση. Τυχοδιωκτικά γεφυρώνονται χάσματα ιδεολογικά (μαοϊκοί με τροτσκιστές, αναρχικοί με σταλινικούς) κάτω από μια σημαία για να πορευτούν μακρυά από τα ταξικά συνδικάτα και να τα τσουγκρίσουν την άλλη μέρα. Κοινός παρονομαστής τους; το Κάπα Κάπα Έψιλον.
Είναι αλήθεια ότι για ένα χρονικό διάστημα, μερικές φορές, το κίνημά τους φουντώνει, οι αριστεριστές βρίσκουν έδαφος στους συνομηλίκους τους, ακόμη και πιο συχνά, ειδικά στις οργανώσεις που δεν έχουν ακόμη ωριμάσει. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ένα ορισμένο σημαντικό καθήκον: την αποδιοργάνωση. Το “επαναστατικό” πάθος. Προφανές! Αυτή η έκφραση είναι της μικροαστικής τάξης που σύντομα αρχίζει να δείχνει τα σημάδια αδιεξόδου και αποδυνάμωσης. Δεν έχουν στόχο και στρατηγική.
Ένα άλλο παραδοσιακό χαρακτηριστικό του φαινομένου αυτού είναι η εκπληκτική εμμονή που οι ίδιοι θέτουν για τα παραπάνω, η λάγνα ψευδο-πνευματική φλυαρία, τους οδηγεί αναπόφευκτα να συγχέουν (σκόπιμα πολλές φορές) την τακτική με τη στρατηγική, ταξιδεύουν μεταξύ του πολιτικού καιροσκοπισμού και της αντικομουνιστικής χυδαιότητας. Δεν είναι σε θέση να προσδιορίζουν την ιστορική στιγμή στην οποία ζουν, και ως εκ τούτου δεν διακρίνουν τι είναι και ποια πρέπει να είναι τα καθήκοντα και οι ρυθμοί των οργανώσεων σε κάθε ιστορική και πολιτική στιγμή.
Είναι σύνηθες γνώρισμα των αριστεριστών, η νοσταλγία για το παρελθόν. Η άκριτη λαθολογία. Κάποιες μέρες, έξι - επτά φοιτητές και κανα δυο “τυχαίοι” κάθονται σε ένα μπαρ και ισχυρίζονται ότι είναι επαναστατική οργάνωση του λαού. Ναι, δεν υπάρχει οποιαδήποτε οργανωτική σχέση με αυτό, κυρίως με τους εργαζομένους και τις οργανώσεις τους. Αυτοί παραμένουν απόντες, αδιαφορώντας για τις κινητοποιήσεις τους, τις επιτυχίες τους και τα λάθη τους, ώστε να απαλλάσσονται από τέτοιου είδους πράξεις. Δεν είναι ποτέ όμως απόντες από επικρίσεις και την αδηφάγο και καταστρεπτική πολεμική σε κάθε δυνατή οργανωμένη προσπάθεια του κομουνιστικού κόμματος.
Πρόκειται για ένα κλασικό παράδειγμα αριστερισμού, που εμποδίζει τις επιδιώξεις των επαναστατικών οργανώσεων, ΚΚΕ-ΚΝΕ, όταν επιτυγχάνουν, η ακόμη και όταν πλησιάζουν τον στόχο τους. Ο λόγος είναι "απλός". Όσο περισσότερο οξύνονται οι αντιθέσεις και ανδρώνεται η ταξική πάλη, τόσο περισσότερο εκτίθενται οι αντιδραστικές θέσεις τους.
Α! Συχνά εμφανίζονται στις γραμμές τους και οι ινστρούχτορες, κάτι απόβλητα του ΚΚΕ που δεν είχαν τα κότσια να συνεχίσουν τον αγώνα ή έβαλαν τα προσωπικά τους πάνω από αυτό ή είχαν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους ή απέτυχαν να συμπεριληφθούν στις λίστες των ψηφοδελτίων του ΠΑΣΟΚ.
Σύντροφοι, με αδιέξοδες και ιστορικά αποτυχημένες πολιτικές, με ανυπέρβλητες ιδεολογικές διαφορές, δεν πολεμάμε το σύστημα. Μόνο με μια στρατιά αριστερών και την ταξική οργάνωση των εργαζομένων, θα νικήσουμε. Ενότητα κι αγώνας.
Τίποτα περισσότερο. Απλά σαν θυμωμένος αριστερός ήθελα να σημειώσω, για την πρόοδο των επαναστατικών θέσεων, ιδιαίτερα για την ενίσχυση των οργανώσεών μας, ότι, κατά τη στιγμή που το κίνημα βρίσκεται σε ακμή, αυτό το ρεύμα, εκφράζεται με μεγαλύτερη τοξικότητα και εστιάζει την προσοχή του με αδηφάγο οργή στους οργανωμένους εργαζόμενους.
Είναι αλήθεια ότι για ένα χρονικό διάστημα, μερικές φορές, το κίνημά τους φουντώνει, οι αριστεριστές βρίσκουν έδαφος στους συνομηλίκους τους, ακόμη και πιο συχνά, ειδικά στις οργανώσεις που δεν έχουν ακόμη ωριμάσει. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ένα ορισμένο σημαντικό καθήκον: την αποδιοργάνωση. Το “επαναστατικό” πάθος. Προφανές! Αυτή η έκφραση είναι της μικροαστικής τάξης που σύντομα αρχίζει να δείχνει τα σημάδια αδιεξόδου και αποδυνάμωσης. Δεν έχουν στόχο και στρατηγική.
Ένα άλλο παραδοσιακό χαρακτηριστικό του φαινομένου αυτού είναι η εκπληκτική εμμονή που οι ίδιοι θέτουν για τα παραπάνω, η λάγνα ψευδο-πνευματική φλυαρία, τους οδηγεί αναπόφευκτα να συγχέουν (σκόπιμα πολλές φορές) την τακτική με τη στρατηγική, ταξιδεύουν μεταξύ του πολιτικού καιροσκοπισμού και της αντικομουνιστικής χυδαιότητας. Δεν είναι σε θέση να προσδιορίζουν την ιστορική στιγμή στην οποία ζουν, και ως εκ τούτου δεν διακρίνουν τι είναι και ποια πρέπει να είναι τα καθήκοντα και οι ρυθμοί των οργανώσεων σε κάθε ιστορική και πολιτική στιγμή.
Είναι σύνηθες γνώρισμα των αριστεριστών, η νοσταλγία για το παρελθόν. Η άκριτη λαθολογία. Κάποιες μέρες, έξι - επτά φοιτητές και κανα δυο “τυχαίοι” κάθονται σε ένα μπαρ και ισχυρίζονται ότι είναι επαναστατική οργάνωση του λαού. Ναι, δεν υπάρχει οποιαδήποτε οργανωτική σχέση με αυτό, κυρίως με τους εργαζομένους και τις οργανώσεις τους. Αυτοί παραμένουν απόντες, αδιαφορώντας για τις κινητοποιήσεις τους, τις επιτυχίες τους και τα λάθη τους, ώστε να απαλλάσσονται από τέτοιου είδους πράξεις. Δεν είναι ποτέ όμως απόντες από επικρίσεις και την αδηφάγο και καταστρεπτική πολεμική σε κάθε δυνατή οργανωμένη προσπάθεια του κομουνιστικού κόμματος.
Πρόκειται για ένα κλασικό παράδειγμα αριστερισμού, που εμποδίζει τις επιδιώξεις των επαναστατικών οργανώσεων, ΚΚΕ-ΚΝΕ, όταν επιτυγχάνουν, η ακόμη και όταν πλησιάζουν τον στόχο τους. Ο λόγος είναι "απλός". Όσο περισσότερο οξύνονται οι αντιθέσεις και ανδρώνεται η ταξική πάλη, τόσο περισσότερο εκτίθενται οι αντιδραστικές θέσεις τους.
Α! Συχνά εμφανίζονται στις γραμμές τους και οι ινστρούχτορες, κάτι απόβλητα του ΚΚΕ που δεν είχαν τα κότσια να συνεχίσουν τον αγώνα ή έβαλαν τα προσωπικά τους πάνω από αυτό ή είχαν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους ή απέτυχαν να συμπεριληφθούν στις λίστες των ψηφοδελτίων του ΠΑΣΟΚ.
Σύντροφοι, με αδιέξοδες και ιστορικά αποτυχημένες πολιτικές, με ανυπέρβλητες ιδεολογικές διαφορές, δεν πολεμάμε το σύστημα. Μόνο με μια στρατιά αριστερών και την ταξική οργάνωση των εργαζομένων, θα νικήσουμε. Ενότητα κι αγώνας.
Γιώργος
10 σχόλια:
Gekoudi,
παρακολουθώ αρκετό καιρό το blog σου. Δε διαβάζω όλες σου τις αναρτήσεις, αλλά όσες έτυχε, είναι αρκετά καλές και τεκμηριωμένες, ακόμα και άν μπορεί να διαφωνώ σε επιμέρους σημεία. Φαίνεται ότι το "ψάχνεις" κάνεις έρευνα, και κατόπιν ανάλυση και τοποθέτηση συνολική. Χαρίσματα σπάνια, ιδιαίτερα νέους ανθρώπους πόσο μάλλον όταν αυτές έχουν αριστερό προσανατολισμό, ταξικό τσαμπουκά και μαρξιστική βάση.
Θα σε παρότρυνα, να συνεχίσεις σε αυτό το μονοπάτι και παρόλες τις οξύτητες που προκύπτουν στην καθημερινότητα της οξυμένης πάλης που μαίνεται, να μην γενικεύεις και προχωράς σε αφορισμούς. Θέλει ψύχραιμο κεφάλι για να ζυγιάζεις τον αντίπαλο, τους δήθεν "φίλους", αλλά και τους φίλους/συνοδοιπόρους/συναγωνιστές που πράγματι υπάρχουν.
Πολλοί αγωνιστές είχαν λοιδωρηθεί απίστευτα. Άλλοι έξω, άλλοι μέσα από τα εκάστοτε ΚΚ. Και αυτό ιστορικά, έχει συμβεί πολλές φορές...ρίξε μια ματιά στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα και θα καταλάβεις. Το ίδιο και στο διεθνές. Και το ξέρεις ότι ήταν λάθος...
Μην επεκταθώ όμως παραπάνω...Νομιζω ότι μάλλον κατάλαβες τι εννοώ...
Φυσικά μπορεί κάποιο περιστατικό να σε εξόργισε. Δεν το ξέρω. Και τα πάντα τα μετράμε με συγκεκριμένες συνθήκες και καταστασεις...και ίσως να έχεις και το δίκιο σου κατα βάθος...Απλά μου φάνηκε υπερβολικό και έντονο το περιεχόμενο και σκέφτηκα να στο πώ...
Τα λέμε.
@pavlosk Αρχικά, σας καλωσορίζω στο blog μου. Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.
Δεν καταλαβαίνω όμως για ποιους αφορισμούς μιλάτε. Όπως και για το σημείο όπου λέτε πως λοιδορήθηκαν αγωνιστές. Από ποιους λοιδορήθηκαν και ποιοι είναι αυτοί οι αγωνιστές που εννοείτε; Οι αριστεριστές διαστρεβλώνουν την ιστορία του ΚΚΕ. Αυτοί μπορεί να είναι κάποιοι που υπήρξαν κομμουνιστές αλλά δεν άντεξαν το βάρος ή τα παράτησαν. Άλλοι είναι καιροσκόποι, οπορτουνιστές ή απλώς όπου φυσάει ο άνεμος. Τα στρατόπεδα είναι δύο και δεν υπάρχει ενδιάμεσο. Δεν υπάρχει αφορισμός ή ισοπέδωση σε αυτήν την άποψη. Όντως, με θύμωσε το γεγονός ότι το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ κατακλύζονται με δήθεν αριστερούς και υπερεπαναστάτες, οι οποίοι εμφανίζονται με διάφορα φιλο-ΚΚΕ πρόσωπα, μέχρι εδώ καλά, αλλά γίνεται μία μεγάλη επίθεση αυτό το διάστημα στο ΚΚΕ από το γνωστό χώρο(αναρχικοί, τροτσκιστές, αριστεριστές). Άλλο πολιτική αντιπαράθεση και άλλο χυδαία βρισιά. Με γυμνό οφθαλμό μπορεί κανείς να διακρίνει στις θεωρίες ορισμένων ότι καταφέρονται με σφοδρότητα εναντίον του ΚΚΕ ενώ αντίστοιχα χλιαρά έως καθόλου αντιπαρατίθενται στο μαύρο μέτωπο ή στη συγκυβέρνηση που έχει χρεωκοπήσει το λαό μας. Επίσης είναι καιρός κάποιοι πρώην ΚΚΕδες, να επιστρέψουν στα πόστα τους (αρκετά λουφάρανε) γιατί τα πράγματα δυσκολεύουν για το λαό μας.
Χαιρετισμούς πολλούς, Γιώργος.
Γιώργο,
την καλησπέρα μου. Πριν απαντήσω, να σου ζητήσω να μην χρησιμοποιείς πλυθηντικό στις συζητήσεις μαζί μου, καθώς είμαι μόνος μου... :))
Για να μη σε πολυπαιδεύω στον χώρο του ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανήκει η πολιτική μου τοποθέτηση, αλλά καθόλου δεν βλέπω τον εχθρό μου σε εσένα, τον διπλανό συναγωνιστή του ΚΚΕ ή την ηγεσία του. Υπαρκτές διαφορές υφίστανται, είναι καταγεγραμμένες δεν μπορούμε να τις αμελήσουμε, αλλά δεν είναι αβυσαλλέες. Ιδιαίτερα αν βάλεις κάτω τα χοντρά σημεία, εκεί που θα κριθεί το παιχνίδι νομίζω ότι υπάρχει συμφωνία στα περισσότερα...
Σε κάθε περίπτωση όμως πρέπει η οποιαδήποτε αντιπαράθεση να γίνεται βάση αρχών και επιχειρημάτων για να μην καταλήγει σε βρισίδι και ανταλλαγή εξυπνακιδίστικης καταγελλίας. Το ιντερνετ φυσικά δεν ενδείκνυται για τέτοιου τύπου διάλογο, αλλά πιστεύω ότι κανείς πρέπει να το επιδιώκει τόσο όταν είναι μπροστά απο το πληκτρολόγιο όσο και όταν είναι εκτός αυτού. Τέλος παντων αυτά ακούγονται και ολίγον γενικά. Πάμε σε πιο συγκεκριμένα.
"Τα στρατόπεδα είναι δύο και δεν υπάρχει ενδιάμεσο."
- Σωστό μεν, αλλά υπάρχουν συμμαχίες τόσο με διάφορα στρώματα πλην ε.τ. όσο και με αλλα κόμματα πλην του κομμουνιστικού. Πουθενά δεν είναι "καθαρές" οι γραμμές με την έννοια της απολύμανσης. Καθαρός πρέπει να είναι ο σκοπός, οι θέσεις και ο τελικός στόχος. Τέτοιο παράδειγμα είναι το ΕΑΜ στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα. Ακόμα πιο ανάγλυφο παράδειγμα κατα τη γνώμη μου η περίπτωση της κουβανικής επανάστασης (όπου το εκεί ΚΚ δεν ήταν πρωτοπορία της επανάστασης...)
"...με θύμωσε το γεγονός ότι το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ κατακλύζονται με δήθεν αριστερούς και υπερεπαναστάτες..."
- Που είναι ρε Γιώργο, όλοι αυτοί; Ποιους επαναστάτες βγάζουν τα ΜΜΕ; Και για ποια ΜΜΕ μιλάμε. Η TV είναι ολόιδια η ΥΕΝΕΔ. Σχεδόν χουντικά διαγγέλματα ακούς, παπαγαλίσματα της εργοδοσίας και απειλές των κεφαλαιοκρατών που ο καθένας τους έχει και από ένα κανάλι ή ραδιόφωνο. Και μετά τι ψάχνεις για το διαδίκτυο; Τον κάθε πικραμένο που σηκώνει ένα βίντεο ή σχόλιο ανώνυμα ή την άφθονη προβοκάτσια που κυκλοφορεί συκοφαντώντας και θολώνοντας τα νερά;
Τέλος πάντων επεκτάθηκα πολύ. Δεν απάντησα και κάποια άλλα που ρωτάς. Άλλωστε ξαναλέω μπορεί να τα έχεις πάρει με κάνα βίντεο (π.χ. ένα εμετικό του Καζάκη που είδα) ή καμιά ανακοίνωση κανενός ΣΥΝ ή κάποιας "τάσης" του ή από τίποτα ανάρχες. Δεν αξίζει ο θυμός και χάνεις και μια συνολική οπτική που χρειάζεται να την έχουμε...
Θα τα ξαναπούμε...
@pavlosk Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, απ'όσο καλά γνωρίζω αποτελείται από την Αυτόνομη Κομμουνιστική Οργάνωση Σερρών (ΑΚΟΣ), την ΑΡΑΝ, την ΑΡΑΣ, το ΕΚΚΕ, την Κομμουνιστική Ανανέωση, το ΝΑΡ, τη νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, τους Οικολόγους Εναλλακτικούς, την ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και το ΣΕΚ. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι το εξής: είναι ένας χώρος όπου έχουν μαζευτεί ετερόκλιτες, αντικρουόμενες και βαθιά αντίθετες απόψεις του κινήματος. Δηλαδή: Μαοϊκοί-ΕΚΚΕ, Τροτσκιστές: έχει ο μπαχτσές και φευγάτοι του ΚΚΕ. Το ερώτημα είναι ότι πώς μπορεί ένας άνθρωπος να τρώει σαρδέλες με λουκούμια. Πώς μπορεί ένας του ΕΚΚΕ να τα βρίσκει με τον τροτσκιστή; Πώς μπορεί ένας σταλινικός να κάθεται στο ίδιο τραπέζι και να συνδιαλέγεται με τροτσκιστές; Υπάρχουν αδιαμφισβήτητα χαώδεις διαφορές. Εγώ είμαι πεπεισμένος από τη λενινιστική άποψη και από την ιστορική πραγματικότητα, η οποία λέει πως το μόνο κόμμα που μπορεί να επιφέρει ανατροπή στο καπιταλιστικό σύστημα, είναι το κόμμα νέου τύπου το οποίο έφτιαξε ο Λένιν. Αυτό είναι η πεμπτουσία της θεωρίας της εργατικής τάξης. Οι τροτσκιστές στην ιστορία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος ήταν κουκουλοφόροι, δεν πήραν μέρος στους αγώνες της αντίστασης και κάποιοι από αυτούς ήταν στο ΚΚΕ, όταν ξεκίνησε. Στη συνέχεια, αρχειομαρξιστές και τροτσκιστές έφυγαν και συγκρότησαν ομάδες των 7 ατόμων μάξιμουμ. 8 διασπώνταν. Καμιά σχέση με την εργατική τάξη, στο όνομα της οποίας μιλούσαν. Είχαν διασυνδέσεις με Αγγλία, Γαλλία και Ισραήλ (Σάββας Μιχαήλ). Επίσης, απ' όσο γνωρίζω από τα λεγόμενα του παππού μου που ήταν στην Εθνική Αντίσταση, η ιστορία των τροτσκιστών ήταν λερωμένη. Οι τροτσκιστές επίσης, τραβάνε το κάρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΠΑΣΟΚ, γιατί το DNA του ΠΑΣΟΚ είναι τροτσκιστικό. Οι υπόλοιποι τραβάνε κατά εδώ και κατά εκεί. Το ΕΚΚΕ είναι κάποιες δεκαετίες μακριά. Έχει ξεπεραστεί η θεωρία του Μάο. Παρ'όλα αυτά έχω τη γνώμη ότι αφού ο απώτερος στόχος είναι κοινός, στα λόγια τουλάχιστον, η πολεμική και η κριτική που γίνεται προς το ΚΚΕ μπορεί ίσως να έχει και μια πλευρά θετική, το ότι δημιουργεί ένα διάλογο. Πάντως, εγώ πιστεύω πως η συνεισφορά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο κίνημα είναι πλην. Καθώς και δεν έχουν κέντρο καθοδήγησης. Δεν μπορούν με διοικούσα επιτροπή να πολεμήσουν τον πάνοπλο καπιταλισμό. Εδώ χρειάζεται ισχυρή Κεντρική Επιτροπή που είναι ενωμένη σα ατσαλένια γροθιά. Η κριτική τους προς το ΚΚΕ δεν είναι καλοπροαίρετη, είναι αντιεπιστημονική, εμπαθής και είναι πολεμική χειρότερη από αυτή που γίνεται προς το ίδιο το σύστημα από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δηλαδή, πολεμούν πολλές φορές περισσότερο το ΚΚΕ, παρά το μαύρο μέτωπο του καπιταλισμού. Υπάρχουν μονάδες ατόμων που βρίσκονται εγκλωβισμένες σ' αυτόν το χώρο σαν οπαδοί είτε και σαν συμμετέχοντες. Καλά θα κάνουν να συμπορευτούν, να πάνε στη γειτονιά τους στην εφημερεύουσα κοντινή τους ΚΟΒΑ και να συνταχθούν με όρεξη και καλή διάθεση με το ΚΚΕ, γιατί τα πράγματα σοβαρεύουν. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ισχυρίζεται πως το ΚΚΕ είναι συντηρητικό, καθεστωτικό και πως δεν έχει ως κύριο στόχο του την επανάσταση. Κάτι που είναι ψέμα. Ενώ είναι πιο εφικτό με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που οι τροτσκιστές λένε παγκόσμια επανάσταση. Πες μου στα ίσια και παληκαρίσια. Τον δέχεσαι το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό; Τον προλεταριακό διεθνισμό; Τη συλλογικότητα στη δουλιά; Την πρωτοπορία της εργατικής τάξης; Αν τα δέχεσαι αυτά, τότε είσαι πολύ κοντά στο ΚΚΕ. Αν όχι, τότε δεν πειράζει. Έτσι είναι η ζωή.
ΥΓ: Για τον πληθυντικό που ανέφερες πιο πάνω, επειδή σε κόβω αρκετά μεγαλύτερο από μένα, λόγω της αγωγής μου, είπα να το παίξω ευγενικός. Υγεία να έχεις και να μην πετάς μάρμαρα σε γυναικόπαιδα, μεταφορικά και πραγματικά. Μπορεί να σε αδικώ, μπορεί να έχεις αγωνιστεί, δε σε γνωρίζω. Εδώ στο χωριό μας είμαστε με το Στάλιν, με το Λένιν και με το Βοροσίλοφ.
Χαιρετισμούς πολλούς, Γιώργος.
Αγαπητέ Γιώργο,
το θυμάσαι το ανέκδοτο με τον γρύλλο; Που ανοίγει ο τύπος της πόρτα και του απαντάει αυτός που κτυπησε "αντε **** εσύ και ο γρύλλος σου"; Κάτι τέτοιο, μου θυμίζει η απάντηση σου όπως διαρθρώνεται, ιδιαίτερα στο υστερόγραφό σου. Απο που και ως που τέτοια εμπάθεια; Με ξέρεις απο χθες; Σου έδωσα τόσα δικαιώματα; Ή προσπάθησα να μιλήσω απλά, χαλαρά και πολιτισμένα με επιχειρήματα; Και καλά, παράτε με εμένα. Ένας απλός άνθρωπος να σε προσεγγίσει, να πας να τον ζυμώσεις λίγο, να τον κερδίσεις, με την πρώτη διαφωνία που θα έχεις μαζί του θα ορθώσεις τείχη και θα αρχίσεις να τον κράζεις; Γιατι, το έχω δει και αυτό...
Και τέλος πάντων, απο που και ως που μια πλακίτσα που σου έκανα, για τον πλυθηντικό που χρησιμοποίησες(και προς τιμήν σου βέβαια που έχεις τέτοια αγωγή, ξέρεις λείπει πολύ στις μέρες μας, ειλικρινά στο λέω) καταλήγει στο ότι πετάω μάρμαρα σε γυναικόπαιδα; Και ξαναρωτάω που με ξέρεις και το λές; Διάβασες κάτι τέτοιο στο μπλογκ μου; Σε κάποιο σχόλιο οπουδήποτε; Σε πληροφορώ ότι υπεράσπισα το ΚΚΕ χωρίς όρους εκείνες τις ημέρες σε όποιες συζητήσεις είχα με κόσμο και δέχτηκα και "πέσιμο" χοντρό από ανάρχες για την ανακοίνωση που έβγαλε τότε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτήν έκανες τον κόπο να την διαβάσεις; Ή σου είπαν ότι όλοι είναι το ίδιο; Μάλλον το δεύτερο συνέβη. Ρίξε λοιπόν μια ματιά: http://www.antarsya.org/index.php?option=com_content&view=article&id=474:2011-10-20-17-00-18&catid=62:2009-05-03-17-02-46&Itemid=119
Πάμε παρακάτω. Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Έχεις ενδοιασμούς για το πως μπορούν μια σειρά διαφορετικές ομάδες με διαφορετικές αφετηρίες-ετερόκλητα να τα βρούν. Δεν γίνεται λες γιατι είναι αντικρουόμενες απόψεις του κινήματος. Θα πρότεινα να προσέξεις το εξής: οι περισσότερες οργανώσεις από αυτές αποτελούν ρεύματα κριτικής ή τάσεις του κομμουνιστικού κινήματος, όπως αυτά ιστορικά διαμορφώθηκαν σε διάφορες φάσεις τον προηγούμενο αιώνα(τροτσκισμός, μαοισμος, κλπ). Έχουν βάσεις στο μαρξισμό, αναφορές στον κομμουνισμό και ο καθείς την άποψη του για συγκεκριμένα γεγονότα του κομμ.κινήματος. Αυτό όμως δεν αποκλίει την συμμαχία τους πάνω σε ένα αντικαπιταλιστικό-επαναστατικό πρόγραμμα στην σημερινή εποχή. Γιατί σημασία δεν έχει πως το είπε ο Μάο, ο Τρότσκι ή ο Στάλιν το 55, να το λύσουμε τώρα, για να φτιάξουμε μια πλατιά συμμαχία αντικαπιταλιστική-αντιιμπεριαλιστική να παλέψει μέσα στην ελληνική κοινωνία την υπόθεση της επανάστασης.
Όλα Γιώργο, πιστεύω, είναι θέμα περιεχομένου και θέσεων. Διάβασε τις στο site της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εντόπισε εκεί τις διαφωνίες σου και όχι σε ότι σου λέγεται στο μιλητό. Εκεί θα καταλάβεις και τι ενώνει αυτό το "ετερόκλητο" πλήθος οργανώσεων και στο ποιες είναι οι φοβερές διαφορές σου με τις θέσεις και τα αιτήματα που βάζουν. Άραγε, όταν η Κομμουνιστική Ανανέωση ή το ΔΗΚΚΙ ήταν σύμμαχοι του ΚΚΕ έπαθε κάτι το κόμμα σου; Και με αυτό το σκεπτικό αν το πάω πιο μακρυά, τι να πω για παλιότερες συνεργασίες με Ζουράρη ή Μπουτάρη; Αρκούν αυτά για να πιαστεί κανείς και να κάνει κριτική καφενείου και ποδοσφαιρικής κερκίδας; Εγώ δεν το κάνω. Εσύ κάντο, αν θέλεις...
(SYNEXEIA)
Επίσης ένα άλλο σφάλμα είναι η διαχρονική "ανάγνωση" εχθρών μόνο και μόνο με την ταμπέλα τους. Ούτε οι τροτσκιστές είναι κουκουλοφόροι, ούτε οι αρχειομαρξιστές, ούτε μπορεί κανείς να ισοπεδώνει και να γενικεύει. Οι τροτσκιστές από την εκκίνηση της αντίστασης, από τον ελληνοιταλικό το '40 είχαν τελείως λάθος γραμμή για τη μορφή αντίδρασης που έπρεπε να έχει ο ελληνικός λαός πολύ απλά εξαφανίστηκαν από την ιστορία με αυτή την πολιτική επιλογή. Το γράμμα του Ζαχαριάδη, η στάση και οργάνωση των κομμουνιστών στο Αλβανικό Μέτωπο τους έβγαλε εκτός...βιβλιογραφικών αναφορών για να τους θυμηθούμε πολύ αργότερα όταν τους έσφαζε(κακώς κατα τη γνώμη μου) η ΟΠΛΑ. Τώρα, το τι κάνουν οι σημερινές τροτσκιστικές οργανώσεις(είναι και πολλές...) το κρίνει κανείς με βάση τα σημερίνα δεδομένα που έχουν αλλάξει σε σχέση με πριν 80 χρόνια.
Τα ίδια θα έλεγα και για τους αναρχικούς. Τι σχέση στη σκέψη τους έχουν οι σημερινοί "αναρχικοί" με τους θεωρητικούς παπούδες τους όπως ο Κροπότκιν ή ο Μπακούνιν; Καμία. Ακόμα περισσότερο, τη σχέση έχουν με την παράδοση του αναρχοσυνδικαλισμου και με την αντιφασιστική μάχη που έδωσαν εκατομμύρια Ισπανοί εργάτες το '36, πλαισιωμένοι από αναρχικούς, κομμουνιστές, τροτσκιστές και τις διεθνείς Ταξιαρχίες; Απολύτως καμία. Άλλοι στην καλύτερη τυρβάζουν περι αυτοοργάνωσης γενικά και αόριστα, είναι έξω από τα σωματεία και άλλοι πολύ χειρότερα πρεσβεύουν το μηδενισμό, το πισογύρισμα, την σύμπραξη με τον υπόκοσμο. Οι τελευταίοι ιδιαίτερα είναι άμεσα χειραγωγίσιμα εργαλεία του κράτους και κομμάτι του παρακράτους και ιδιαίτερα των πιο σκοτεινών τους μηχανισμών. Θέλει όμως συγκεκριμένη αντιμετώπιση, και με προσοχή στο να μην τους χαριστούν δυνάμείς ιδιαίτερα από τη νεολαία.
Όλα αυτά τα λέω ώστε να καταλάβεις ότι πρέπει να κρίνεις με βάση τις θέσεις τους καθενός και την ιστορική τους διαδρομή παλιότερη και σύγχρονη. Το "ξεπέταγμα" με αφορισμούς είναι το πιο εύκολο και βολικό ξεμπέρδεμα με κάτι που αργότερα θα κλιθείς και πάλι να αντιμετωπίσεις αν έχει "ανεξήγητα" για σένα ενδυναμωθεί από τη ζωή...
Τέλος, θα ήθελα να μου στείλεις 2-3 λινκ επίσημων ανακοινώσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που κάνουν εμπαθή και αντιεπιστημονική κριτική στο ΚΚΕ και μάλιστα με πολεμική μεγαλύτερη απο αυτή εναντίον του συστήματος!!! Σε αυτό θα ήθελα πολύ να δω τι θα στείλεις. Αν θελεις βέβαια, το κάνεις. Γιατι μπορείς να επικαλεστείς χίλιες δυο δικαιολογίες (τον εύκολο δρόμο) ή να με βρίσεις για να τη σκαπουλάρεις. Και μια παρατήρηση: μη μου στείλεις λινκ απο κάνα μπλογκ ή φόρουμ...
Και οι απαντήσεις στις ερωτήσεις σου (ίσια, παλικαρίσια και αντρίκεια):
"Τον δέχεσαι το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό;"
- Η γενική απάντηση είναι ΝΑΙ. Αλλά θέλει συζήτηση για την εφαρμογή του.
"Τον προλεταριακό διεθνισμό;"
- 100%
"Τη συλλογικότητα στη δουλιά;"
- 100%. Δε φτάνει όμως. Θέλειταξική δράση και σωματείο-συνδικάτο κτλ
"Την πρωτοπορία της εργατικής τάξης;"
- Ναι.
"Αν τα δέχεσαι αυτά, τότε είσαι πολύ κοντά στο ΚΚΕ."
- Γιώργη, θα σε στεναχωρίσω. Δεν είμαι κοντά. Έχουμε διαφωνίες σε κάποια σοβαρά θέματα. Παρόλαυτά είμαι και εγω κομμουνιστής και πιστεύω στο μαρξισμό. Παλεύω την υπόθεση του κομμουνισμού από άλλο χαράκωμα. Καλό θα ήταν να σκοπεύσουμε προς τον ίδιο εχθρό που επελαύνει, από το να πυροβολιόμαστε μεταξύ μας...
"Αν όχι, τότε δεν πειράζει. Έτσι είναι η ζωή."
- Ναι ρε. Δεν τρελαινόμαστε. Η ζωή συνεχίζεται!
Υ.Γ. Πολύ καιρό έχω να γράψω κάτι τόσο μεγάλο σε σχολιασμούς. Τελευταίες φορές το έκανα στο site του γνωστού εξαιρετικού "Celin". Αν θες ρίξε και μια ματιά στο μπλογκ μου. Αν και δεν το ανανεώνω συχνά μπορεί να βρεις μερικά ενδιαφέροντα θέματα όπως π.χ. συνεντεύξεις ή βιβλία...
@pavlosk Δε θα σε βρίσω, γιατί δεν το επιτρέπει η αγωγή μου. Δε νομίζω ότι χρειάζεται βρίσιμο. Αλλά δυστυχώς, δεν μπορώ και να σε απαντήσω γιατί η βάση σου είναι μια κινούμενη άμμος. Λες ότι ανήκεις στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είναι σα να λες ότι είσαι ντοματοσαλάτα. Δε μας λες όμως ποιο συστατικό είσαι. Είσαι τροτσκιστής που σε κόβω να είσαι; Μαοϊκός; Σε ποια συνιστώσα ανήκεις; Δε νομίζω πως υπάρχει βάση για συζήτηση. Δε θέλω να σε προσβάλω, αλλά είσαι ελεύθερος σκοπευτής. Εγώ είμαι ο Γιώργος Γκέκας, μαθητής Γ' Γυμνασίου. Το κόμμα μου είναι το ΚΚΕ. Εσύ ποιος είσαι; Ποιο είναι το κόμμα σου; Το ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι απ'όλα. Διαρκώς αναφέρεσαι ότι "μου λέγεται, στο μιλητό". Δε μου λέγεται τίποτα. Αυτά που λέω τα εννοώ και τα πιστεύω.
Ντίλι-ντίλι-ντίλι,
ντίλι το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε
η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Ήρθε ο ποντικός,
πήρε το φιτίλι
μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε
η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Ήρθε και η γάτα,
έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φιτίλι
μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε
η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Ήρθε και ο σκύλος
κι έπνιξε τη γάτα
που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φιτίλι
μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε
η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Ήρθε και το ξύλο
και σκότωσε το σκύλο
που έπνιξε τη γάτα
που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φιτίλι
μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε
η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Ήρθε κι η φωτιά
κι έκαψε το ξύλο
που σκότωσε το σκύλο
που έπνιξε τη γάτα
που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φιτίλι
μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε
η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Ήρθε και το ποτάμι
κι έσβησε τη φωτιά
που έκαψε το ξύλο
που σκότωσε το σκύλο
που έπνιξε τη γάτα
που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φιτίλι
μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε
η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Ήρθε και το βόδι,
ρούφηξε το ποτάμι
που ’σβησε τη φωτιά
που έκαψε το ξύλο
που σκότωσε το σκύλο
που έπνιξε τη γάτα
που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φιτίλι
μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε
η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Ήρθε και ο λύκος
κι έφαγε το βόδι
που ρούφηξε το ποτάμι
που ’σβησε τη φωτιά
που έκαψε το ξύλο
που σκότωσε το σκύλο
που έπνιξε τη γάτα
που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φιτίλι
μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε
η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Νά τος και ο κυνηγός
και σκότωσε το λύκο
που έφαγε το βόδι
που ρούφηξε το ποτάμι
που ’σβησε τη φωτιά
που έκαψε το ξύλο
που σκότωσε το σκύλο
που έπνιξε τη γάτα
που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φιτίλι
μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε
η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Ντίλι-ντίλι-ντίλι,
ντίλι το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε
η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.
http://www.youtube.com/watch?v=_y8JmXC4lNM
Δεν τρολλάρω, κάπως έτσι έχουν τα πράγματα με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Θα μπορούσα να απαντήσω στους τροτσκιστές και μάλιστα στους συγκεκριμένους τροτσκιστές. Ή στους αναρχικούς, ή στους μαοϊκούς. Στο ΑΝΤΑΡΣΥΑ έτσι γενικά και αόριστα δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη. Από σεβασμό στο σχόλιο που έγραψες γράφω, αλλά σίγουρα δεν θα σε καλύψω, γιατί μου είναι αδύνατον. Είναι σα να θέλεις να λύσεις μια εξίσωση που έχει 10 αγνώστους.
Έχω ρίξει μια ματιά στο blog σου και γράφεις καλά πράγματα βλέπω, κατά της κυβέρνησης και δε γράφεις κακίες κατά του ΚΚΕ. Για να μην παρεξηγηθώ από σένα, που όπως λες δε σε ξέρω, η απάντησή μου δεν έχει σκοπό να σε θίξει προσωπικά.
Χαιρετισμούς πολλούς, Γιώργος.
ΥΓ: Το δημώδες είναι μια παρωδία της διαλεκτικής. Το αναφέρω, γιατί από μικρό μου το τραγουδούσε ο παππούς μου και μου την έδινε.
"χρησιμοποίησε τα αυτιά και το στόμα σου κατά την ίδια αναλογία που υπάρχει στο πρόσωπο σου" λέει μια σοφή κινέζικη παροιμία...κάντο πράξη αγαπητέ μου μικρέ φίλε!
όσο μιλάς υπό την επήρεια ενός ανεξήγητου για την ηλικία σου φανατισμού,είναι μοιραίο να βλεπεις το δέντρο και να χάνεις το δάσος...
κανείς πραγματικός αριστερός δεν πρέπει να λειτουργεί με οπαδισμό και αντιπαλότητα απέναντι στην διαφορετική προσέγγιση.
υποτίθεται ότι παλεύουμε όλοι για τον ίδιο σκοπό...
και αυτός πρέπει να είναι "ότι είναι καλό για το λαό,πρέπει να είναι και για το κόμμα" όπως είπε ο Άρης Βελουχιώτης,και όχι το αντίστροφο...
πρέπει να προσπαθήσεις να καταλάβεις κάτι πάρα πολύ απλό,ότι το κόμμα είναι το μέσο για την κατάληψη της λαΐκής εξουσίας και όχι ο αυτοσκοπός.
@Τζαβέλας Οι κομμουνιστές πότε δε φοράν κουκούλα. Εσύ μας μιλάς με "κουκούλα". Απαντάς στα σχόλια και δεν απαντάς στην ανάρτηση. Παρ' όλη την ανωνυμία σου θα σου απαντήσω. Θα μπορούσα και να μη σου απαντήσω, αλλά είσαι προσβλητικός προς εμένα και με δογματικό τρόπο προβαίνεις σε λάθος χαρακτηρισμούς. Μιλάς εξ' ονόματος του κόμματος και για το καλό του κόμματος χωρίς να ξέρουμε κιόλας ποιος είσαι ή νομίζοντας ότι δεν ξέρουμε. Σου επιστρέφω την παροιμία στο τετράγωνο. Εκτός κι αν είσαι ο δικηγόρος του παραπάνω σχολιαστή. Πρέπει να καταλάβεις ότι το κόμμα που εκφράζει την εργατική τάξη στην ελληνική επικράτεια είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και μόνο. Αυτό λειτουργεί σύμφωνα με τη θεωρία ότι σε μία χώρα ένα είναι το κομμουνιστικό κόμμα που εκφράζει την εργατική τάξη και τη συσπειρώνει. Κατά συνέπεια οι διάφοροι τυχαίοι που μπορεί να είναι επιστήμονες, γνώστες, αριστεροί, οτιδήποτε δεν μπορούν να μιλούν εξ' ονόματος του κόμματος, ούτε της εργατικής τάξης.
Είναι το κόμμα τέλειο;
Είναι όλα στην εντέλεια;
Γενικά, πιστεύω πως το κόμμα σε παγκόσμιο επίπεδο είναι διαμάντι που λάμπει. Επιδέχεται όμως βελτιώσεων και ανάπτυξης.
Εσύ-Εσείς είστε μακράν. Τέλος, σου επαναλαμβάνω να υπογράφεις αυτά που υποστηρίζεις και είθισται στα blog να αναφέρεται κανείς στην ουσία, στην ανάρτηση και όχι να σχολιάζει τα σχόλια.
ΥΓ: Αφού σου αρέσουν οι παροιμίες, μια ρώσικη παροιμία λέει: "φτύνεις το μάτι σου και νομίζεις ότι δροσίζεις το θεό".
όντως δεν ξέρεις ποιός είμαι πιτσιρικά,όπως δεν ξέρεις και χιλιάδες άλλους αγωνιστές που έδωσαν αίμα και θυσίες για το λαΐκό κίνημα και μετά λοιδωρήθηκαν και απαξιώθηκαν,από ηγεσίες μικρές και συμβιβασμένες...
εκείνο που με μελαγχολεί σε σένα είναι ο θρησκευτικός φανατισμός που σε διακρίνει και ο προκλητικός εως και ανάγωγος λόγος που απευθύνεις σε ανθρώπους που ίσως και να'χουν διπλάσια κομματική ηλικία,απ'τη φυσική σου ηλικία...
κομμουνιστής μικρέ μου φίλε είναι αυτός που εντάσσει στην καθημερινότητα του στοιχεία που προάγουν το διάλογο και εμπλουτίζουν το όραμα για μια άλλη κοινωνία,πιο δίκαιη και πιο ανθρώπινη.
ίσως θεωρείς τον εαυτό σου μεγάλο κομμουνιστή,επειδή αναπαράγεις μέσω του πληκτρολογίου κάποια τσιτάτα...όταν μεγαλώσεις και μπεις δυστυχώς σ'αυτό το βούρκο που λέγεται νεοελληνική κοινωνία,όταν κουβαλήσεις στη πλάτη σου 3-4 απολύσεις για τα πολιτικά σου φρονήματα και τη συνδικαλιστική σου δράση...τότε έλα να τα ξαναπούμε.
Κλείνοντας το σχόλιο μου θα'θελα να σου πω κάτι πάρα πολύ απλό όχι ως συμβουλή,ως απόσταγμα βιωμάτων...άνοιξε τον ορίζοντα της σκέψης σου,το τιμημένο ΚΚΕ,δεν έχει ανάγκη από κομματόσκυλα που υπακούν τυφλά,αλλά από νέους ανθρώπους με δημιουργική σκέψη και ικανότητα να παράγουν όραμα και να εμπνεύσουν.
Και να σου υπενθυμίσω απλά, τα λόγια του μεγαλύτερου αντάρτη που γέννησε τούτος ο τόπος(δηλωσία και τυχοδιώκτη κατά την ηγεσία),του Άρη Βελουχιώτη.Μιλώντας προς τον Περικλή Χουλιάρα(προσωπική του μαρτυρία) λέει, "όταν επισημαίνεις τα λάθη του κόμματος και πολεμάς να τ'αλλάξεις,τότε μόνο καλό κάνεις στο κόμμα και όχι κακό..."
Βάλε τα λόγια αυτά στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία που βιώνουμε σήμερα και βρές την αναλογία, με ανοιχτό μυαλό και όχι με τυφλό φανατισμό...
Δημοσίευση σχολίου