Λοιπόν, τουλάχιστον αυτό είναι σαφές σε όλους, τώρα που ξέρουμε ότι δεν η συγκεκριμένη απόφαση δε σχετίζεται ούτε κατ’ ελάχιστο με την "απειλή" από το Ιράν, αν και μόλις πριν από λίγα χρόνια η κυβέρνηση των ΗΠΑ δήλωνε το τελείως αντίθετο.
Πρόεδρος Barack Obama, ομιλία στην Πράγα, 5 Απριλίου 2009:
"Έτσι, επιτρέψτε μου να είμαι σαφής: η πυραυλική και πυρηνική δραστηριότητα του Ιράν αποτελεί πραγματική απειλή, όχι μόνο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και για τους γείτονες του Ιράν και τους συμμάχους μας. Η Τσεχική Δημοκρατία και η Πολωνία έχουν θαρραλέα συμφωνήσει να φιλοξενήσουν μια άμυνα εναντίον αυτών των πυραύλων. Όσο η απειλή από το Ιράν επιμένει, τόσο και εμείς θα επιμείνουμε σε ένα σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας που θα είναι οικονομικά αποτελεσματικό και αποδοτικό. Εάν η ιρανική απειλή εξαλειφθεί, θα έχουμε μια ισχυρότερη βάση για ασφάλεια, και η κινητήρια δύναμη για την κατασκευή αντιπυραυλικής άμυνας στην Ευρώπη θα πρέπει να αφαιρεθεί. "
Είναι σημαντικό να δούμε το ζήτημα αυτό σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ως μέρος μιας επιθετικής εκστρατείας - εμπνευσμένης από νεοσυντηρητικούς - με σκοπό την απειλή και την περικύκλωση της Ρωσίας. Η αντιπυραυλική ασπίδα είναι μέρος αυτής της στρατηγικής, καθώς και η συνεχής προσπάθεια για αλλαγή καθεστώτος στην Ουκρανία και για την εγκαθίδρυση μιας πιο φιλοδυτικής κυβέρνησης στην εν λόγω χώρα.
Τουλάχιστον στο δημόσιο λόγο, οι Αμερικάνοι και δυτικοί πολιτικοί ηγέτες όταν αναφέρονται στη Ρωσία τη χαρακτηρίζουν ως "συνεργάτη", ενώ οι δράσεις τους και οι πολιτικές τους είναι σταθερά εχθρικές προς τη Μόσχα.
Οι χώρες που έχουν φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία, όπως η Ουκρανία, η Λευκορωσία, η Συρία και η Βενεζουέλα έχουν γίνει στόχος από τη Δύση που προσπαθεί να τις απομονώσει και να τις «αποσταθεροποιήσει».
Στην Ουκρανία αυτό σημαίνει ότι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι και πολιτικοί που ταξιδεύουν στο Κίεβο δείχνουν «αλληλεγγύη» με τους αντικυβερνητικούς διαδηλωτές. Επιπλέον οι ΗΠΑ υπαινίσσονται ότι θα επιβάλουν κυρώσεις στη χώρα, εάν δεν συγκλίνει στην άποψή τους, δηλαδή στην τήρηση αποστάσεων από τη Ρωσία και στην αιώνια υποταγή στις ευρω-ατλαντικές δομές.
Στη Λευκορωσία, οι κυρώσεις έχουν επιβληθεί εδώ και καιρό - με τη φαινομενική δικαιολογία σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα - όμως οι ΗΠΑ έχουν μεταξύ των στενότερων συμμάχων τους χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, που βρίσκονται σε πολύ χειρότερη μοίρα σε αυτόν τον τομέα.
Το όνειρο των ΗΠΑ είναι να περικυκλώσουν τη Ρωσία με μια σειρά από «Πολωνίες» - χωρών με επικεφαλής επιθετικές αντι-ρωσικές κυβερνήσεις-κλώνους, όπως αυτή του Radek Sikorski, με Υπουργεία Εξωτερικών που αυξάνουν την πίεση προς τη Μόσχα και παραδέχονται και επικροτούν την αμερικανική υπεροχή η οποία ξεθωριάζει από τον πόλεμο στο Ιράκ και την αναβίωση της Ρωσίας ως σημαντικού διεθνούς παράγοντα.
Ωστόσο, όταν η Ρωσία ανταποκρίνεται σε αυτή την επιθετική πολιτική της περικύκλωσής της και προσπαθεί να προστατεύσει τα έννομα συμφέροντά της, απεικονίζεται ως ο επιτιθέμενος. Η είδηση ότι η Ρωσία έχει μετακινήσει τους δυνητικά πυρηνικούς πυραύλους μικρής εμβέλειας Iskander κοντά στα σύνορα της ΕΕ ως απάντηση στο σχέδιο σχέδιο αντιπυραυλικής άμυνας οδήγησε την αμερικανίδα εκπρόσωπο του State Department Marie Harf να δηλώσει: «Έχουμε προτρέψει τη Ρωσία να μη λάβει κανένα μέτρο για να αποσταθεροποιήσει την περιοχή.» Η δήλωση αυτή έρχεται από τις ΗΠΑ, τη χώρα που ειδικεύεται στην αποσταθεροποίηση, αυτό κι αν είναι πρόκληση.
Απλά φανταστείτε την περίπτωση που η Ρωσία υιοθετούσε μια παρόμοια «περικυκλωτική» πολιτική απέναντι στις ΗΠΑ.
Φανταστείτε το σάλο αν ρώσοι πολιτικοί ταξίδευαν σε χώρες που συνορεύουν με τις ΗΠΑ, π.χ. στον Καναδά ή στο Μεξικό για να λάβουν μέρος σε αντιαμερικανικές διαμαρτυρίες ζητώντας αλλαγή του καθεστώτος και αντικατάσταση των παρόντων κυβερνήσεων στις χώρες αυτές με αυτές που υπόσχονται να υπογράψουν μια εμπορική συμφωνία με τη Ρωσία και να σπάσουν τους δεσμούς τους με τις ΗΠΑ. Απλά φανταστείτε ακόμα, αν η Ρωσία ανακοίνωνε τα σχέδιά της να ανεγείρει μια αντιπυραυλική ασπίδα στο Μεξικό. Ή αν το Κρεμλίνο χρηματοδοτούσε κόμματα της αντιπολίτευσης στον Καναδά.
Όταν ο Πρόεδρος Ομπάμα εξελέγη για πρώτη φορά, υπήρχαν ελπίδες ότι θα υπάρξει εκ νέου βαθμονόμηση των σχέσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας.
Κατά τη σύγκρουση Γεωργίας-Ρωσίας το 2008 , όταν οι ρωσικές δυνάμεις είχαν παραταχθεί για την αντιμετώπιση της γεωργιανής επίθεσης εναντίον της Νότιας Οσετίας, ο φανατικός προεδρικός υποψήφιος των συντηρητικών Τζον Μακέιν προκλητικά δήλωσε: "Σήμερα, είμαστε όλοι Γεωργιανοί." Ο Μπαράκ Ομπάμα όμως, ήταν πιο επιφυλακτικός. Τον Σεπτέμβριο του 2009, ο Πρόεδρος Ομπάμα απέρριψε τα σχέδια αντιπυραυλικής ασπίδας του George W. Bush σε μια κίνηση που χαιρετίστηκε από τον τότε Ρώσο πρόεδρο Ντμίτρι Μεντβέντεφ ως μια "υπεύθυνη κίνηση". Ωστόσο, μόλις ένα μήνα αργότερα, ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν ήταν στην Πολωνία για να ανακοινώσει ένα νέο, πιο κινητικό σύστημα αντιπυραυλικής αμυντικής ασπίδας. Από τότε οι ΗΠΑ έχουν επανειλημμένως αρνηθεί να δώσουν στη Ρωσία τις, πολύ λογικά, απαραίτητες διαβεβαιώσεις που ζητάει σχετικά με τα σχέδια των αντιπυραυλικών συστημάτων.
Η ιδέα ότι χρειαζόμαστε ένα σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας στην Ευρώπη για την προστασία κατά της Ρωσίας είναι παράλογη. Οι μεγαλύτερες απειλές για την ειρήνη τα τελευταία 20 χρόνια δεν προέρχονται από τη Ρωσία, αλλά από τις ΗΠΑ και τους στενότερους συμμάχους της - οι οποίοι επιτέθηκαν σε μια σειρά χωρών από τη Γιουγκοσλαβία μέχρι τη Λιβύη. Και είναι από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της, η απειλή επίθεσης που υπάρχει ακόμα. Η κατοχή της αντιπυραυλικής ασπίδας και των πυρηνικών πυραύλων μπορεί να δελεάσει έναν επιθετικό Πρόεδρο των ΗΠΑ, παρακινούμενο από νεοσυντηρητικούς συμβούλους τους και από το πολεμόχαρο λόμπι, να ξεκινήσει μια πρώτη πυρηνική επίθεση κατά της Ρωσίας, γνωρίζοντας ότι το αμυντικό σύστημα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως προστασία έναντι της επίθεσης-αντίποινα των Ρώσων.
Με άλλα λόγια, το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, το οποίο υποτίθεται ότι χρησιμοποιείται για την αποτροπή επίθεσης, κάνει μια επίθεση ακόμα πιο πιθανή. Δεν είναι απορίας άξιο που οι πιο φανατικοί πολεμοκάπηλοι της Δύσης είναι τόσο υπέρ της ασπίδας. Και δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές της αντιπυραυλικής ασπίδας είναι νεοσυντηρητικοί και όταν οι συστηματικά επιτιθέμενοι λύκοι της διεθνούς ιμπεριαλιστικής αρένας είναι τόσο πρόθυμοι για ένα "αμυντικό" σύστημα, θα πρέπει να ανησυχούμε όλοι μας.
Φανταστείτε το σάλο αν ρώσοι πολιτικοί ταξίδευαν σε χώρες που συνορεύουν με τις ΗΠΑ, π.χ. στον Καναδά ή στο Μεξικό για να λάβουν μέρος σε αντιαμερικανικές διαμαρτυρίες ζητώντας αλλαγή του καθεστώτος και αντικατάσταση των παρόντων κυβερνήσεων στις χώρες αυτές με αυτές που υπόσχονται να υπογράψουν μια εμπορική συμφωνία με τη Ρωσία και να σπάσουν τους δεσμούς τους με τις ΗΠΑ. Απλά φανταστείτε ακόμα, αν η Ρωσία ανακοίνωνε τα σχέδιά της να ανεγείρει μια αντιπυραυλική ασπίδα στο Μεξικό. Ή αν το Κρεμλίνο χρηματοδοτούσε κόμματα της αντιπολίτευσης στον Καναδά.
Όταν ο Πρόεδρος Ομπάμα εξελέγη για πρώτη φορά, υπήρχαν ελπίδες ότι θα υπάρξει εκ νέου βαθμονόμηση των σχέσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας.
Κατά τη σύγκρουση Γεωργίας-Ρωσίας το 2008 , όταν οι ρωσικές δυνάμεις είχαν παραταχθεί για την αντιμετώπιση της γεωργιανής επίθεσης εναντίον της Νότιας Οσετίας, ο φανατικός προεδρικός υποψήφιος των συντηρητικών Τζον Μακέιν προκλητικά δήλωσε: "Σήμερα, είμαστε όλοι Γεωργιανοί." Ο Μπαράκ Ομπάμα όμως, ήταν πιο επιφυλακτικός. Τον Σεπτέμβριο του 2009, ο Πρόεδρος Ομπάμα απέρριψε τα σχέδια αντιπυραυλικής ασπίδας του George W. Bush σε μια κίνηση που χαιρετίστηκε από τον τότε Ρώσο πρόεδρο Ντμίτρι Μεντβέντεφ ως μια "υπεύθυνη κίνηση". Ωστόσο, μόλις ένα μήνα αργότερα, ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν ήταν στην Πολωνία για να ανακοινώσει ένα νέο, πιο κινητικό σύστημα αντιπυραυλικής αμυντικής ασπίδας. Από τότε οι ΗΠΑ έχουν επανειλημμένως αρνηθεί να δώσουν στη Ρωσία τις, πολύ λογικά, απαραίτητες διαβεβαιώσεις που ζητάει σχετικά με τα σχέδια των αντιπυραυλικών συστημάτων.
Η ιδέα ότι χρειαζόμαστε ένα σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας στην Ευρώπη για την προστασία κατά της Ρωσίας είναι παράλογη. Οι μεγαλύτερες απειλές για την ειρήνη τα τελευταία 20 χρόνια δεν προέρχονται από τη Ρωσία, αλλά από τις ΗΠΑ και τους στενότερους συμμάχους της - οι οποίοι επιτέθηκαν σε μια σειρά χωρών από τη Γιουγκοσλαβία μέχρι τη Λιβύη. Και είναι από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της, η απειλή επίθεσης που υπάρχει ακόμα. Η κατοχή της αντιπυραυλικής ασπίδας και των πυρηνικών πυραύλων μπορεί να δελεάσει έναν επιθετικό Πρόεδρο των ΗΠΑ, παρακινούμενο από νεοσυντηρητικούς συμβούλους τους και από το πολεμόχαρο λόμπι, να ξεκινήσει μια πρώτη πυρηνική επίθεση κατά της Ρωσίας, γνωρίζοντας ότι το αμυντικό σύστημα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως προστασία έναντι της επίθεσης-αντίποινα των Ρώσων.
Με άλλα λόγια, το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, το οποίο υποτίθεται ότι χρησιμοποιείται για την αποτροπή επίθεσης, κάνει μια επίθεση ακόμα πιο πιθανή. Δεν είναι απορίας άξιο που οι πιο φανατικοί πολεμοκάπηλοι της Δύσης είναι τόσο υπέρ της ασπίδας. Και δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές της αντιπυραυλικής ασπίδας είναι νεοσυντηρητικοί και όταν οι συστηματικά επιτιθέμενοι λύκοι της διεθνούς ιμπεριαλιστικής αρένας είναι τόσο πρόθυμοι για ένα "αμυντικό" σύστημα, θα πρέπει να ανησυχούμε όλοι μας.
Από το RT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου