Αίγυπτος: το Κομμουνιστικό Κόμμα αναλύει την παρούσα κατάσταση στη χώρα

Έχουν περάσει λίγοι μήνες από την έναρξη της λαϊκής εξέγερσης της 30ης Ιουνίου, που είχε ως στόχο να ανακτήσει την επανάσταση που κατέστειλε η ισλαμο-φασιστική δεξιά. Στη συνέχεια, οι εκπρόσωποι του λαού έμειναν με τις ένοπλες δυνάμεις για να δημιουργήσουν ένα «οδικό χάρτη» με όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που έλαβαν μέρος στην επανάσταση.



Λαμβάνοντας υπόψη τις επιφυλάξεις μας σε ορισμένα σημεία, αλλά και τη φύση της κυβέρνησης, και παρά το σεβασμό μας προς τα μέλη της, δεν μπορούμε να την θεωρήσουμε ως μια επαναστατική κυβέρνηση, αλλά μάλλον ως μια κυβέρνηση τεχνοκρατών, ειδικά επειδή τα περισσότερα από τα μέλη της αντιπροσωπεύουν υποστηρικτές της οικονομίας της αγοράς και οι μεταρρυθμιστές δεν έχουν το παραμικρό περιθώριο ελιγμών, ούτε το αναγκαίο θάρρος προκειμένου να δώσουν μια απάντηση στις επείγουσες ανάγκες των μαζών και τους δεδηλωμένους στόχους της επανάστασης.

Έτσι, μπορούμε να συνοψίσουμε αυτούς τους στόχους και τις απαιτήσεις:
Πρώτον: μια σύγκριση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και των συμμάχους τους, καθώς και απαγόρευση των ομάδων που εμπλέκονται σε τρομοκρατικές πρακτικές αποδεδειγμένα, και την κατάσχεση της περιουσίας τους.
Δεύτερον: ένα αστικό και δημοκρατικό σύνταγμα που εστιάζει στην κοινωνική δικαιοσύνη.
Τρίτον: οικονομική ανάκαμψη και εφαρμογή των πλέον επειγουσών απαιτήσεων της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Τέταρτον: μεταξύ των νομοθετικών αλλαγές στον "χάρτη πορείας", την πλήρη αναγνώριση της εγκατάστασης των συνδικαλιστικών οργανώσεων, των ενώσεων και των πολιτικών κομμάτων.

Δυστυχώς , η κυβέρνηση , παρά το γεγονός ότι έχει αποδεχτεί μερικά από τα πιο πιεστικά αιτήματα μετά από διαρκή πίεση, μέρα με τη μέρα αποκαλύπτει μια στάση που συνδυάζει την απροθυμία και το δισταγμό με την ανικανότητα. Αυτό βέβαια οδήγησε στην επιδείνωση της κατάστασης, οργή των μαζών και αυξανόμενη κριτική κατά της κυβέρνησης. Η ένταση ανεβαίνει για να αναγκάσει την κυβέρνηση να ενεργήσει κατά τρόπο συνεπή σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων: τίποτα δεν δικαιολογεί την καθυστέρηση στην εφαρμογή των αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, τη διάλυση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και την ποινικοποίηση των δραστηριοτήτων τους, οι οποίες είναι δραστηριότητες τρομοκρατικής οργάνωσης. Αυτό πρέπει να επεκταθεί σε όλες τις ομάδες και φατρίες που συμμάχησαν μαζί τους, σε εκείνους που ασκούν τρομοκρατία και λαθρεμπόριο όλων των ειδών στο όνομα της θρησκείας, διότι δεν θα ήταν λογικό να κατηγορηθεί η Μουσουλμανική Αδελφότητα και να αγνοηθεί ο Jammaya Islamiyah και το κόμμα του, η Ισλαμική Τζιχάντ και το κόμμα Wasat και όλες οι ομάδες και τα κόμματα των σαλαφιστών. Το πρόβλημα δεν  περιορίζεται μόνο στην Μουσουλμανική Αδελφότητα, είναι παγκόσμιο, και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με την καταστολή αυτών των δυνάμεων, προκειμένου να νικήσουμε αυτό το κίνημα, το οποίο αποτελεί εμπόδιο για οποιαδήποτε πολιτική, οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική και επιστημονική πρόοδο για 40 χρόνια.

Εκφράζουμε τη λύπη μας για το γεγονός ότι η κυβέρνηση επέτρεψε στην κα Catherine Ashton να συναντηθεί με εκπροσώπους των τρομοκρατικών ομάδων κάτι που απαγορεύεται από το Ανώτατο Δικαστήριο και καταγγέλλουμε κάθε παρέμβαση στις εσωτερικές μας υποθέσεις .

Η κυβέρνηση, δεν θα έπρεπε μόνο να παίρνει ορισμένες αποφάσεις, όπως εκείνη που αφορά τον κατώτατο μισθό, αλλά θα πρέπει επίσης να θεσπίσει ορισμένους νόμους που να καθιστούν δυνατή την υλοποίηση των απαιτήσεών μας. Πρέπει να δράσουμε γρήγορα για να μειωθεί το πιστωτικό όριο του μέγιστου μισθού, διότι είναι ο «Δούρειος ίππος» της διαφθοράς, διότι είναι ένας σημαντικός δείκτης της αδυναμίας της κυβέρνησης για την επίτευξη του πιο σημαντικού στόχου της επανάστασης: την κοινωνική δικαιοσύνη. Πρέπει να εφαρμόσει το «πάγωμα των τιμών» και η διάλυση των ιδιωτικών μονοπωλίων σε όλους τους τομείς, να εμποδιστεί ο ενεργειακός ανεφοδιασμός που χορηγείται σε μονοπωλιακές βιομηχανίες, και να αναλάβουμε τον έλεγχο του δημόσιου τομέα των επιχειρήσεων και την αναγέννηση των εργοστασίων στον ιδιωτικό τομέα και στο δημόσιο, που είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας .

Έχουμε καταγράψει τους φόβους των ηγετών, σχετικά με το «πάγωμα των τιμών», την «αντιμονοπωλιακή νομοθεσία» και την «επανεθνικοποίηση των εταιρειών και των εργοστάσιων που καταστράφηκαν», αλλά απαιτούμε την εφαρμογή των νόμων αυτών, διότι ο ρόλος του κράτους, η παρέμβασή του στην οικονομία είναι απαραίτητη για να σωθεί η οικονομία της χώρας, για την επίτευξη βιώσιμης οικονομικής και κοινωνικής αυτάρκειας, το κράτος είναι βάση της πολιτικής ανεξαρτησίας και της ενίσχυση της εθνικής μας ασφάλειας .

Ενώ εμείς χαιρετίζουμε το ρόλο των ενόπλων δυνάμεων στην αντιμετώπιση των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Σινά, για την εξάλειψη μιας εστίας της εθνικής και της διεθνούς τρομοκρατίας, θέλουμε να τονίσουμε ότι οι νομοταγείς πολίτες των χωριών και των πόλεων της Αιγύπτου υποφέρουν όχι μόνο για την ισλαμο-φασιστική τρομοκρατία , αλλά και από επιθέσεις εγκληματικών συμμοριών και απόπειρες εκφοβισμού. Οι Κόπτες της Αιγύπτου δεν είναι ασφαλείς και σε πολλές επαρχίες αναφέρουν τη βία που αντιμετωπίζουν από τρομοκρατικές ομάδες φασιστών, τον εκφοβισμό με βάση το θρήσκευμα.

Όσον αφορά την κατάρτιση του Συντάγματος για τη Συντακτική Συνέλευση, οι μάζες αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει κάποια ασάφεια σχετικά με το ποια είναι τα βασικά ζητήματα. Επαινούμε τις προσπάθειες που καταβάλλονται από τα μέλη της ιδρυτικής επιτροπής, θα υποστηρίξουμε αυτούς που θα γράψουν ένα νέο σύνταγμα και που δε θα αλλάξουν απλώς αυτό που κατασκευάστηκε από τη Μουσουλμανική αδελφότητα και το οποίο απορρίφθηκε από το λαό. Ωστόσο, πρέπει να αναθεωρήσου ορισμένα στοιχεία που προέβαλαν οι πολιτικές δυνάμεις και τα αιτήματα της επανάστασης, να επανεξετάσουμε τα στοιχεία που απορρίφθηκαν πριν από την έναρξη της Επιτροπής της 10, όπως και το άρθρο 219, καθώς και την αποκατάσταση των δικαιωμάτων του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου.
Εκδηλώνεται μια κατάσταση σύγχυσης, μια έλλειψη κατεύθυνσης, και εμείς δεν  καταλαβαίνουμε γιατί να αντιμετωπίζεται επιφανειακά το Σαλαφικό κόμμα Al-Nour, αποδίδοντας εν μέρει τα αιτήματά του, αντί να το θεωρήσουν ως κόμμα εχθρικό προς την επανάσταση, την ελευθερία του γυναικών, της σκέψης και της συνείδησης, όπως και είναι.

Επιμένουμε στην αναγκαιότητα να διατηρηθεί το 50% των εργατών και των αγροτών στις αιρετές συνελεύσεις, στη διαχείριση των συνδικαλιστικών οργανώσεων των αγροτών και των εργαζομένων, διασφαλίζοντας έτσι ότι είναι εγγυημένη η πραγματική εκπροσώπηση αυτών των κοινωνικών στρωμάτων. Πιστεύουμε ότι υπάρχει μια θετική τάση στην περίθαλψη που παρέχεται στα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην υγεία και την εκπαίδευση, αλλά αυτό δεν έχει δοκιμαστεί ακόμα. Κάνουμε έκκληση να ενισχυθεί η τάση αυτή, δεδομένου ότι το 80% των Αιγυπτίων αντιπροσωπεύεται από τους φτωχούς εργαζόμενους. Και αυτή πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα των συντακτών του Συντάγματος, πρέπει να επιμείνουν στα δικαιώματα της πλειοψηφίας που συνθλίβονται από την ραγδαία αύξηση των τιμών, την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς και την έλλειψη βασικών υπηρεσιών, θύματα της εμπορευματοποίησης: την υγεία, την εκπαίδευση και ο ίδιος ο Άνθρωπος στον άγριο καπιταλισμό.

Οι δυνάμεις και τα αριστερά κόμματα πρέπει να κάνουν συγκεκριμένα βήματα προς την ενότητα, σημειώνοντας ότι οι νέοι της αριστεράς έχουν εκφράσει την απογοήτευση και το θυμό τους για την αντιμετώπιση των καθυστερήσεων στην ανακοίνωση της προς μια κοινή κατεύθυνση, το οποίο θεωρείται ως το τελευταίο στάδιο στην υλοποίηση των ονείρων της ενότητας. Ήδη βοηθάμε μια διαδικασία ένωσης των φιλελεύθερων δυνάμεων πριν από τις εκλογές. Ως εκ τούτου, οι δυνάμεις και τα κόμματα που απευθύνονται στον δημοκρατικό σοσιαλισμό της επαναστατικής Συμμαχίας έχουν ως στόχο να δημιουργήσουν μια μαζική συμμαχία  προοδευτικών δυνάμεων του νασερισμού, σοσιαλιστικών και δημοφιλών για το σχηματισμό ενός μεγάλου μετώπου εθνικού-δημοκρατικού προοδευτικού και αριστερού, για να αντισταθμισθεί η ηγεμονική θέση των Δεξιών Δυνάμεων, προκειμένου να καταστεί ισχυρή η αριστερά, ώστε να είναι σε θέση να ασχοληθεί με τις εκλογές και να υλοποιήσει τους στόχους της επανάστασης και τα αιτήματα της εργατικής τάξης, της αγροτιάς και των εργαζόμενων μαζών.