Προπαγάνδα και στα σχολεία

Μετά τα κατευθυνόμενα μαζικά ΜΜΕ, όπου κάνουν το άσπρο μαύρο και αποκρύπτουν την αλήθεια, σειρά έχουν τα σχολειά μας. Η διαστρέβλωση της αλήθειας, ο αντικομμουνισμός, η εσκεμμένη ιστορική ανακρίβεια και τα ασύδοτα ψεύδη είναι πλέον κοινά γνωρίσματα του ΣΚΑΪ και του σχολικού βιβλίου της Ιστορίας της Γ' Γυμνασίου. Στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία η παιδεία είναι κατευθυνόμενη από την αστική τάξη. 
Θύμα αυτής της παιδείας δε θα μπορούσε να μην είναι το σημαντικότατο μάθημα της ιστορίας που με θράσος, αντικομμουνιστικό μένος και οξεία ασάφεια μετατρέπεται σε ένα έκτρωμα, ένα εργαλείο των αρχομένων. Ένα χρήσιμο εργαλείο για αυτούς τους ξετσίπωτους, που θέλουν να δημιουργήσουν άβουλα όντα, έρμαια των συμφερόντων των αφεντικών, δούλων του 21ου αιώνα. Αυτοί οι άτιμοι, οι υπηρέτες των αφεντικών τους, τα πιστά τσιράκια των κεφαλαιοκρατών θέλουν να κάνουν τα παιδιά ανενεργά, να τα απενεργοποιήσουν από την αμφισβήτηση, την πρωτοβουλία, την επανασταστικότητα που είναι γνωρίσματα της ηλικίας τους.


Το περιστατικό που σας περιγράφω, αποτελεί το αποκορύφωμα της ψευτιάς και τους θράσους που έχουν. Το βιβλίο μου, το βιβλίο της Ιστορίας Γ' Γυμνασίου, στη σελίδα 116, αναφέρει ρητά πως: "Για να επιτευχθεί η αυστηρά ελεγχόμενη οικονομική πολιτική της Σοβιετικής Ένωσης την περίοδο του Στάλιν, χρησιμοποιήθηκαν συχνά βίαιες μέθοδοι (εκτοπίσεις, δήμευση της γης των εύπορων αγροτών, διώξεις) με μεγάλο κοινωνικό κόστος. Παράλληλα, σχεδόν όλες οι εξουσίες συγκεντρώθηκαν στην κορυφή της κρατικής ηγεσίας. Όσοι κρινόταν ότι μπορούσαν να απειλήσουν το καθεστώς διώκονταν ανελέητα. Την περίοδο 1936-1938 εκτελέστηκαν ως υπονομευτές του καθεστώτος, μετά από δίκες-παρωδίες, οι περισσότεροι από τους μπολσεβίκους ηγέτες που είχαν πάρει μέρος στη επανάσταση του 1917. Έτσι, το κομμουνιστικό κόμμα μετατράπηκε βαθμιαία σ' ένα συγκεντρωτικό μηχανισμό που απλώς υλοποιούσε τις αποφάσεις και λάτρευε τον ηγέτη του (προσωπολατρεία). Τα φαινόμενα αυτά, που αποτελούσαν σαφώς στρεβλώσεις των θεωρητικών αρχών του μαρξισμού, έγιναν γνωστά αργότερα ως σταλινισμός."
Έτσι, η κυρά Διαμαντοπούλου μαζί και η χουντική φάρα της που είναι στην Κυβέρνηση, εξισώνουν τον κομμουνισμό με το φασισμό και το ναζισμό, δίνουν σαφέστατα ταξικό χαρακτήρα στην παιδεία και κάνουν και αυτοί με τη σειρά τους το άσπρο μαύρο. Είναι αισχροί, δεν έχουν ίχνος ντροπής και θα τους ποδοπατήσει ο λαός και η ιστορία. Ο εκπαιδευτικός, καλείται ως άβουλος, με μισθό 500 ευρώ να διδάξει ψέμματα. Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Ποιος ο ρόλος του εκπαιδευτικού όταν χρησιμοποιείται από το σύστημα ως μαριονέτα και μέσο προπαγάνδας χειρότερης του Γκέμπελς; Ξεπουλιέται η αξιοπρέπεια και η ειλικρίνεια για ένα κομμάτι ψωμί που δίνεται στο σημερινό εκπαιδευτικό; Το χρέος του ιστορικού είναι να λέει την αλήθεια και να μην κάνει διακρίσεις. Η τιμή του καθηγητή κρίνεται από τη δικιά του επιλογή. Να κρατήσει σωστή στάση, μη δεχόμενος να διδάξει ψέμματα, ή να παραδοθεί χωρίς ενδοιασμό στην άμεση χρήση του από το σύστημα. Το μαύρο μέτωπο της συγκυβέρνησης ευτελίζει την παιδεία, την εμπορευματοποιεί, την ξεπουλάει στους ιδιώτες, την κάνει ένα ακόμα μέσο για την προστασία του συστήματος. Η παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό και θα πρέπει να είναι δωρεάν και όχι προϊόν.