Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

Η Καταστροφή της τυραννίας

«Η Καταστροφή της τυραννίας» είναι ένα τραγούδι στα αγγλικά του σουηδικού συγκροτήματος «Sabaton» που περιγράφει την τελική επίθεση στο Βερολίνο του νικητή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ενάντια στο φασισμό, του Κόκκινου Στρατού.
Οι εικόνες του βίντεο είναι της σοβιετικής ταινίας «Osvobozhdeniye» η «Απελευθέρωση» (1970-1972), και συγκεκριμένα χρησιμοποιείται το επεισόδιο η «Μάχη του Βερολίνου».


Με την ευκαιρία του εορτασμού της Ημέρα της Νίκης κατά του φασισμού, 9 Μαΐου, το τραγούδι θα πρέπει να χρησιμεύσει για να μας υπενθυμίσει ότι μια μέρα του 1945 δεν επιτεύχθηκε, η απολύμανση ολόκληρου του κόσμου από αυτόν τον εγκληματικό φασιστικό ιό!
Διότι, όπως μας θυμίζουν και τα ποιήματα του Bertolt Brechte, για το τέλος του φασισμού, είναι αναγκαίο να τελειώσει και ο καπιταλισμός. Δυστυχώς, σήμερα, η επιδημία συνεχίζει να εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο ...


Η διακήρυξη του τίτλου αυτού του τραγουδιού - που γιορτάζει τον θρίαμβο του κομμουνισμού - αντιμετωπίζει την αστική ψευδο-δημοκρατία και τον φασισμό, σαν τις δύο όψεις του ίδιου απάνθρωπου θηρίου. Ο στόχος αυτός πρέπει να αποτελέσει την βάση για τις νέες γενιές (αλλά και για τους βετεράνους) για την κομουνιστική αναβίωση και την ενίσχυση στην εποχή μας, ιδιαίτερα ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και των καπιταλιστικών δυνάμεων στον υπόλοιπο κόσμο, ενάντια στην βαρβαρότητα, ενάντια στους εχθρούς της ανθρωπότητας.  


Ο τρόπος που μας δείχνουν αυτοί οι ήρωες, σε εμάς και τα παιδιά μας είναι, ότι πρέπει να σηκώσουμε πιο ψηλά την κόκκινη σημαία, που αντιπροσωπεύει έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, ένα πραγματικά ελεύθερο κόσμο, να τελειώσουμε οριστικά με την αδικία, την τυραννία και τον τρόμο, μας δείχνει ότι η ολιγαρχία, οι πολυεθνικές και όλοι εκείνοι που ζουν από την εργασία των άλλων και από τη λεηλασία μέσω των δανείων πρέπει να ηττηθούν.
----

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλόν το άσμα, απαίσια τα λατινικά καθότι ασύντακτα. Καλύτερη σύνταξη: Attritus dominatus, denique interitus με ουσιαστικά ή Attero dominatum, denique interimo με ρήματα αλλά χωρίς σωστό το νόημα το δεύτερο. Και Sabbaton όχι Sabaton!

Παρατηρητικός

Ανώνυμος είπε...

Άκυρον! Το Sabaton είναι σωστά γραμμένο, γιατί είναι η ονομασία τμήματος της μεσαιωνικής πανοπλίας και δεν έχει σχέση με το «Σάββατον».

Συγνώμη για το λάθος...

Παρατηρητικός

Gekoudi είπε...

@Παρατηρητικός «Sabaton» είναι το όνομα του συγκροτήματος το από που και πως το βάφτισαν δεν ξέρω.

Οι στίχοι έχεις δίκιο είναι αγγλικά με λατινικά από δω και από κει:)

Η ουσία πάντως είναι πως στην αμαρτωλή στον 2WW Σουηδία υπάρχουν καλλιτέχνες αντιφασίστες. http://www.azlyrics.com/lyrics/sabaton/atterodominatus.html

Ανώνυμος είπε...

Γιώργο, Sabaton λέγεται στα αγγλικά το τμήμα εκείνο της πανοπλίας ενός ιππότη στη Δυτική Ευρώπη κατά το μεσαίωνα, το οποίο κάλυπτε προστατεύοντας το πόδι από τη φτέρνα και κάτω· στα γαλλικά λέγεται soleret και στα γερμανικά Eisenschuh, Panzerschuh ή Bärlatsch. Προσωπικά ενώ γνώριζα τη γαλλική και τις γερμανικές ονομασίες, αγνοούσα την αγγλική εξ ου και το λάθος που έκανα. Δεν ξέρω αν υπάρχει αντίστοιχη ελληνική ονομασία, αλλά αμφιβάλλω καθότι η μεσαιωνική πανοπλία της Δυτικής Ευρώπης διέφερε σημαντικά από εκείνη του Βυζαντίου.

Τώρα σ’ ό,τι αφορά το συγκεκριμένο συγκρότημα αν κι έγραψα στο πρώτο μου σχόλιο «καλόν το άσμα», αφού διάβασα και τους στίχους αυτού του τραγουδιού αλλά και άλλων, άρχισα να έχω κάποιες επιφυλάξεις για το πολιτικό περιεχόμενο, δηλαδή αν έχουμε εδώ σαφή αντιφασιστική κατεύθυνση ή αποθέωση και εξύμνηση της όποιας βίας ―επαναστατικής και μη― με «πολιτικό» επίχρισμα, μιας κι είναι γνωστή η μανία των διάφορων «χεβιμεταλάδων» με τη λατρεία της βίας του ισχυρότερου ή του νικητή άσχετα από το ποιος είναι αυτός…

Παρατηρητικός

Gekoudi είπε...

@Παρατηρητικός
Το ότι ανέβασα το συγκεκριμένο τραγούδι, δε σημαίνει ότι υιοθετώ τις απόψεις γενικότερα του συγκροτήματος. Επίσης, όπως μπορείς να καταλάβεις και από τη φωτο πιο πάνω αλλά και από το βιντεοκλίπ, ότι το ανέβασα με τη δικιά μου συγκεκριμένη οπτική, που είναι και γνωστή. Άλλωστε, η είσοδος του Κόκκινου Στρατού στο Βερολίνο, δεν μπορεί παρά να είναι το αποκορύφωμα της νίκης του σοσιαλισμού επί του εγκληματικού - δολοφονικού βραχίωνα του καπιταλισμού.
Ο προβληματισμός σου σίγουρα χρήσιμος.

Χαιρετούρες, Γιώργος.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...